۱- علیرضا بیرانوند ۲- وریا غفوری ۳- احسان حاج‌صفی ۴- روزبه چشمی ۵- میلاد محمدی ۶- احمد نورالله‌ی ۷- مسعود شجاعی ۸- مرتضی پورعلی‌گنجی ۹- امید ابراهیمی ۱۰- کریم انصاری‌فرد ۱۱- وحید امیری ۱۲- امیر عابدزاده ۱۳- محمدحسین کنعانی‌زادگان ۱۴- سامان قدوس ۱۵- پژمان منتظری ۱۶- مهدی ترابی ۱۷- مهدی طارمی ۱۸- علیرضا جهانبخش ۱۹- مجید حسینی ۲۰- سردار آزمون ۲۱- اشکان دژاگه ۲۲- پیام نیازمند ۲۳- رامین رضائیان.

بیشتر بخوانید:

شماره پیراهن بازیکنان ایران مشخص شد +عکس

به همین بهانه بد ندیدیم گزارشی از شماره پیراهن‌های خاطره‌انگیز ایران در تاریخ جام ملت‌های آسیا تهیه کنیم که در ادامه تقدیم حضورتان می‌شود.

شماره ۱؛ ناصر حجازی (احمدرضا عابدزاده)
زنده‌یاد ناصر حجازی به دلیل کسوت، نفر اولی است که به عنوان شماره ۱ خاطره‌انگیز فوتبال ایران به ذهن می‌رسد. گلری که در جام ملت‌های ۱۹۷۲ و ۱۹۸۰ در ترکیب تیم ایران بود و یک قهرمانی و یک عنوان سومی کسب کرد. بدون شک نفر ذخیره اسطوره استقلال باید احمدرضا عابدزاده باشد که دروازه‌بانی افسانه‌ای در تاریخ فوتبال ایران بود و در جام ملت‌های سال‌های ۱۹۸۸، ۱۹۹۲ و ۱۹۹۶ این شماره را پوشید. عزیز اصلی (۱۹۶۸)، منصور رشیدی (۱۹۷۶)، بهروز سلطانی (۱۹۸۴)، پرویز برومند (۲۰۰۰)، ابراهیم میرزاپور (۲۰۰۴)، حسن رودباریان (۲۰۰۷)، سیدمهدی رحمتی (۲۰۱۱) و علیرضا حقیقی (۲۰۱۵) از جمله سنگربانانی بودند که در جام ملت‌های آسیا پیراهن شماره ۱ تیم ملی ایران را بر تن کردند.

شماره ۲؛ مهدی مهدوی‌کیا (ابراهیم آشتیانی)
گرچه ابراهیم آشتیانی ستاره تیم ملی ایران در جام ملت‌های ۱۹۷۲ تایلند بود، اما انتخاب ما مهدی مهدوی‌کیاست. موشک سابق هامبورگ که حداقل می‌توانست در دو جام ملت‌های ۱۹۹۶ امارات و ۲۰۰۴ چین قهرمانی این رقابت‌ها را با تیم ایران جشن بگیرد، اما ناداوری و بدشانسی مانع شد. مهدی در جام ملت‌های ۲۰۰۰ لبنان و ۲۰۰۷ نیز عضو تیم ملی بود. آندرانیک اسکندریان (۱۹۷۶)، مهدی دینورزاده (۱۹۸۰)، شاهین بیانی (۱۹۸۴)، جواد زرینچه (۱۹۸۸ و ۱۹۹۲)، نعیم سعداوی (۱۹۹۶) و خسرو حیدری (۲۰۱۱ و ۲۰۱۵) شماره ۲ ایران را می‌پوشیدند.

شماره ۳؛ مجتبی محرمی (حسن نظری)
در هر انتخاب و یا نظرسنجی مجتبی محرمی می‌تواند سرآمد باشد. مستعدترین مدافع چپ تاریخ فوتبال کشورمان که در سه جام ملت‌های سال‌های ۱۹۸۸ قطر، ۱۹۹۲ ژاپن و ۱۹۹۶ امارات عضو تیم ملی بود. حسن نظری مدافع راست ایران در جام ملت‌های ۱۹۷۶ تهران هم شماره ۳ می‌پوشید. احمد سنجری (۱۹۸۰)، اصغر حاجیلو (۱۹۸۴)، علی‌اکبر استاداسدی (۱۹۹۶)، مهدی امیرآبادی (۲۰۰۴)، امیرحسین صادقی (۲۰۰۷)، فرشید طالبی (۲۰۱۱) و احسان حاج‌صفی (۲۰۱۵) با پیراهن شماره ۳ بازی کردند.

شماره ۴؛ سیدجلال حسینی (جعفر کاشانی)
سیدجلال حسینی از جام ملت‌های ۲۰۰۷ با شماره ۱۲ استارت زد، اما در دو جام ملت‌های ۲۰۱۱ و ۲۰۱۵ شماره ۴ پوشید. خیلی‌ها از سیدجلال حسینی به عنوان بهترین و کم‌اشتباه‌ترین مدافع تاریخ فوتبال کشورمان یاد می‌کنند. بیژن ذوالفقارنسب که اولین بار سیدجلال حسینی را به تیم «ب» ایران دعوت کرد نیز در جام ملت‌های ۱۹۷۶ شماره ۴ می‌پوشید. همچنین جعفر کاشانی که از جمله بهترین مدافعان تاریخ فوتبال کشورمان محسوب می‌شود و در سال ۱۹۶۸ این شماره را استفاده می‌کرد. نصرا… عبداللهی (۱۹۸۰)، رحیم میرآخوری (۱۹۸۴)، مرتضی فنونی زاده (۱۹۸۸)، رضا حسن زاده (۱۹۹۲)، کریم باقری (۱۹۹۶)، مهدی هاشمی‌نسب (۲۰۰۰)، یحیی گل‌محمدی (۲۰۰۴)، آندرانیک تیموریان (۲۰۰۷) نیز از شماره پیراهن ۴ استفاده کردند.

شماره ۵؛ پرویز قلیچ‌خانی (محمد پنجعلی)
شاید محمد پنجعلی یکی از بهترین مدافعان آخر تاریخ فوتبال کشورمان باشد، اما نمی‌توان نقش پرویز قلیچ‌خانی را در قهرمانی ایران در جام ملت‌های ۱۹۷۶ تهران نادیده گرفت. قلیچ‌خانی که معمولاً شماره ۶ به تن می‌کرد در آن مسابقات از پیراهن شماره ۵ استفاده کرد. نادر محمدخانی (۱۹۸۸ و ۱۹۹۲)، افشین پیروانی (۱۹۹۶)، سهراب بختیاری زاده (۲۰۰۰)، رحمان رضایی (۲۰۰۴ و ۲۰۰۷)، هادی عقیلی (۲۰۱۱) و امیرحسین صادقی (۲۰۱۵) شماره ۵ پوشیدند.

شماره ۶؛ جواد نکونام (کریم باقری)
شماره ۶ یکی از خاطره‌انگیزترین شماره‌های تاریخ فوتبال ایران است. پیراهنی که پرویز قلیچ‌خانی (۱۹۶۸ و ۱۹۷۲) می‌پوشید و در ادامه به محمود حقیقیان (۱۹۸۰) و ضیا عربشاهی (۱۹۸۴) رسید. در آسیای ۱۹۸۸ قطر و ۱۹۹۲ ژاپن به تن مهدی فنونی زاده رفت و حتی سیروس دین‌محمدی هم در جام ملت‌های ۱۹۹۶ امارات آن را پوشید، اما کریم باقری که با شماره ۴ در جام ملت‌های ۱۹۹۶ امارات درخشیده بود، در لبنان ۲۰۰۰ شماره ۶ پوشید در حالی که جواد نکونام در ۴ دوره جام ملت‌های آسیا (۲۰۰۴، ۲۰۰۷، ۲۰۱۱ و ۲۰۱۵) از شماره ۶ استفاده کرد و کنار مهدی مهدوی‌کیا و مسعود شجاعی یکی از رکوردداران حضور در جام ملت‌های آسیاست. مضاف بر اینکه نکونام با ۱۵۱ بازی ملی رکورددار تعداد بازی ملی در تاریخ فوتبال کشورمان نیز محسوب می‌شود.

شماره ۷؛ علی پروین (ناصر محمدخانی)
معروف‌ترین شماره ۷ تاریخ فوتبال ایران بی‌بروبرگرد علی پروین است. مردی که به شماره ۷ تیم ملی و پرسپولیس هویتی ویژه بخشید و خیلی‌ها بعد از پروین عاشق پیراهن شماره ۷ شدند. پروین در جام ملت‌های ۱۹۷۲ بانکوک و ۱۹۷۶ تهران با این شماره پیراهن بازی کرد و دو قهرمانی هم به دست آورد. او گل قهرمانی ایران در جام ملت‌های ۱۹۷۶ تهران را به کویت زد.
ناصر محمدخانی هم بهترین بازی‌های عمرش را با شماره ۷ در جام ملت‌های ۱۹۸۴ انجام داد. حسن روشن ۱۹۸۰ کویت در حالی شماره ۷ پوشید که نیمه راه مجبور شد به دلیل شروع جنگ تحمیلی و شهادت برادرش به تهران بازگردد. مجید نامجومطلق (۱۹۸۸)، حمید استیلی (۱۹۹۲)، علیرضا منصوریان (۱۹۹۶)، حامد کاویانپور (۲۰۰۰ و ۲۰۰۴)، فریدون زندی (۲۰۰۷)، غلامرضا رضایی (۲۰۱۱) و مسعود شجاعی (۲۰۱۵) این پیراهن را پوشیدند.

شماره ۸؛ علی کریمی (علی جباری)
مستعدترین و تکنیکی‌ترین فوتبالیست تاریخ کشورمان در سال ۲۰۰۴ ستاره جام ملت‌های آسیا بود که مرد سال قاره آسیا هم شد. علی کریمی شاید بهترین و مستعدترین ۸ تاریخ آسیا هم باشد. البته علی جباری که مرد اول ایران در جام ملت‌های ۱۹۷۲ تایلند بود را نمی‌توان از قلم انداخت. مردی که نگین تاج سابق (استقلال) بود. نصرا… عبداللهی (۱۹۷۶)، عبدالرضا برزگری (۱۹۸۰)، شاهرخ بیانی (۱۹۸۴)، مرحوم سیروس قایقران (۱۹۸۸ و ۱۹۹۲)، مجتبی محرمی (۱۹۹۶)، ستار همدانی (۲۰۰۰)، مسعود شجاعی (۲۰۱۱) و مرتضی پورعلی‌گنجی (۲۰۱۵) شماره ۸ پوشیدند.

شماره ۹؛ حمید استیلی (حمید درخشان)
حمید استیلی علاقه خاصی به علی پروین و شماره ۷ پرسپولیس داشت، اما در دو جام ملت‌های ۱۹۹۶ و ۲۰۰۰ شماره ۹ پوشید. زننده گل قرن در جام ملت‌های ۲۰۰۰ لبنان هم عضو تیم ملی کشورمان بود. حمید درخشان دیگر شماره ۹ خاطره‌انگیز فوتبال کشورمان بود که در جام ملت‌های ۱۹۸۴ سنگاپور بهترین بازی‌ها را به نمایش گذاشت. ناصر نورایی (۱۹۷۶)، سیدمهدی ابطحی (۱۹۹۲)، وحید هاشمیان (۲۰۰۷)، محمدرضا خلعتبری (۲۰۱۱) و امید ابراهیمی (۲۰۱۵) نیز کسانی بودند که از شماره ۹ استفاده کردند.

شماره ۱۰؛ علی دایی (زنده‌یاد همایون بهزادی)
مشهورترین شماره ۱۰ تاریخ فوتبال ایران علی دایی است. مهاجمی که مثل علی کریمی و وحید هاشمیان به پیراهن بایرن‌مونیخ هم رسید. دایی در جام ملت‌های ۱۹۹۶ امارات گل‌هایی زد که هنوز در خاطر فوتبال‌دوستان آسیایی مانده است. علی دایی در دو جام ملت‌های دیگر نیز در سال‌های ۲۰۰۰ لبنان و ۲۰۰۴ چین حضور داشت و بسیار بدشانس بود که قهرمانی در جام ملت‌ها را تجربه نکرد. مرحوم همایون بهزادی در دو جام ملت‌های ۱۹۶۸ و ۱۹۷۲ قهرمان شد ولی انتخاب ما علی دایی بود. حسن روشن (۱۹۷۶)، غلامرضا فتح‌آبادی (۱۹۸۴)، کریم باوی (۱۹۸۸)، صمد مرفاوی (۱۹۹۲)، رسول خطیبی (۲۰۰۷) و کریم انصاری‌فرد (۲۰۱۱ و ۲۰۱۵) نیز در جام ملت‌های آسیا از پیراهن شماره ۱۰ استفاده کردند.

شماره ۱۱؛ خداداد عزیزی (حمید علیدوستی)
ستاره بی‌بدیل جام ملت‌های ۱۹۹۶ امارات و بهترین بازیکن آسیا در همان سال بدون شک برترین شماره ۱۱ تاریخ فوتبال ایران است. مهاجمی فداکار و تکنیکی که در جام ملت‌های ۲۰۰۰ هم غوغا کرد، اما حیف که به دلیل محرومیت بازی با کره‌جنوبی را از دست داد تا تیم ایران حذف شود. در کنار غزال تیزپای فوتبال ایران باید به حمید علیدوستی اشاره کرد. یک مهاجم نوک مدرن که علی دایی همیشه از او به عنوان الگوی خود یاد می‌کند. علیدوستی هم در جام ملت‌های ۱۹۸۰ کویت و ۱۹۸۴ سنگاپور بازی‌های درخشانی به نمایش گذاشت. اصغر شرفی (۱۹۶۸)، علیرضا خورشیدی (۱۹۷۶)، جمشید شاه‌محمدی (۱۹۹۲)، مهرزاد معدنچی (۲۰۰۷)، احسان حاج‌صفی (۲۰۱۱) و وریا غفوری (۲۰۱۵) در شمار بازیکنان شماره ۱۱ ایران در تاریخ جام ملت‌های آسیا قلمداد می‌شوند.

نکته اول؛ با توجه به اهمیت شماره‌های یک تا ۱۱ در فوتبال این گزارش بدین ترتیب نوشته شد. البته بازیکنانی همچون حسین کعبی (شماره ۱۳)، مرتضی کرمانی‌مقدم (شماره ۱۴)، محمد صادقی و سیدعلی افتخاری (شماره ۱۵)، غلامحسین مظلومی و فرشاد پیوس (شماره ۱۷)، محمد نصرتی (شماره ۲۰)، اشکان دژاگه (شماره ۲۱)، نیما نکیسا (شماره ۲۲) پوشیدند و عملکرد خوبی هم در ادوار مختلف جام ملت‌های آسیا داشتند.

نکته دوم؛ در تاریخ جام ملت‌های آسیا بودند بازیکنانی همچون محمدرضا مهدوی و مهرداد میناوند که به ترتیب در جام ملت‌های ۲۰۰۰ لبنان و جام‌های ۱۹۹۶ امارات و ۲۰۰۰ لبنان شماره پیراهن‌های ۲۸ و ۲۵ پوشیدند.

نکته سوم؛ در جام ملت‌های ۲۰۰۴ چین کنفدراسیون فوتبال آسیا شماره ۹ و ۱۱ ایران را به نام محرم نویدکیا و علیرضا نیکبخت‌واحدی ثبت کرده بود، اما با توجه به مصدومیت این دو، سیدمحمد علوی (با شماره پیراهن ۲۶) و ستار زارع (با شماره پیراهن ۲۷) در این رقابت‌ها شرکت کردند.