به گزارش مشرق، برنج، قوت غالب مردم ایران است. منطقه الموت غربی و شرقی در استان قزوین دارای ۳۶۰۰ هکتار شالیزار است. متوسط عملکرد هر هکتار از این شالیزارها ۳۹۰۰ کیلوگرم شلتوک است. از ارقام مورد کشت برنج در الموت می‌توان به "هاشمی"، "علی کاظمی"، "حسن‌سرا"، "طارم"، "خنجری" و "موسی طارم" اشاره کرد. امروزه بیش از ۸۰ درصد این برنج به صورت مکانیزه کشت و برداشت می‌شود. امسال با توجه به بارندگی و شرایط آب و هوایی در فصل بهار، برداشت برنج از این شالیزارها با تاخیر آغاز شده و احتمالا تا آخر مهرماه در برخی مناطق ادامه خواهد داشت. بعضی از شالیکاران الموتی از زمزمه‌های طرح ممنوعیت کشت برنج در این منطقه ابراز نگرانی می‌کنند. زمزمه‌هایی که بر اساس مصوبه ۱۲ اسفند ماه سال ۹۶ هیئت وزیران بعد از برگزاری کارگروه ملی سازگاری با کم‌آبی، شنیده می‌شود و در یکی از بندهایش به ممنوعیت کشت برنج به جز دو استان مازندران و گیلان اشاره شده است. برخی از کارشناسان حوزه کشاورزی نیز معتقدند که اجرای الگوی کشت محصولات کشاورزی بویژه در شرایط کنونی که کشور با بحران آب مواجه است، ضروری‌ست. سردرگمی کشاورزان الموت در حالی‌ست که آن‌ها معتقدند به علت وجود منابع آب مختلف همچون چشمه‌های طبیعی و همچنین عبور رود شاهرود از این منطقه، کمبود آب محسوس در الموت حس نمی‌شود، تنها منبع درآمد اکثر کشاورزان این منطقه کشت برنج است.
برنج‌کاران معتقدند "برنج" در واقع «به رَنج» است و با این بازی زبانی می‌خواهند طاقت فرسا بودن کشت این محصول را بیان کنند.