به گزارش مشرق، سعید عبدولی بعد از آنکه مدال طلای جوانان جهان را از آن خود کرد، از همان زمان نشان داد که اندیمشک بار دیگر صاحب یک قهرمان بزرگ و آینده‌دار شده است. او هم‌زمان با نسلِ افتخارآفرین کشتی فرنگی، به اوج رسید و سال 2011 نیز با اقتدار طلای مسابقات جهانی را به خود اختصاص داد.
در دوره قهرمانی‌اش مثل خیلی از کشتی‌گیران دیگر با ناملایمات و ناداوری‌هایی مواجه شده، اما برخوردش با این نوع اشتباهات داوری از او نه تنها در کشتی، بلکه در ورزش ایران یک برند ساخته، برندی که خاصِ سعید عبدولی است!
استارت این ماجراها از المپیک 2012 لندن خورد، جایی که در مبارزه با استیو گنوی فرانسوی حاشیه‌ای شد و عبدولی و البته سردمداران ورزش ایران معتقد بودند حق او پایمان شده و اگر دخالت محمد بنا نبود، شاید تشک آن مبارزه صحنه‌های درگیری شدیدتری را به خود می‌دید! همان زمان رئیس وقت فدراسیون جهانی کشتی اعلام کرد که داوری این مسابقه اشکالی نداشته و ایرانی‌ها تحمل باخت ندارند.
بعد از آن در بازی‌های آسیایی 2014 اینچئون، ماجرایی مشابه برای عبدولی تکرار شد. در حالی که ابتدا برنده مبارزه با کشتی‌گیر میزبان، با ضربه فنی اعلام شد اما اعتراض مربیان کره‌ای باعث شد ضربه فنی عبدولی تایید نشود و مبارزه ادامه پیدا کند تا کره‌ای‌ها در خانه خود به پیروزی رسیده و عبدولی در نهایت به مدال برنز قناعت کند. این‌بار عبدولی رفتار معقول و حساب‌شده‌ای از خود بروز داد و همین که با وجود تصمیم اولیه برای قطع مبارزه به خاطر ضربه فنی شدن کشتی‌گیر کره‌ای، مسابقه بار دیگر به جریان افتاد و عبدولی هم برابر حریفش قرار گرفت، سزاوار تجلیل و قدردانی بود و همین اتفاق هم بعدها رخ داد.
اوج عصبانیت‌های او روی تشک، در میدان المپیک 2016 ریو بود. جایی که باز هم اعتقاد داشت مقابل مارک مادسن دانمارکی حقش پایمال شده و به شدت به این موضوع معترض بود. اگر به اعتراضش همچنان ادامه می‌داد و محمد بنا مانع از این کار نمی‌شد، او امروز برنز المپیک 2016 را هم در کارنامه نداشت، چون تا آستانه دریافت کارت قرمز و دیسکالیفه شدن نیز پیش رفت.
* از آن انتخابی تا این انتخابی؛ جنجال پای ثابت مبارزه‌های اخیر عبدولی
همه قبول دارند که در مقاطعی به وضوح حق سعید عبدولی تضییع شده اما قطعا او تنها ورزشکاری نیست که با چنین موضوعی مواجه می‌شود و نحوه مدیریت کردن مسابقه چیزی است که از یک قهرمان ملی و با سابقه انتظار می‌رود.
او امسال نیز دو بار برای مبارزه با حریفانش روی تشک رقابت‌ها حاضر شد و هر دو بار نیز فضای کشتی ایران را چند روزی با حاشیه مواجه کرد. بار اول انتخابی تیم ملی کشتی فرنگی در اواخر اردیبهشت ماه بود که تمامی فضای سالن هفت‌تیر تحت‌الشعاع حاشیه‌سازی برادران عبدولی قرار گرفت و فدراسیون کشتی در نهایت 6 ماه محرومیت را برای آنها در نظر گرفت اما او در زمان محرومیت در اردوی تیم ملی رویت شد و سپس نیز برای عبدولی و یوسف قادریان مسابقه انتخابی درون اردویی در نظر گرفتند چرا که کیفیت فنی این کشتی‌گیر به اندازه‌ای است که کنار گذاشتنش به خاطر مسائل انضباطی، کاری نیست که از عهده هر مربی و هر گروهی بربیاید.
کنار گذاشتن ستاره‌های این چنینی واقعا روحیه‌ای خاص و جسارتی مثال‌زدنی می‌خواهد. عبدولی 6 ماه محروم شد اما زودتر از موعد بار دیگر به کشتی بازگشت و این‌بار هم مبارزه‌اش با یوسف قادریان با حاشیه‌های زیادی همراه بود.
هرچند قادریان و طرفدارانش هم در این حاشیه‌ها بدون تقصیر نبودند، اما یک جمله کنایه آمیز از سوی عبدولی بعد از مبارزه با قادریان، خطاب به چمیانی مربی شیرازی تیم ملی (و مربی برادران گرایی و قادریان) کافی بود که آتش حاشیه‌ها و جنجال در خانه کشتی شعله‌ور شود.
چیزی که باید مورد توجه قرار گیرد این است که حاشیه سازی‌ها و جنجال‌آفرینی‌های سعید عبدولی مسبوق به سابقه است و چه کسی می‌تواند ضمانت بدهد که او در مسابقات جهانی پیش‌رو بار دیگر در اعتراض به داوری و یا هر مسئله دیگری از کوره در نرفته و لطمات جبران‌ناپذیری به تیم ملی ایران وارد نکند؟
باز هم تاکید می‌کنیم سعید عبدولی کشتی‌گیر بسیار خوبی است، کسی در قابلیت‌های فنی او شک و تردید ندارد اما قطعا این نمی‌تواند به تنهایی ضامن موفقیت یک قهرمان باشد و از مدال مهم‌تر نیز، حفظ اخلاق ورزشی و نمایش رفتاری مناسب از سوی نمایندگان ایران در میدان‌های بین‌المللی است.