به گزارش مشرق، برانکو عادت ندارد با داد و فریاد و قهر دنبال پولش باشد، هر روز در اتاق وزیر ورزش را بزند که پولم چه شد و یا تهدید کند که اگر پول ندهید، کار نمی‌کنم. او تا امروز نه بیانیه نوشته، نه بدبختی‌ها و نداری‌های پرسپولیس را به اینستاگرامش کشانده و نه حتی اگر گرشاسبی پول نگرفتن‌های او را بعد از دربی رسانه‌ای نمی‌کرد، حرفی از بی‌پولی و بی‌تابی‌اش می‌زد. نه اینکه این پول نگرفتن عین خیالش نباشد اما خب آدمِ غرغر و اعتراض نیست وگرنه در هم‌صحبتی‌های خصوصی بارها در مورد قرارداد پرداخت نشده‌اش با مدیران باشگاه به گفت‌وگو نشسته و تذکر اخیرش هم کاملا واقعی است. ایوانکوویچ به‌جای غرولند کردن در رسانه‌ها، در گوش مدیرعامل باشگاه گفته که تحملش تمام شده و تنها تا نیم‌فصل برای پولش منتظر می‌ماند.
یادتان هست روزی را که برانکو گفت نمی‌دانم بی‌پولی را تا کی می‌توانیم تحمل کنیم؟ پاسخ‌تان چه مثبت باشد و چه منفی، باید بدانید تحمل او همان موقع که این حرف‌ها را می‌زد تمام شده بود اما خب خودش را که نمی‌تواند عوض کند. عادت ندارد به غر زدن، بلد نیست هر روز داد و بیداد راه بیندازد که پول من چه شد. همین ویژگی ذاتی‌اش است که در تمام این چند ماه او را به سکوت واداشته وگرنه مانعی برای رفتنش نبود.
قرارداد برانکو ایوانکوویچ که تا امروز حتی یک ریال یا بهتر است بگوییم یک دلار از آن را هم پرداخت نکرده‌اند، به گونه‌ای تنظیم شده که با هر بار تاخیر در پرداخت آن، قابلیت فسخ پیدا می‌کند. اینکه این قرارداد چه جزییات و آپشن‌هایی در خود دارد موضوعی نیست که این مطلب نسبت به توضیح آن احساس نیاز کند چرا که فعلا بحث کلی‌تری در میان است.
منظور، همان قراردادی است که باشگاه پرسپولیس بابت آن هنوز هیچ پولی به پروفسور کروات پرداخت نکرده و در این صورت چه اهمیتی می‌تواند داشته باشد که بدانیم آپشن‌هایش آن 850 هزار دلار را تا چند درصد افزایش خواهند داد؟ مهم این است که باشگاه هنوز دست به جیب نشده و برانکو هم بر خلاف سرمربی تیم‌ملی عادت ندارد که با داد و فریاد و قهر دنبال پولش باشد، هر روز در اتاق وزیر ورزش را بزند که پولم چه شد و یا تهدید کند که اگر پول ندهند، کار نمی‌کند.
او تا امروز نه یک بیانیه نوشته، نه بدبختی‌ها و نداری‌های پرسپولیس را به اینستاگرامش کشانده و نه حتی اگر حمیدرضا گرشاسبی پول نگرفتن‌های او را بعد از دربی رسانه‌ای نمی‌کرد، حرفی از بی‌پولی و بی‌تابی‌اش می‌زد. نه اینکه این پول نگرفتن عین خیالش نباشد اما خب آدمِ غرغر و اعتراض نیست وگرنه در هم‌صحبتی‌های خصوصی بارها در مورد قرارداد پرداخت نشده‌اش با مدیران باشگاه به گفت‌وگو نشسته و تذکر اخیرش هم کاملا واقعی است.
ایوانکوویچ به‌جای غرولند کردن در رسانه‌ها، در گوش مدیرعامل باشگاه گفته که تحملش تمام شده و تنها تا نیم‌فصل برای پولش منتظر می‌ماند. حال آنکه می‌دانیم تا وقتی باشگاه دست به جیب نشده، هر لحظه می‌تواند فسخ کند و برود که البته قراردادش همین الان هم فسخ‌شده به حساب می‌آید و این قابلیت را آپشن‌هایی که دو طرف امضایش کرده‌اند، به آن بخشیده است. ایوانکوویچ اما بی سر و صدا پای پرسپولیس و همه نداری‌هایش ایستاده و گفته که تا نیم‌فصل، تا پایان لیگ قهرمانان آسیا صبر می‌کند.
او خیلی پیش از این‌ها به نگارنده گفته بود که عادت ندارد کاری را نیمه‌تمام رها کند اما تازه‌ترین حرفش که «نمی‌دانم تا کی می‌توانم تحمل کنم» فرضیه اول را که او هیچ‌گاه به‌خاطر پول پستش را ترک نمی‌کند، زیر سوال خواهد برد. قرارداد برانکو 800 هزار دلار است و دستیاران هموطنش سرجمع باید 400 هزار دلار بگیرند که نگرفته‌اند. درست مثل بازیکنان خارجی پرسپولیس که همچنان چشم‌شان به دست باشگاه است. آنهم باشگاهی که در یک جمله خلاصه می‌شود: «ثروتمندترین باشگاه فقیر دنیاست.»
پرسپولیس یک دنیا هوادار دارد که با پیامک‌هایشان به آن پول تزریق می‌کنند، مطالبات این باشگاه از فدراسیون فوتبال و اسپانسرها هم هست اما پول ندارد. تنها راه نجات این باشگاه شاید خصوصی‌سازی باشد که اتفاقا رییس‌جمهوری هم با آن موافقت کرده و می‌تواند همه مشکلات را از سر راه پرسپولیس بر‌دارد.