یک عصر فوتبال با کازویوشی
نام کازویوشی میورا در دهه نود و همزمان با تولد فوتبال نوین ژاپن در رده های ملی و باشگاهی بود. او اولین ستاره فوتبال ژاپن در عصرجدید فوتبال این کشور بود که در سال 1992 برای اولین بار به مقام قهرمانی در جام ملت های آسیا رسید و در سال 1993 به عنوان اولین ژاپنی عنوان بهترین بازیکن سال قاره آسیا را گرفت.
سالگرد آن بازی تلخ و میورا
امروز سالگرد مسابقه ای است که به عنوان یک اتفاق تلخ در تاریخ فوتبال ایران ثبت خواهد شد و البته در همین بازی بود که کازویوشی میورا نه فقط برای فوتبال ایران که برای فوتبال آسیا شناخته شد.
نام میورا برای فوتبال ایران در همان ابتدای سال نود و با تیم ملی ژاپن که قبل از رقابت های جام ملت های آسیا 1992 تبلیغات زیادی برای رسیدن به عنوان قهرمانی در کشورش روی آن شده بود، مطرح شد. تیم ملی ایران بعد از کسب عنوان قهرمانی در بازی های آسیایی پکن نود باردیگر حضورش را به عنوان یک قدرت مطرح در فوتبال آسیا اعلام کرد و همین موضوع همگروهی ایران و ژاپن را در رقابت های جام ملت های 92 در هیروشیما را تبدیل به مهمترین موضوع این جام کرد و اتفاقا بازی ایران و ژاپن به خاطر حواشی عجیب و تلخ آن برای همیشه در تاریخ فوتبال ایران ثبت شد.
قبل از بازی حسابی از تیم ژاپن تبلیغ شده بود و صحبت از سه بازیکن و در راس آن ها یک مهاجم بیش از همه برای درخشش در جام ملت های آن سال بود. روی راموس برزیلی الاصل که در خط هافبک بازی می کرد، هاشیراتانی کاپیتان و مدافع وسط تیم ملی ژاپن و همچنین شماره یازده این تیم کازویوشی میورا که گفته می شد ستاره تیم ملی ژاپن است.
بازی سوم مرحله گروهی جام ملت های آسیا بین تیم ملی ایران بود که با توجه به برخی مصدومیت های بازیکنانش با ترکیبی متفاوت به بازی ها آمده بود و البته بازیکنانی که در پکن قهرمان شده بودند حالا در سن و سال بازنشستگی بودند. ایران در بازی برای ژاپن که لباس های آبی و جالبی با نقش های سفید که سمبل قدرت ژاپن در عرصه تکنولوژی دهه نود بود ، با ترکیب احمدرضا عابدزاده، جواد زرینچه، مجتبی محرمی، رضا حسن زاه، نادر محمدخانی، مهدی فنونی زاده، سیروس قایقران، سیدمهدی ابطحی، مرتضی کرمانی مقدم، جمشید شاه محمدی و فرشاد پیوس به این بازی رفتند. مسابقه ای که جو عجیب تماشاگران ژاپنی و سبک بازی سرعتی این تیم همان ابتدا نشان می داد که شرایط ایران سخت است. ایران یک برد و یک مساوی داشت و ژاپن با دومساوی به این مسابقه آمده بود و یک مساوی هم ایران را به دور بعد می فرستاد. آن بازی هم مثل بازی پرسپولیس و کاشیما صبح به وقت ایران برگزار شد و مرحوم بهرام شفیع گزارش آن را به عهده داشت. صبح سه شنبه 12 آبان 1371 ایران مقابل ژاپن شکست خورد اما این بازی برای ژاپن و میورا نیز به معنای یک آغاز بزرگ بود.
فوتبال ژاپن و شماره 11
کازویوشی میورا به نوعی سمبل فوتبال نوین ژاپن است. او در سالی به عنوان بهترین بازیکن ژاپن و آسیا انتخاب شد که جی لیگ نیز در ژاپن راه اندازی شد و به نوعی فوتبال حرفه ای در این کشور آغاز شد. اما زندگی کازو به نوعی خود یک داستان باشکوه برای رسیدن به موفقیت های بزرگ در فوتبال است. او در سال 1982 در حالی که 15 سال داشت مدرسه را ترک کرد و به عنوان یک فوتبالیست حرفه ای به تنهایی به کشور برزیل رفت و در سال 1986 اولین قرارداد حرفه ای اش را با تیم سانتوس امضا کرد. او برای چند باشگاه دیگر مثل پالمیراس و کورتیبیا نیز در برزیل و تا زمان بازگشتش به ژاپن در سال 1990 در این کشور بازی کرد. او در ژاپن به تیم یومیوری پیوست که بعدها تیم کاوازاکی شد و با این تیم به 4 عنوان قهرمانی در جی لیگ رسید.
میورا اولین بازیکن ژاپنی بود که در لیگ ایتالیا بازی کرد و در سال 94 به تیم جنوا از سری آ ایتالیا پیوست. او در سال 95 به ژاپن برگشت و بعد از سه فصل تلاش کرد با دیناموزاگرب به فوتبال اروپا برگردد اما بعد از دوازده بازی به فوتبال ژاپن بازگشت.
روزهای میانسالی
در سال 2007 کازویوشی میورا یکی از بازیکنان تیم منتخب آل استارز جی لیگ بود و این موضوع در حالی رخ داد که او 41 سال سن داشت. او در سال 2017 و زمانی که در بازی یوکوهاما برابر کاوازاکی به میدان رفت با 50 سال و هفت روز رکورد استنلی متیوس را که در سال 1965 شکست. میورا در ژانویه سال 2018 باردیگر قراردادی را با تیم یوکوهاما امضا کرد و دیروز در 51 سالگی برای این تیم به میدان رفت.
فوتبال و فوتسال
او از سال 90 تا 2000 در تیم ملی ژاپن بازی کرد ودر 89 بازی 55 گل برای تیم ملی کشورش زد اما جالب تر اینکه او در سال 2007 ودر 41 سالگی به عضویت تیم ملی فوتسال ژاپن در آمد و در اولین بازی برابر تیم ملی برزیل به میدان رفت.او در جام جهانی فوتسال در سال 2012 در هر 4 بازی ژاپن در این مسابقات به میدان رفت اما این تیم در نهایت در مرحله حذفی شکست خورد و از دور بازی ها کنار رفت.