به گزارش مشرق، با وجود اینکه امارات و بحرین سفارت خود در دمشق را بازگشایی کردند و «عمر البشیر» رئیس‌جمهور سودان به عنوان نخستین رهبر عربی پس از هفت سال به دمشق سفر کرد اما اردن تا کنون اقدامی برای تعیین سفیر در دمشق نکرده است. این این امر سوالاتی را در اردن مطرح کرده است.
روزنامه اردنی «الأنباط» در مقاله‌ای تحت عنوان «فرود هواپیمای الرزاز در دمشق کوبنده‌ترین پاسخ است» به بررسی تعلل اردن در ازسرگیری روابط با همسایه خود سوریه پرداخته است.
بیشتر بخوانید:
دومین گام امارات پس از افتتاح سفارت در سوریه
این روزنامه با اشاره به بازگشایی سفارتخانه‌های امارات و بحرین در دمشق نوشت که برخی خبرها حاکی از آن است که عربستان سعودی دیگر مانعی برای بازگشت نظام سوریه به اتحادیه عرب ندارد در حالی‌که این کشور آغوش خود را به روی معارضان سوری باز کرده بود.
نویسنده افزود: امروز صدای نمایندگان پارلمان و مردم برای تبادل سفرای دمشق و امان به گوش می‌رسد و برخی از اعضای پارلمان نیز به دیپلماسی «حیاط خلوت» روی آورده و طی سفری به دمشق یک کمیته پارلمانی سوری-اردنی تشکیل دادند و برخی از مخالفان قبلی نظام سوریه نیز به آن پیوسته‌اند و گذشته از آن یک هیأت صنایع و بازرگانی اردن به دمشق رفت و به دیدگاه‌های دولت سوریه گوش فرا داد و از مواضع منفی و دخالت‌های اردن در امور سوریه مطلع شد اما این هیأت به دنبال آغاز صفحه جدید در روابط با دمشق است.
این روزنامه همچنین به سفر «عمر الرزاز» نخست‌وزیر اردن به ترکیه و عراق اشاره کرد و نوشت که تا به این لحظه هواپیمای الرزاز در فرودگاه بین‌المللی دمشق فرود نیامده است و با وجود اینکه وزیر خارجه اردن به همه کشورها سفر کرده و بر دستیابی به راهکار سیاسی جهت حفظ وحدت سوریه تأکید می‌کند اما هنوز به دمشق نرفته است و حتی در حاشیه هیچ یک از سفرها و کنفرانس‌ها با هیچ هیأت سوری دیدار نکرده است و این سوال مطرح است که آیا دیپلماسی اردن به گفت‌وگو با رهبران سوری از طریق مسکو متکی است یا اینکه اردن همانند عادت همیشگی برای فرصت‌سوزی‌ها، می‌خواهد دست به اقدامی دیرهنگام بزند چرا که تا وزیر خارجه اردن به اطمینان درباره سوریه دست یابد اردن در مرتبه ۱۳۴ فهرست کشورهایی که سهمی در بازسازی سوریه دارند، قرار گرفته است، موضوعی که یکی از اعضای هیأت‌های تجاری اردن در سفر اخیر به دمشق از آن مطلع شده است.
الأنباط همچنین نوشت که دمشق از هیأت تجاری و بازرگانی اردن برای فعالیت در سوریه درخواست کرده است اما طرف رسمی اردن همچنان درباره اعطای اجازه به اجرای آن تعلل می‌کند و هنوز پاسخی به بخش صنایع و تجارت که اکنون با شرایط بد و بحران اقتصادی مواجه است، نداده است در حالی‌که دیپلماسی و سیاست بایستی در خدمت اقتصاد باشد نه عکس آن.
نویسنده این مقاله در ادامه تنها راهکار حل بحران سیاسی و اقتصادی اردن را فرود هواپیمای نخست‌وزیر اردن در دمشق می‌داند و می‌نویسد: «آنگونه که هواپیمای الرزاز در بغداد فرود آمد بایستی در دمشق نیز فرود بیاید چرا که این کشورها هستند که می‌توانند اردن را از بحران خارج کنند و پشتوانه آن باشند، اگرچه برخی موانع نیز در این کشور از جمله حضور ایران وجود دارد اما ایران دشمن ما نیست با وجود اینکه برخی‌ها تلاش دارند به جای دشمن صهیونیستی، ایران را دشمن جلوه دهند و تا به این لحظه نیز موفق شده‌اند روابط اردن با تهران را در حالت رکود نگه دارند».
وی در پایان اشاره می‌کند که اردن با فشارها و حتی توطئه‌هایی به منظور شکست ارکان قدرت و تضعیف آن مواجه است تا در برابر راه‌حل‌هایی که هویت آن را نشانه رفته است، به زانو در بیاید همچنانکه رژیم صهیونیستی نیز اردن را در دایره هدف خود قرار داده و برخی ایادی غربی و عربی نیز این رژیم را در رسیدن به اهداف خود یاری می‌کنند و لذا اردن بایستی بیشتر به مصلحت و منافع خود بیندیشد.