پیشکسوت پرسپولیس گفت: این پرسپولیس در برخی بازی ها ما را به یاد پرسپولیس دهه شصت می اندازد. در بازی رفت هم می شد به گل برسیم. برانکو تیم را شجاعانه چیده بود.

سرویس ورزش مشرق – برد غرورآفرین و بازگشت دوباره پرسپولیس پس از دو شکست یک بر صفر در دوحه و شکست در نیمه اول دیدار برگشت، بار دیگر ثابت کرد در فوتبال، پول همه چیز نیست و غیرت، تعصب و عرق به پرچم برتری ویژه ای بر دیگر فاکتورها دارد.

مرتضی کرمانی مقدم در گفت و گو با مشرق، درباره صعود پرسپولیس به نیمه نهایی، شکست استقلال، تیم السد و موضوع سرپرستی تیم برانکو حرف زد.

متن این پرسش و پاسخ را در ادامه می خوانید:

*بازی چطور بود؟

- دیداری بود که پرسپولیس توانست دو بار برگردد. ولی واقعا باید دست این هواداران را بوسید و خسته نباشید به این بازیکنان باغیرت و زحمتکش گفت. شخصا لذت بردم و فکر هم می کنم همه مردم ایران از این بازی لذت بردند واقعا غیرت کردند و دستشان درد نکند.

*در شرایطی که تیم بازیکن نداشت و سیامک هم نبود، چه شد و چه انگیزه و انرژی باعث شد پرسپولیس این برد را بدست بیاورد؟

- در دیدار رفت هم که بازی را دیدم پرسپولیس خیلی خوب بازی کرد. کلا هر زمان این تیم دو فوروارده بازی کرده یک تیم هجومی و رو به جلو بوده است. به هر حال این پرسپولیس در برخی بازی ها ما را به یاد پرسپولیس دهه شصت می اندازد. در بازی رفت هم می شد به گل برسیم. برانکو تیم را شجاعانه چیده بود. در دیدار رفت می شد حتی بازنده نباشیم اما در تهران چون گل اول را خوردیم کارمان خیلی سخت شد. اگر گل نمی خوردیم شاید می شد به گل برسیم ولی این گلی که خوردیم بچه ها را از این رو به آن رو کرد و تیم تحریک شد.

*عامل مهم در این برد چه بود؟

- بیش از یک عامل بود. اولا خوشحالم از اینکه به بازی برگشتند و گل اول سید جلال روحیه ای بود که برای تیم امیدوار کننده بود. خوبی کار این بود که تیم احساسی فوتبال بازی نکرد. خیلی دقیق بود. اگر تیم یک گل دیگر می خورد کار سخت می شد. پرسپولیس باهوش بازی کرد البته با دوندگی زیاد. مشخص بود الدحیل درمانده شده بود و از توان پرسپولیس تعجب می کرد. ولی پرسپولیسی ها هر چه بیشتر جلو می رفتند انرژی و انگیزه شان بالاتر می رفت.

* این به خاطر شرایط بدنی پرسپولیس نبود؟

- دقیقا! بدنسازی تیم پرسپولیس عالی است. در بازی رفت هم تا دقیقه نود پرس می کردند. در آن بازی اگر 5 دقیقه بیشتر ادامه می یافت نتیجه مساوی می شد. در دیدار برگشت هم اینقدر بچه ها خوب بودند حتی اگر یک گل دیگر می خوردیم بچه ها دو گل دیگر به الدحیل می زدند از بس که تیم با روحیه بود و دستورات تاکتیکی برانکو را به خوبی اجرا می کردند.

* تجربه چه سهمی در این صعود داشت؟

- برخی تیم ها الکی حمله می کنند و احساسی جلو می روند و بعد هم راحت گل می خورند ولی پرسپولیسی ها منطقی بازی کردند و صبور بودند و مزدش را هم گرفتند.

* عالیشاه در نیمه اول چپ بازی کرد ولی در نیمه دوم راست؟

- برانکو بازیکنانش را می شناسد و با آنها زندگی می کند. فکر می کنم این جابجایی خیلی خوب بود و عالیشاه در جناح راست عالی بود و توپ را حفظ کرد. خطا گرفت و شوت هم زد.

* می توان گفت مصدومیت ماهینی توفیق اجباری برای پرسپولیس بود؟

- فکر می کنم وقتی تیم سه دفاعه شد ما توانستیم موفق شویم. وقتی یک مربی می بیند تیمش نیاز دارد باید این کار را بکند و برانکو هم این کار را کرد. او می دانست مساوی به دردش نمی خورد و وقتی تیم سه دفاع شد پرسپولیس رو به جلو و حاکم زمین شد. درست است گاهی آنها توپ داشتند و پاسکاری می کردند ولی خطر زیادی روی دروازه ما نیاوردند.

* منشا چطور بود؟

- تا پیش از این دیدار شخصا نسبت به منشا ناامید شده بودم. من هرگز منشای پیکان را نمی دیدم و فکر می کنم این بازی یکی از بهترین بازی هایی بود که حتی در پیکان هم انجام نمی داد. او فوق العاده بود و مثل یک فوتبالیست بزرگ برای پرسپولیس بازی کرد. خوب پرس می کرد. حفظ توپ داشت. به موقع دریبل می زد و به موقع پاس می داد و آن گل زیبا را هم زد. فکر می کنم منشا یکی از بهترین بازی هایی که تا به حال از او دیده بودم را به نمایش گذاشت.

* چرا او در آسیا بهتر گل می زند؟ آیا این مشکلات روحی روانی است؟

- همینطوری هست. برخی بازیکنان این شکلی هستند. باید برانکو بازیهای داخلی را هم به منشا بگوید که بازی آسیایی است و حواسش را پرت کند(خنده). بازی های داخلی موقعی که بازیکنی یک بازی را کم به زمین می رود روز به روز افت می کند. هم از نظر بدنی، هم روحی و هم شرایط بازی. منشا چون در دیدارهای داخلی کم به میدان می رفت کمی از هر نظر در افت بود. اما در این دیدار که از ابتدا در زمین بود در بحث فوتبالی نسبت به دیدارهایی که ذخیره بود عملکرد بهتری داشت ولی این بازی واقعا یک مهره دیگر بود.

* غیبت کمال و انصاری در دیدار برگشت چه تأثیری روی پرسپولیس می گذارد؟

- بدون هر دو این بازیکنان دست پرسپولیس خالی است. الان این تیم با 12 بازیکن بازی می کند. بچه ها در حال انجام کار بزرگی هستند. در آسیا بین 4 تیم رفتن کار بزرگی است. برانکو می داند چطور بازی دربیاورد و چون بازی رفت در زمین حریف است خیلی عالی است و این تیم اعتماد به نفس بالایی پیدا کرده و از نظر روحی خوب شده و اگر در زمین حریف خدای نکرده دوتا هم بخورد اینجا سه تا می زند.

* استقلال چرا باخت؟ آیا این به اخراج چشمی ربط دارد؟

- روزبه بچگی کرد. البته بازیکن بزرگی است ولی همه بازیکنان بزرگ هم از این اشتباهات می کنند. اگر چشمی اخراج نمی شد می توانست به دور نیمه نهایی بیاید و دوتا تیم ایرانی جزو 4 تا تیم باشند. حیف شد! استقلال می توانست، خوب هم بازی می کرد و اگر یک گل دیگر می زد بازی به وقت اضافه کشیده می شد ولی روی یک ضد حمله...این همان چیزی بود که گفتم درباره پرسپولیس اجرا نشد. پرسپولیس با احساس نبود و خوب بازی کرد و روی ضد حملات اشتباهی نداشت که ضدحمله بخورد. حیف شد ولی باز هم به آنها تبریک می گویم بازی خوبی داشتند.

* السد از الدحیل قوی تر است؟

- از الدحیل خیلی قوی تر است. هم از نظر ساختار تاکتیکی و هم از نظر مهره ای برتر از الدحیل هستند. حتی بازی رفت هم پرسپولیس می توانست الدحیل را با تساوی متوقف کند. السد از هر لحاظ سرتر است. از نظر نفری به ویژه که ژاوی و گابی را دارند که رهبران میانه زمین تیم السد هستند. یک فوروارد خطرناک به نام بونجاح هم در نوک دارند که باعث می شود از هر لحاظ السد بهتر از الدحیل باشد. آنها در دور گروهی هم یکبار پرسپولیس را زدند ولی الان فرق کرده و بردی که پرسپولیس در آزادی آورد این تیم را از نظر روحی و شخصیتی خیلی سرتر و بهتر کرده است. در آزادی یقه شان را می گیریم.

* هفته بعد دربی چه می شود؟

- اگر بچه های پرسپولیس دچار غرور نشوند مانند بازی که سال قبل یک بر صفر باختند و باد این بازی نروند مطمئن باشید که پرسپولیس برنده می شود. حیف شد که استقلال نیامد بالا وگرنه سه دربی را در یکماه شاهد بودیم.

* حرف باقیمانده؟

- احساس می کنم روی نیمکت جای یک سرپرست باتجربه و خوب را خالی می بینم. مصطفی (قنبرپور) رفیقم است ولی فکر می کنم بازیکنان بزرگی که در پرسپولیس بودند مانند محمد پنجعلی و خیلی ها که می توانم از آنها اسم ببرم باید روی نیمکت می نشستند. یک پرسپولیس بزرگ جای قنبرپور می نشست چون او رابطه ای آمده و واقعا جای یک سرپرست بزرگ روی نیمکت پرسپولیس خالی است. بازیکن باید وقتی برمی گردد و نیمکت را می بیند یک سرپرست بزرگ ببیند وگرنه خیلی به نیمکت اهمیت نمی دهد.

برچسب‌ها