کد خبر 922394
تاریخ انتشار: ۴ دی ۱۳۹۷ - ۰۷:۰۰

حسین و علیرضای ما خیلی با هم رفیق بودند. علیرضا حواسش به حسین بود. همان زمانی که حوزه می رفت، یک برگه نصیحت نوشته بود و با نامه فرستاده بود برای حسین.

به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، شهید حسین جلایی پور از دانشجویانی بود که در دفتر سیاسی سپاه، به روایتگری جنگ پرداخت و در ۴ دی ماه ۱۳۶۵ در جریان عملیات کربلای ۴ به شهادت رسید.

مرتضی قاضی درباره او و دو راویِ شهید دیگر به نام های محسن فیض و حمید صالحی که از دانش آموزان دبیرستان مفیدبودند، کتابی تدوین کرده که بخش هایی از این کتاب با محوریت شخصیت شهید حسین جلایی پور را تقدیمتان می کنیم.

حسین، سومین شهید از خانواده جلایی پور بود و قبل از آن، برادرهایش علیرضا و محمدرضا به شهادت رسیده بودند. آنچه می خوانید، بخش هایی از روایت حمید رضا جلایی پور از برادرش حسین است.

حسین و علیرضای ما خیلی با هم رفیق بودند. علیرضا حواسش به حسین بود. همان زمانی که حوزه می رفت، یک برگه نصیحت نوشته بود و با نامه فرستاده بود برای حسین. بالای برگه نوشته بود: «برای بهره گیری بهتر از عمر.» حسین هم تا زمانی که زنده بود سعی می کرد به این نصیحتها عمل کند.

۱. ابتدای ورود هر کاری یاد خدا را به جا آوردن و یاد آوردن به اینکه آن کار فقط در ارتباط با خدا بودن و برای او بودن معنی دارد و به این ترتیب نیت را برای ورود به آن کار پاک کنیم (که این شرط موفقیت است)؛

بیشتر بخوانیم:

معلمی که از جیبش برای بچه‌ها خرج می‌کرد + عکس

شبی که 7 نفر از بچه های مدرسه مفید شهید شدند

٢. به هر کاری که مشغول می شویم اعم از درس های مختلف، مطالعات مختلف، اخبار، کارهای عملی، صحبت با افراد و دوستان و ... نهایت تلاش و تلقین به دقت در آن امر و فهمیدن آن؛

٣. در پایان هر عمل اعم از فکری یا غیره خود را مقید به نتیجه گیری نماییم و تا حد امکان اگر مطلب مهم است آن را به روی کاغذ بیاوریم و یا حداقل نتیجه آن را از ذهن عبور دهیم؛

۴. ظهرها یک روز در میان، یک روز حکمت و یک روز خطبه نهج البلاغه؛

۵. تلقین کردن به خود در خوب فهمیدن درس در آن چند ساعت که در مدرسه هستیم؛ و هر عاملی که از این امر مرا باز می دارد به محکمی آن را ترک کردن؛

۶. اگر یک روز نتوانستیم این موانع را ترک کنیم ناامید نشویم و همیشه به فکر رفع آن باشیم و خود را سرزنش کنیم تا زمانی که مانع رفع شود؛

۷. برنامه را روزی هفت ساعت خواب [قرار دهیم، و تلاش به اینکه بیشتر نشود و اگر بیشتر شد خودمان را مقید کنیم به همان اندازه از خواب روز بعد کم کنیم؟

۸. ابتدای ورود به خانه اگر زمان نماز بود همراه نماز و اگر نبود ۲۵ دقیقه وقت مخصوص تلاوت قرآن به صورتی که احساس استفاده بیشتر می شود؛

۹. بعد از تلاوت قرآن و نماز اگر درس ها در مدرسه تمام نشده بود فوری بدون مشغول شدن به کاری، درس را به پایان رساندن.

۱۰. خلاصه اخبار و سخنان امام را در هر روز حداقل گوش دادن و اگر وقت بود بررسی روزنامه؛

۱۱. تا قبل از وقت مقرر خواب، اگر خواب به سراغ آمد زود آب زدن به صورت؛

۱۲. هنگام خواب یک نظر و فکر اجمالی به آنچه از صبح تا به ش ب انجام داده ایم و انطباق آن با برنامه