سرویس فرهنگ و هنر مشرق - خیابان سمیه را گَز می‌کنم. سوز دی ماه صورتم را به گِز گِز و چشمانم را نیمه باز کرده و به درب ورودی حوزه هنری رسیدم، شانه‌هایم را جمع کردم و وارد محوطه‌ی بیرون سالن اصلی شدم. صدای قران از مسجدِ ته حیاط، فضا را پر کرده و حضار برای نماز آماده می‌شدند. چپ و راست حیاط استند هایی زده اند که عکس و اسامی شهدایی چون محسن حججی، محمود رضا بیضایی، مصطفی احمدی روشن، محمد حسین حدادیان، مرحوم کاظمی اشتیانی، داریوش رضایی نژاد، محبوب نوری، حمید حاجی زاده، مسعود علیمحمدی، حسن سهیلی و مصطفی صدر زاده را بر خود دارند. میز تشریفات خانواده‌ی شهدا از اولین ایستگاه‌های داخل حیاط که با دسته گل‌هایی مزین شده بود با رزهای زرد و نارنجی خودنمایی می‌کرد.
بیشتر بخوانید:
آورده‌های «جنبش‌واره» عمار برای کنشگری اجتماعیِ معطوف به انقلاب اسلامی چیست؟!
هم چنان تعدادی مشغول برپایی ایستگاه و چراغ و استند بودند و گویا کارها هنوز تموم نشده بود. صدای حامد زمانی فضا را پر کرده بود و ترک‌هایی پر خاطره پخش می‌شود. داخل لابی سالن اما جمعیت خوبی ایستاده‌اند و منتظر باز شدن درب‌ها هستند. سرما مرا مدام به داخل می‌کشاند و چایی میز خوراکی‌های ته حیاط هم کارساز نبود! سر می‌گرداندم تا چهره‌های آشنا را بین جمع حاضر در لابی بیابم، سعید قاسمی، شهرام شکیبا و محمودی کسبی از یافته‌های آن دقایقِ من بودند. ساعت ٦ و ربع درب‌های سالن باز شد و گوشه‌ی سمت راست ردیف دوم، سهم ما!
کلیپ‌هایی پخش می‌شد تا حاضران جای خود را تثبیت کنند و البته ساعت به هفت نزدیک می‌شد. علی صدری نیا از پشت سالن به داخل اتاق فرمان رفت و این یعنی مجری امسال افتتاحیه عمار باز هم مستند سازِ دکتر سلامی ماست. اینجا ردیف‌های اول برای سلبیریتی ها نیست و قاب دوربین‌ها زوم بر چهره‌ی خانواده‌ی شهداست. نیمکت‌هایی چوبی روی سن گذاشته شده بود. حالا اولین پرده از ماجرای امشب دختر بچه ایست که پشت میکروفون حاضر شده و بی مقدمه شروع به خواندن سوره‌ی فیل می‌کند. با صدای نازک دخترانه اش چشم‌ها را به سن کشاند و از دور و بری ها نامش را رضوانه شنیدم.
با اذن از امام نهم، نهمین جشنواره‌ی عمار کلید خورد. کلیپ آغازین علاوه بر بردن نگاه‌ها و دل‌ها به کاظمین، از سید ابراهیم و شیخ ابراهیم تا جهادگران شهید گفت و حوادث اخیر را مرور کرد. مجری روی سن حاضر شد و بعد از خواندن متنی که آغاز جشنواره را می‌رساند ما را دعوت به دیدن کلیپی از پالایشگاه خلیج فارس کرد. مهندس دوستی مجری طرح با دعوت علی صدری نیا روی سن حاضر شد و مهم‌ترین جمله‌ای که از صحبت‌هایش توجه م را جلب کرد این بود؛ "چرا اگر نمی‌توانیم و کارآمد نیستیم این میزان هزینه و وقت دشمن برای ما صرف می‌شود! "سپس بخش اول تقدیرها آغاز شد؛ ابتدا از خانواده شهدا، مادر شهید سرلک، خانواده شهید زارعی، همسر شهید فرزانه، پدر شهید عسکری، فرزند شهید خداوردی دعوت شد.
کلیپ هیئت داوران نیز اهدا کنندگان بعدی جوایز را به سن فراخواند. در بخش پویانمایی از "روز از نو" اثر "حسن اسدی" تقدیر شد و فانوس این بخش به "پویا نیک منش" و "مریم هاشم نژاد" اهدا گردید. در بخش نماهنگ، فانوس امسال به اثر "علی کوچولو" از "حامد حیدری" رسید و جایزه ویژه به اثار "قاصدک"، "خلوت خوب" و " خونه مادربزرگه". هم چنین در بخش برنامه تلویزیونی.
لوح افتخار به "علیرضا بوالی" برای "به وقت جام" و فانوس به "دوران" اثر "فرشاد منجزی" تقدیم شد و لوح تقدیری نیز "فاطمه احمدی" اهدا گردید. فانوس داران نهمین جشنواره عمار در بخش تلویزیون اینترنتی "میلاد گودرزی" برای " شهرارا" و بخش گزارش خبری "سعید پرویزی" برای گزارش "قاچاق سوخت" بودند.
هم چنین جایزه ویژه گزارش خبری به "زهرا چخماقی" تقدیم شد. خود را به بیرون از سالن رساندم تا کمی از احوال آنجا را رصد کنم. جمعیت اما ایستاده و نشسته آنقدر بود که به سختی مسیر را تا درب سالن طی کردم. لابی پر از دوربین‌های مستقر و خبرنگاران میکروفون به دست بود تا کسی را برای گزارش رصد کنند. گوشه‌ی سمت چپ لابی میزی توجهم را جلب کرد
که پر از مجله‌هایی با این عنوان بود؛ ویژه نامه‌ی تقدیر از حماسه خوان زمانه‌ی فتح حامد زمانی!
دوباره به سالن برگشتم و البته وحید جلیلی از چهره‌هایی بود که در راه با او مواجه شدم، مردی با ظاهری ثابت و همتی بلند.
تا دوباره روی صندلی ام مستقر شدم، نوبت به استندآپ محمد امین میمندیان درباره دیمنتور ها رسیده بود. مهمان‌ها رفته رفته به جمع اضافه می‌شدند؛ مقصودی، آهنگران و نادر طالب زاده شخصیت پر ملات رسانه‌ای! از مهمانان چهره اشنا و با تأخیر مراسم بودند.
مجری از یکی از تقدیرهای خاص امشب صحبت می‌کند؛ یک ویژه برون مرزی! کلیپ سید ابراهیم زکزاکی پخش و قبل از تقدیر این بخش از نادر طالب زاده دعوت شد، مثل همیشه با چهره محکم و حرف‌های خاصش حواس مرا به استیج میخ کوب کرد؛ "نه دوره عمار، فیلم سازهای شجاع پدید آورد که با ابزار قوی فیلم سازی حرف‌های ناگفته را زدند! "ادامه می‌دهد؛ "انقلاب اسلامی از اهداف مهمش توجه به مستضعفین بوده و هست، چه داخلی و چه بیرونی. حالا از زکزاکی نیروی انقلابی خانه نشین تقدیر می‌کنیم که ٢٥ میلیون شیعه را در شرایط خاص پرورش داد."از خانواده‌ی شهدای فاطمیون و دختر سید ابراهیم دعوت شد و سالن برایش قیام کرد.
تقدیر از زکزاکی و سریالی ک ١٥ نفر از اعضایش شهید شدند ویژه ی این بخش بود. دختر سید ابراهیم پشت تریبون رفت و با فارسی نمکینی حرف‌هایش را زد… دختر زکزاکی از پدرش گفت که ٦ فرزندش را از دست داده و حالا یک چشم ندارد. چشم دیگرش باید عمل شود اما حکومت ظالم نیجریه اجازه جراحی نمی‌دهد. با چشم‌های پر اشک و چهره‌ای معصوم صحبت‌هایش را با التماس دعا برای خانواده اش تمام کرد. پس از اتمام این بخش، کلیپی پخش شد که از اثرات اسطوره سازی در کودکان و آینده شأن سخن می‌گفت و با این جمله شروع شد؛ آینده‌ی خود را نقاشی کنید! سپس علی صدری‌نیا حمایت رسانه‌ای عمار از کتاب زایو نوشته ی مصطفی رضایی را اعلام کرد و هم چنین اینکه مِن بعد عمار از کتب اینچنینی حمایت خواهد داشت.
و رسیدیم به دومین بخش تقدیرها؛ با پخش کلیپ داوران از "محمد رضا باقری"، "محمد براتی"، "زهرا چخماقی"، "انسیه شاه حسینی"، "قربانعلی طاهر فر"، "میثم مهدیار"، "حمیدرضا مدقق"، "امین صدیقی" و "محسن لبخندق" برای اهدای جوایز دعوت شد.
در بخش مقالات و پژوهش‌های سینمایی فانوس دار امسال "رسول احمدی" بود ولی هیچ تقدیر نامه‌ای اهدا نگردید. برگزیدگان بخش فیلمنامه به انتخاب هیئت داوران متشکل از امین صدیقی، انسیه شاه حسینی، قربانعلی طاهرفر: لوح افتخار برای فیلمنامه کوتاه «اینجا سرزمین من است» به نویسندگی آقای «سید مهدی میرغیاثی»، لوح افتخار برای طرح فیلمنامه «روزی روزگاری بویر احمد» به نویسندگی آقای «رضا دانش پژوه» و لوح افتخار برای طرح فیلمنامه مستند «امام جمعه» به نویسندگی آقای «میثم مهدوی راد» و فانوس جشنواره برای فیلمنامه بلند «لیست شنبه» به نویسندگی مشترک «محمدصادق رمضانی و حجت احمدی زر» اختصاص داده شد و در بخش فیلم ما لوح تقدیر به یزدان عربی برای اثر " یدی" و فانوس به اثر کلتِ سپیده شراعی تقدیم شد.
هم چنین از اکران کننده‌های برتر امسال شهربانو آتشی به نمایندگی از گروه اکران شهرستان آباده به خاطر طراحی اکران‌های بانشاط و ایجاد گسترش مخاطب در اکران‌های این شهرستان و ارزو گراوندی به نمایندگی از گروه اکران باغ ملک دعوت و با تندیس شهید سیاح تقدیر شد.
پس از تقدیری‌های این بخش، دومین تقدیر ویژه ی نهمین جشنواره عمار با کلیپی آغاز شد. حامد زمانی با علیرضا احمدی روشن روی سن حاضر شد و این دو بیت حرف اول او بود که با زمزمه‌ی حضار مواجه شد؛ "بارالها جرات مارا سر و سامان بده
انقلابا مشق هشیاری به فرزندان بده
قهرمانا در دل میدان بمان جولان بده
رهبرا من مصطفایی دیگرم فرمان بده"
درد دل‌هایی کرد و از بی مهری عده‌ای در دو سال اخیر صحبت کرد. مادر شهیدان خالقی پور و رضوانه باغبانی دخترک شهید باغبانی که قاری ابتدای مراسم هم بود با دعوت علی صدری نیا روی سن حاضر شدند. مادر شهید با ذوقی هم چنان زنده از تولد رسولش گفت که امشب بود و سپس حاج صادق اهنگران و پدر و مادر شهید احمدی روشن برای تقدیر از حامد دعوت شدند.فانوس و لوح تقدیر اولین جوایز جوان خوش صدای ارزشی ما بود و سپس به دست پدر شهید احمدی روشن کاشی حرم امام رضا و به دست صادق اهنگران انگشتری با نگین سنگ صحن حرم امام حسین و چند هدیه‌ی مردمی به ایشان تقدیم شد.پدر شهید احمدی روشن میکروفون را گرفت و خطاب به زمانی صحبت را آغاز کرد؛ "بهای ولایت مداری این بی محلی‌ها و سنگ اندازی هاست! "و در ادامه مادر شهید احمدی روشن از اهنگران خواست با صدایش روزهای جنگ و جبهه را تداعی کند!
ایشان به جهت هدیه حامد زمانی که کاشی متبرک حرم رضوی بود، دقایقی دل‌هایمان را به حرم ابالجواد کشاند که چقدر هم با جشنواره‌ی امسال که از ابتدا به اذن جواد الائمه آغاز شده بود سنخیت داشت… حامد زمانی نیز بعد از ایشان بخش‌هایی از "عمار داره این خاک…" را برای عماریون خواند.
نهمین افتتاحیه هم به پایان رسید اما جای خالی نان‌های محلی هر ساله چقدر خالی بود. از سالن خارج شدم و پای میزی در حیاط که کتاب زایو را داشت رسیدم. یک نسخه از این کتاب یادگاری امسال عمار برایم بود و البته گرما خاص نهم.
عرفانه فتحیان