به گزارش مشرق، آمار گلزنی پرسپولیس در نیم فصل اول، بر خلاف آمار دفاعی آن‌ها امیدوار کننده نبود. به همین دلیل هم با باز شدن پنجره، آن‌ها در کنار ترابی و سروش برای موقعیت‌سازی سراغ یک گلزن رفتند. بازیکنی که جای طارمی را پس از یک سال، برای آن‌ها پر کند. گزینه اصلی در این زمینه خود طارمی بود اما رقم سنگین فسخ قرارداد او با الغرافه، فعلا حضورش در ایران را منتفی کرده است. برای همین هم پرسپولیسی‌ها دست روی قوچان‌نژاد گذاشتند و در مذاکرات اولیه، با او به توافقات خوبی هم رسیده‌اند. مهاجمی که با بررسی خصوصیات بازی‌اش و مقایسه آن با پرسپولیس، می‌تواند حدس زد چقدر شانس موفقیت در این باشگاه را دارد.
نمونه‌های موفق
تراکتورسازی این فصل پیشتاز حضور لژیونرها در فوتبال ایران بود و بر خلاف انتظار، در این کار به موفقیت خوبی هم رسید. دژاگه که با مصدومیتی کهنه درگیر بود، در تبریز نمایشی عالی داشته و مسعود شجاعی هم توانسته کاملا انتظارات را برآورده کند. موفقیت احسان حاج‌صفی هم از همان بازی اول آغاز شد. با این شرایط، دیگر حضور گوچی یک ریسک بزرگ محسوب نمی‌شود. به خصوص که قوچان‌نژاد در سال‌های اخیر، عملکردی موفق‌تر از دژاگه و شجاعی در فوتبال اروپا داشته است. بعد از دورانی سخت در انگلیس و کویت، قوچان‌نژاد دو سال قبل در هیرنفین احیا شد و در این باشگاه کارنامه خوبی از خودش ثبت کرد. او فصل اول، با 20 گل در رده دوم بهترین گلزنان لیگ قرار گرفت و فصل پیش هم با زدن 9 گل آمار قابل قبولی به جا گذاشت. گوچی این فصل در آپوئل نتوانست انتظارات را برآورده کند اما مجموع عملکردش در سال‌های اخیر، او را به گزینه کم ریسک‌تری از دژاگه و شجاعی تبدیل می‌کند.
بیشتر بخوانید:
اقدامات پرسپولیس برای جذب بازیکن از زبان عرب
توپچی‌ها کنار هم
علی علیپور به عنوان مهاجم مکمل، معمولا نقش پررنگی در درخشش زوجش در خط حمله دارد. لیگ شانزدهم در نیم فصل اول که علیپور کمتر بازی می‌کرد، طارمی فاصله زیادی در صدر جدول گلزنان با ساسان انصاری داشت و نیم فصل دوم در کنار علیپور، توانست جایزه آقای گلی را بگیرد. لیگ پانزدهم هم بیشتر گل‌های طارمی، پس از انتقال عالیشاه از پست مهاجم به پست هافبک چپ و حضور علیپور در خط حمله زده شدند. علیپور که در غیاب طارمی گلزن‌تر شده، هنوز هم خوب مهاجم کنارش را تغذیه می‌کند اما منشا، نتوانسته زوج خطرناکی با او بسازد. گوچی سالی که برای آقای گلی هلند می‌جنگید، هر بازی 2.3 شوت به سمت دروازه حریف می‌زد. علیپور این فصل بر اساس آمار متریکا، 2.5 شوت در هر بازی می‌زند. حضور این دو نفر در کنار هم، می‌تواند دوباره آمار ضربات پرسپولیس به سمت دروازه حریف را بالا ببرد.
فرصت هماهنگی
قوچان‌نژاد مهاجم داخلی است و هماهنگی او، زمان کمتری نسبت به بازیکنان خارجی می‌برد. علاوه بر این بازی‌های لیگ به علت برگزاری جام ملت‌های آسیا، تعطیل شده و در صورتی که قوچان‌نژاد با پرسپولیس قرارداد ببندد، یک ماه فرصت دارد تا با این تیم تمرین کند و هماهنگ شود. گزینه‌ای که برای بازیکنان ملی‌پوش وجود ندارد و آن‌ها بلافاصله پس از بازگشت باید برای باشگاه‌شان به میدان بروند. با این معیار، گوچی نه دردسر یک مهاجم خارجی را دارد و نه بخاطر ملی‌پوش بودن، تمرینات سرخپوشان را از دست می‌دهد.
تردید بزرگ
با همه این‌ها، یک تردید بزرگ هم نسبت به موفقیت خط حمله پرسپولیس با گوچی، شریفی، علیپور و منشا هست. پرسپولیس لیگ پانزدهم، سرزن‌ترین تیم فوتبال ایران بود و طارمی هم بخش زیادی از گل‌هایش را با ضربات سر می‌زد. این فصل پرسپولیس فقط 4 گل با ضربه سر زده که سه تای آن‌ها سهم شجاع و کمال روی ضربات شروع مجدد بوده است. از بین بازیکنان هجومی پرسپولیس، علیپور فقط یک بار دروازه نساجی را با ضربه سر باز کرد. مقایسه این آمار، با سپاهانی که 14 گل با ضربات سر زده و دو مهاجمش یعنی کی‌روش و شهباززاده، مجموعا 9 گل با استفاده از ضربات سر دارند ارزش داشتن بازیکنان سرزن را بیشتر نشان می‌دهد. قوچان‌نژاد با قد 180 سانتیمتر، مهاجم سرزنی محسوب نمی‌شود و هیچکدام از مهاجمان فعلی پرسپولیس هم قدشان بیشتر از 182 سانتیمتر نیست. خرید او نشان می‌دهد در نیم فصل دوم هم پرسپولیسی‌ها نمی‌توانند خیلی روی ارسال و استفاده از توپ‌های بلند حساب باز کنند.