عضلات اسکلتی، به استخوان‌ها متصل می‌شوند و توانایی حرکت را برای بدن فراهم می‌کنند. "جین فرانسوا کوته" (Jean-François Côté)، پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: سلول‌های مهره‌داران، از سلول‌های بنیادی موسوم به "جوانه‌ماهیچه " یا "میوبلاست" (Myoblast) نشات می‌گیرند. میوبلاست‌ها، ابتدا با هم در یک ردیف قرار می‌گیرند و به هم نزدیک می‌شوند تا نهایتا به یکدیگر متصل شوند.

بیشتر بخوانید:

خطرات مصرف محصولات بدنسازی

میوبلاست‌ها، نهایتا ادغام می‌شوند تا یک سلول بزرگ پدید آورند. این پدیده خاص، "ادغام سلولی" نام دارد. کوته افزود: ادغام سلولی، فقط چند بافت را شامل می‌شود و در ابداع جفت و شکل‌گیری استخوان‌ها موثر است.

میوبلاست‌ها برای ابداع و ترمیم عضله باید حرکات خود را با دقت بسیاری انجام دهند. هر حرکت اشتباه می‌تواند به یک نقص منجر شود. کوته و گروهش در بررسی خود، دو پروتئین موسوم به " ClqL4" و " Stabilin-2" را کشف کردند که این حرکات انفرادی را تنظیم می‌کنند.

در واقع، " ClqL4" و " Stabilin-2" می‌توانند اتمام موفقیت‌آمیز این توالی پیچیده را تضمین کنند. آنها روند ادغام سلولی را در لحظه‌های ضروری کند می‌سازند و تنظیم می‌کنند. نقش این پروتئین‌ها، بسیار مهم است. اگر روند کار میوبلاست‌ها مختل شود، اندازه عضلات به درستی تنظیم نمی‌شود و عملکرد آنها تحت تاثیر قرار می‌گیرد. این اتفاق معمولا در بیماری‌های مربوط به عضله رخ می‌دهد و بیمار به ضعف و دشواری در حرکت دچار می‌شود.

پژوهشگران مونترآل در کشف این پروتئین‌ها، با پژوهشگرانی از ژاپن، آمریکا و کره جنوبی همکاری کردند.