یکی از نمادهای نژادپرستی در فوتبال رژیم اشغالگر قدس شریف، باشگاه بیتار است که معمولا با احکام و قوانین سرسختانه و نژادپرستانه خود گاهی حیت مردم یهودی سرزمین های اشغالی را نیز به ستوه می آورد.

سرویس ورزش مشرق – پیشینه تاریخی باشگاه بیتار اسرائیل به عنوان یک باشگاه ایجاد شده با ثروت راست گرایان صهیونیستی در تل آویو مشخص است و فیفا تا کنون حداقل و به صورت رسمی و افشا شده، 4 بار به این باشگاه و به فدراسیون فوتبال رژیم اشغالگر قدس، هشدار جدی تا مرز درج در پرونده داده است، نژادپرستی، توهین به اعراب، توهین به مسلمانان و حتی در دو مورد توهین به مسیحیان به صورت رسمی و با شکایت جمع کثیری از مردم در پرونده های فیفا علیه این باشگاه کاملا سیاسی و شاید بتوان گفت، غیر ورزشی درج و ثبت شده است.

باشگاه بیتار در پایتخت این حکومت جعلی و غاصب به صورت «باشگاه فوتبال بیتار اورشلیم» در فهرست باشگاه‌های خاور میانه در صفحه فیفا ثبت شده است، این باشگاه که در سال ۱۹۳۶ تأسیس شده سابقه ۶ قهرمانی در لیگ فوتبال این کشور و ۷ قهرمانی در جام حذفی فوتبال را در کارنامه دارد.

هوادارانش بیش از مدیران و مقامات باشگاه، دردسر ساز هستند و گاهی چنان ماجرا پرحاشیه می‌شود که نیروهای گارد امنیتی تل آویو نیز توان کنترل و مهار شورشهای خیابانی این افراد را ندارند، هوادارانی مست و وحشی که پس از هر مسابقه فارغ از نتیجه بازی، بهانه خوبی برای حمله به یکی از خانه های اعراب یا مسلمانان و حتی اذیت آزار کودکان و زنان عرب در خاک اشغال شده فلسطین پیدا می کنند.

کودکانی که به تقلید از والدین نژادپرست خود، در دونیمه 45 دقیقه ای از هیچ فحش و ناسزایی به اعراب و مسلمانان دریغ نمی کنند و باشگاه هواداری بیتار نیز به این مساله دامن زده و حتی تیم های حرفه ای برای خدمات داده به هواداران تشکیل می دهد.

اما چندی پیش خبری از این باشگاه منتشر شد که با توجه به سابقه آن، برای اهالی رسانه در اروپای غربی بسیار جالب توجه بود، خبری که با متنی مشابه و دستوری در بسیاری از رسانه های معتبری ورزشی با عکسی مشابه منتشر شد، اتفاقی که معمولا از سوی اسرائیل در فضای رسانه های اروپایی تکراری و کهنه است.

خبر که در این ترجمه از آس اسپانیا و لوموند فرانسه انتخاب شده از این قرار است:

«بیتار اورشلیم اعلام کرده که از این پس بازیکن عرب هم استخدام خواهد کرد. مالک تازه باشگاه بیتار در کنفرانس خبری جنجالی خود به خبرنگاران گفته است که از این پس خیال ندارد مثل گذشته رفتار کند و نمی خواهد وارث تفکر قدیمی ها باشد، او معتقد است که باید از بازیکنان عرب هم در این باشگاه استفاده شود و دیگر این تیم نباید به نژادپرستی مشهور باشد. موشه هوگ می گوید دیگر قرار نیست مذهب یا دین، ملاک انتخاب بازیکن برای باشگاه بیتار محسوب شود.»

باشگاهی که البته شعار رسمی خود نژادپرستانه انتخاب کرده و در وب سایت رسمی خود بارها آرزوی مرگ اعراب را داشته، اکنون با مالک جدید خود در جستجوی یک تغییر جهان بینی اساسی است و این برای فیفا یک خبر خوب است.

موشه هوگ در کنفرانس خبری خود همچنین خاطرنشان کرده که بیتار یک باشگاه نژادپرست نیست، به زودی چند بازیکن عرب خریداری خواهند شد و هواداران نیز باید صبور، منطقی و دارای منش انسانی باشند.

نزدیک به 17 درصد از جمعیت (به بیان نویسنده آس اسپانیا) اسرائیل عرب هستند و باشگاه بیتار تا کنون یک خط قرمز مهم داشته و آن عدم خریدن بازیکن عرب زبان بوده است.»

این متن منتشر شده از سوی آس اسپانیا است که مشابه آن را در لومند فرانسه، ال پایس اسپانیا، توتو اسپورت ایتالیا و سان لندن با عکسهایی مشابه مشاهده می کنید.

فضای خبر به نظر مثبت می آید و گویا از یک رشد فکری در یک مدیر جدید خبر می دهد اما پشت پرده این به ظاهر تغییر چیست؟

چه بر سر بازیکنان عرب در یک تیم اسراییلی می آید؟ چرا بسیاری از جوانان عرب زبان سرزمین های اشغالی دوست ندارند به رغم مشکلات شدید مالی، در یک باشگاه ورزشی اسراییلی بازی کنند؟

استادیوم تدی، به عنوان ورزشگاه خانگی باشگاه بیتار کجاست؟ همان جایی که روزگاری بسیاری از جوان های فلسطینی در خاکی که بعدها به زمین چمن تبدیل شد، از سربازان رژیم اشغالگر قدس شریف، تیر خلاص خوردند، اکنون یک جوان عرب چگونه باید روی این چمن سبز بدود و برای تیمی که هوادارانش خود را نژاد برتر روزی زمین می دانند و جنایات وحشتناک حکومت غاصب خود را مایه غرور خویش بر می شمارند، گل بزنند؟

گاردین درباره این باشگاه اینچنین می نویسد: سیاست و ایدئولوژی غالب در این حرکت، جزیی جدایی ناپذیر از دی ان ای باشگاه است. این تیم پرهوادار ترین باشگاه کشور محسوب می شود و با حمایت رهبران سیاسی، به نمادی از راست گرایان کشور تبدیل شده است. بیتار اورشلیم، تنها باشگاه لیگ برتر رژیم صهیونیستی است که هرگز با بازیکنی عرب قرارداد امضا نکرده است! تیمی یهودی در ناحیه ای یهودی!

می شود از هم اکنون پیش بینی کرد مصاحبه هایی را که از طریق شبکه های به ظاهر ملی رژیم اشغالگر قدس مهیا و پخش می شود، بازیکنان عرب زبانی که هویت خویش را فروخته و با لباس بیتار مقابل دوربین ها ظاهر می شوند از مهربانی و عدالت در فوتبال حرف می زنند، از صلح دم می زنند و البته از آرزوهایی برای جهانی بهتر اما این ویترین های متعفن دیگر حتی خود فیفا را هم فریب نخواهد داد.