محمود صادقی طی اظهاراتی ادعا کرد «تشکل‌های دانشجویی ارزشی» پول‌خواری می‌کنند و همه امکانات دانشگاه را می‌بلعند.

سرویس سیاست مشرق - «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و مطالب رسانه‌های کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم. ۷:۳۰ هر روز با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.

***

ادعای محمود صادقی درباره «پول خواری» تشکل‌های دانشجویی ارزشی!

محمود صادقی، عضو فراکسیون امید و از نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس طی اظهاراتی در خبرگزاری ایلنا گفته است:

«یک نوع بی‌عدالتی و نابرابری در توزیع منابع و امکانات بین طیف‌های دانشجویی وجود دارد. یک طیف با اسامی مختلف همه بودجه و امکانات را به سمت خود جذب کرده و برای یک نوع سیطره و غلبه برای محدود کردن فعالیت طیف‌های دیگر قدرت می‌گیرد. الان چند اتحادیه دانشجویی داریم که با اسامی مختلف از یک طیف سیاسی هستند اما در مقابل برای تشکیل اتحادیه دانشجویی دانشجویانی که گرایش اصلاح‌طلبی دارند، فشار وجود دارد.»

او همچنین اظهار می‌کند: آنچه که امروز با آن مواجه هستیم و بنده نیز ظرف این یکی دو هفته با توجه به دعوت‌هایی که از سوی تشکل‌های دانشجویی داشتم بیش از پیش با آن مواجه شدم؛ متاسفانه نوعی فضای سرخوردگی، یأس و ناامیدی در دانشگاه‌ها است که این موضوع دلایل مختلفی دارد.[1]

*یقینا ادعای عجیب صادقی درباره پول‌خواری تشکل‌های دانشجویی ارزشی و بی‌عدالتی در ارائه پول و امکانات در میان تشکل‌های دانشجویی چپ و راست؛ قابلیت پیگیری قضایی دارد و بایستی در دادگاه مشخص شود که آقای صادقی راست می‌گوید یا دروغ؟

خاصّه اینکه برای اولین بار است که چنین ادعایی در سطح افکار عمومی مطرح می‌شود.

ادعایی که البته برای آن هیچ سندی هم ارائه نشده است.

پر واضح آنکه نه تنها فضای دانشگاهی این روزهای کشور در دست مدیران اصلاح‌طلب است بلکه فرایند اختصاص امکانات و بودجه به تشکل‌های دانشجویی نیز یک فرایند قانونی مشخص است.

مسئله ناامیدی نیز همانگونه که قبلا در وبلاگ مشرق کراراً بیان شد؛ یکی از پروژه‌های ستاد جریان سیاسی خاص در راستای «فتنه اقتصادی» است.

پروژه‌ای که بدون هیچ سند و مدرک و دلیلی، از ناامید شدن مردم ایران صحبت می‌کند.

این در حالیست که همانطور که هیچ سندی بر ناامیدی مردم وجود ندارد؛ بلکه صدها دلیل بر امیدواری مردم قابل ارائه است... از رتبه پنجم ایران در امید به زندگی به گواه اکونومیست[2] گرفته تا دلایل مختلفی از جمله رعایت قوانین موضوعه کشور توسط اکثریت مردم، امنیت کامل ایران، مراجعات متعدد مردم به قوه قضائیه، ازدیاد سفرهای داخلی و خارجی و پرفروش شدن فیلم‌های سینمایی و کنسرت‌ها که جملگی از نشانه‌های امیدواری و نشاط یک جامعه هستند.

مشخص نیست که ستاد جریان چپ در مقابل این آمار و دلایل، با چه مبنایی جز «غرض ستادی برای ایجاد فتنه» از وجود ناامیدی در میان مردم صحبت می‌کند؟

گفتنیست، سعید حجاریان به تازگی تهدید کرده است که در انتخابات‌های آینده آشوب خیابانی رخ می‌دهد و جامعه در شرایط عام‌البلوی قرار گرفته است.[3]

***

عضو شورای شهر تهران: تقلّب در سال 88 محرز بود

محمدجواد حق‌شناس، فعال اصلاح‌طلب و عضو شورای شهر تهران به تازگی در یک برنامه مناظره دانشجویی اظهار کرد:

نمی‌شود از ۸۸ نام برد و اسم احمدی‌نژاد را نیاورد! فتنه از ۸۸ شکل گرفت یا از ۸۴ آغاز شد!؟ فتنه تمام ساحت ایران را مثل سرطان در بر گرفت و ما مجبور به شیمی درمانی شدیم. خواه اثر کند یا نه. غده ۸۸ را ببینیم و ریشه آن را در ۸۴ نبینیم منصفانه و دقیق نیست.

به گزارش روزنامه دولتی ایران، عضو شورای شهر تهران افزود: اینکه بپذیریم سه میلیون نفر به تعبیر آقای قالیباف انتخابات را نپذیرند بعد بگویند شائبه بوده؟! پس چگونه عمل کردیم که از چهار نفر (نامزد انتخابات 88) سه نفر معترض هستند؟ فتنه ۸۸ بوده یا ۸۴؟ آیا می‌شود این گونه گفت که آنقدر قطعنامه بزنید تا قطعنامه دانتان پاره بشه؟!

حق‌شناس ادامه داد: ۸۸، داوران همه برای پیروزی نماینده مورد نظر خود تلاش می‌کردند و تقلب محرز بوده.[4]

*این اظهارات به روشنی نشان می‌دهد اینکه رهبر معظم انقلاب تأکید دارند فتنه یک خط قرمز است؛ یک تأکید کاملا صحیح و با دوراندیشی سیاسی کامل است.

در واقع اگر فتنه خط قرمز نباشد، هنوز هم هستند کسانی که بر ادعای ناحق خود اصرار دارند و از نوشیدن خون نظام و مردم سیر نشده‌اند...

این اظهارات همچنین نشان می‌دهد مطالبه نظام اسلامی از فتنه گران و به خصوص از محمد خاتمی برای عذرخواهی رسمی در پیشگاه مردم تا چه اندازه صحیح است و چرا نبایستی آنرا یک مطالبه کم‌اهمیت یا سیاسی صرف تلقی کرد.

ادعای حق‌شناس درباره محرز بودن تقلّب 88 در مقابل این تعارض عقلانی هم وجود دارد که اگر در نظام ما برای پیروز نشدن اصلاح‌طلبان تقلّب شده است پس آقای حق‌شناس هم‌اکنون در شورای شهر تهران چکار می‌کنند و با چه استدلالی وارد انتخاباتی شدند که معتقد به متقلّب بودن ساز و کار آن هستند؟!

و جالب آنکه در همین ساز و کار متقلب بصورت لیستی هم رأی آوردند و خود و دوستانشان در مجلس و دولت نیز وارد عرصه اجرائیات کشور شدند...

پیش از این، محمدرضا خاتمی نیز در یک مصاحبه ویدئویی مدعی وجود 8 میلیون رأی تقلّبی در انتخابات 88 شده بود.[5]

سعید حجاریان نیز به تازگی نوید آشوب در انتخابات‌های آینده را داده و از جمله سیاست‌های اصلاح‌طلبان را به خیابان کشاندن مردم معرفی کرده است.[6]

***

ایران «فرانسه» نیست آقای عبدی!

عباس عبدی، فعال اصلاح‌طلب و از تئوریسین‌های جریان سیاسی خاص اخیراً در مصاحبه با یک پایگاه خبری تازه تأسیس بیان کرد: امروز جامعه ما تنها با یک مسأله مواجه نیست و به مسائلی مبتلاست که هر کدام به‌شکلی یکدیگر را تشدید و تقویت می‌کنند.

او همچنین می‌افزاید:

در حوزه اقتصاد، شاید مهم‌ترین و ملموس‌ترین فاکتورها بیکاری و تورم باشد. جامعه‌ای که طی هشت سال کمتر از چند صد هزار شغل ایجاد کرده است، به‌لحاظ اقتصادی زمین‌گیر به‌شمار می‌آید و متأسفانه اکنون، تحولات مثبت ۴ سال‌ گذشته در حال بازگشت به نقطه اولیه هستند و ممکن است با توجه به شرایط جاری نتوانیم حتی به وضعیت گذشته بازگردیم و محتمل است وضعیت بدتری را تجربه کنیم!

عبدی در بخش دیگری از این مصاحبه نیز اظهار می‌کند: اکنون، جامعه‌ ایران در مواجهه با وضعیتی غیر کارکردی است و چشم‌اندازی‌ هم برای خروج از آن وضعیت وجود ندارد ولی با این حال، به بازسازی نهاد سیاست امیدوار هستم.

او این را هم گفته است که «این مشکلات در اقصی نقاط جهان وجود دارد پس آنچه وضعیت ایران را نگران‌کننده کرده، اصل وجود مشکلات نیست. بلکه دو مسأله اساسی دیگر است؛ اولین آن‌ها، تنوع و تکثر مشکلات است و دیگری، فقدان چشم‌اندازی امیدبخش!»[7]

*القای ناامیدی و سیاه بودن شرایط کشور یکی از پروژه‌های اصلی جریان سیاسی خاص است.

تنها در روزهای اخیر، چهره‌هایی مثل محمود صادقی، تقی آزادارمکی و علی شکوری‌راد[8] نیز بر ناامیدی مردم ایران تأکید کرده‌اند.

البته بایستی به مخاطبان محترم این گزارش را داد که این تأکیدات تنها طی 2 یا 3 روز اخیر صورت گرفته و پرونده اصلاح‌طلبان در امر ناامیدسازی به شدت سنگین و قطور است.

جالب آنکه حتی گزارش‌هایی وجود دارد مبنی بر اینکه خبرگزاری دولت و کسانی از مقامات بلندپایه دولتی هم در این زمینه جزو مروّجین ناامیدی محسوب می‌شوند.

آنچه که عبدی در بالا اشاره کرده است تداعی کننده کشورهایی مثل جمهوری خلق کنگو، اتیوپی و یا سومالی و فرانسه است نه ایران.

از طرفی اظهارات عبدی به هیچ وجه یک سخن دانشی و یا حاوی استدلال مستحکم نیست.

چه اینکه مثلا گویا عبدی نمی‌داند که مسئله بیکاری در ایران بحرانی نیست، بیکاری 12 درصدی موجود نه‌تنها نسبت به 8 سال گذشته کاهش یافته بلکه همین میزان بیکاری نیز شامل پدیده بیکاری شیک (به معنای نپذیرفتن هر نوع کاری از سوی کارجویان) می‌شود.

در این زمینه، کارشناسان حتی معتقدند که خالی ماندن ظرفیت‌های کاری در ایران در آینده موجب اجبار کشور به واردات نیروی کار خواهد شد.

مسئله تورّم نیز مسئله مبتلی‌به همیشگی تمام اقتصادهاست و از طرفی در ساز و کارهای معقول، اگر عزمی برای فتنه‌گری در میان نباشد! یک معضل زمین‌گیر کننده هم نیست.

از سوی دیگر، چیزی که عبدی در حال حاضر باید به مردم توضیح بدهد، فهرست کردن مشتی مشکل معمولی و یا نوید «بازگشت به عقب»! نیست بلکه «عذرخواهی» از مردم بابت رأی‌سازی برای دولت اعتدال و پدید آوردن زمینه مشکلات موجود است. (دولتی برساخته اصلاح‌طلبان که در نظارت و کنترل بر قیمت‌ها هرگز نمره قبولی نمی‌گیرد و مثلا در مقابل اقدامات و اظهاراتی برای گران‌تر کردن هرچه بیشتر برخی کالاها یا گران‌سازی پایتخت نیز لام تا کام سخن نمی‌گوید.)

به سخن دیگر اینکه آقای عبدی خود سر پیاز را بریده و خودش هم برای آن می‌گرید!

اصرار عبدی بر بحرانی بودن وضع موجود، ناکارآمدی نظام و ناامیدی از آینده همچنین در حالی است که خیلی ساده می‌توان قضاوت کرد فرانسه‌ای که 20 درصد از مردم آن به گواه نظرسنجی «پیو» گرسنه هستند و هم‌اکنون نیز چند هفته است که به دلیل فقر گسترده مردم و مالیات‌های سنگین درگیر اعتراض خیابانی شده با «بحران» مواجه است یا ایران که مباحثی مثل دور ریز فراوان غذا و ازدیاد سفر خارجی تبدیل به مشکل اقتصادی آن شده و ارزان‌ترین نان، مالیات و سوخت را به مردمش ارائه می‌کند؟!

ضمن اینکه مشخص نیست پاسخ عبدی به مثبتات اقتصادی کشور مثل بهتر بودن ضریب جینی ما از آمریکا، مقام هجدهم و به روایتی پانزدهم اقتصاد ایران در جهان، اتکای 75 درصدی بودجه سال 98 به درآمد غیر نفتی، وجود چند ده هزار شغل بلامتقاضی[9]، گسترش رفاه عمومی، افزایش رفتارهای رفاهی شهروندی مثل مسافرت‌های داخلی و غیره را چگونه نشانه ناامیدی، وجود بحران و نبود چشم‌انداز ارزیابی می‌کند؟!

گفتنیست کسانی از اصلاح‌طلبان طی ماه‌های اخیر حتی مدعی شیوع گرسنگی در ایران هم شده‌اند و خواسته‌اند که ایران از کرانه‌های دریای مدیترانه نیز به داخل کشور بازگردد...[10]

***

1_ https://khabarfarsi.com/u/63210380

2_ http://www.irinn.ir/fa/news/121294

3_ mshrgh.ir/916832

4_ http://www.iran-newspaper.com/newspaper/item/492380

5_ mshrgh.ir/916733

6_ mshrgh.ir/916977

7_ http://mashghenow.com/?p=811

8_ https://fa.shafaqna.com/news/672061/

9_ mshrgh.ir/487472

10_ mshrgh.ir/891831

برچسب‌ها