به گزارش مشرق، نشریه "پولیتیکو" در تحلیلی به دلایلی که رهبران دنیا هنگام سخنرانی "دونالد ترامپ"، رئیس‌جمهور آمریکا در هفتاد و سومین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل خندیدند پرداخته است.
این رسانه می‌نویسد: "بازدید رئیس‌جمهور دونالد ترامپ از اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک در هفته جاری آکنده از ابهام بود. در حالی که مایک پامپئو، وزیر خارجه آمریکا تبلیغ می‌کرد که ترامپ مایل به دیدار با رئیس‌جمهور ایران، حسن روحانی است، ترامپ خودش ادعا کرد درخواست روحانی که از او به عنوان "مرد دوست‌داشتنی" یاد کرد را برای دیدار رد کرده است."
در ادامه این مطلب آمده است: "او از احترام به حاکمیت ملی کشورها سخن گفت و وعده داد 'ایالات متحده به شما نخواهد گفت چطور زندگی، کار یا عبادت کنید' اما در همان حال، کشورهایی که انتخاب می‌کنند با ایران کار کنند را تهدید به تحریم کرد."
ببینید:
فیلم/ واکنش رسانه های جهان به سخنرانی ترامپ و روحانی
وقتی رهبران جهان به ترامپ خندیدند +فیلم
پولیتیکو تصریح کرده است: "انسان وسوسه می‌شود بخندد - سران دنیا هم همین کار را انجام دادند- اما ترامپ در حال تعیین اهداف دیپلماتیکی است که قابل دستیابی نیستند. در نتیجه، پیشنهادهای او برای گفت‌وگو پوچ هستند و دنیا این را می‌داند."
در ادامه این مطلب آمده است: " بدتر از آن، ترامپ -یا دست‌کم مشاوران افراطی که خودشان را به او چفت کرده‌اند- در تلاش است نحوه ارزیابی ما را از مشروعیت دیپلماسی و سایر ابزارهای امنیت ملی موجود در سیاست داخلی ما، تغییر دهند. اگر با این اقدامات مقابله نشوند باعث خواهند شد که حتی مدت‌های طولانی بعد از ریاست‌جمهوری او احتمال توافق‌ها کمتر و احتمال درگیری‌ها بیشتر شوند."
پولیتیکو در ادامه به سخنان مقام‌های آمریکایی، از جمله "برایان هوک"، دستیار ویژه وزیر خارجه آمریکا در امور ایران درباره توافق جدید با ایران اشاره کرده و آنها را به چالش کشیده است.
هوک در مصاحبه‌ای هفته گذشته توافق هسته‌ای میان ایران و گروه موسوم به 1+5 که در تیرماه سال 1394 حاصل شد را "توافقی شخصی" توصیف کرده و گفته بود دولت دونالد ترامپ به دنبال یک "معاهده رسمی" با ایران است.
امضای معاهده رسمی میان دولت‌ها با آمریکا مستلزم تصویب آنها در مجلس سنای این کشور است.
پولیتیکو درباره پیشنهاد برایان هوک، در خصوص امضای معاهده رسمی با ایران می‌نویسد: "در نگاه اول، این پیشنهاد نوعی تعهد قابل تمجید و اذعان به نقش قانونی سنا در مسائل امنیت ملی به نظر می‌رسد و شاید هم بتوان آن را اذعانی ظریف دانست مبنی بر اینکه لازم است در توافقات آتی بر بی‌اعتباری‌هایی نظیر آنچه ترامپ پدید آورده فائق آمد."
در ادامه آمده است: " در عالم واقعیت، اما، دولت ترامپ با سخت‌گیرانه کردن معاهدات و رد انواع دیگر توافقات بین‌المللی در تلاش برای تضعیف دموکراسی است، نه تقویت آن.
طرح این مطالبه که توافقات آتی بایستی به شکل معاهده تصویب شوند، معیاری بسیار سخت‌گیرانه قرار می‌دهد. برای تصویب یک معاهده لازم است دو سوم اعضای سنا به آن رأی مثبت بدهند. در سیاست ما مجالی برای چنین اجماع نظرهایی وجود ندارد."