به گزارش مشرق، در پی اعلام انتصاب خانم حمیرا ریگی به عنوان سفیر ایران در کشور برونئی، موجی از تبلیغات مبنی بر اینکه معاون اول رئیس‌جمهور به وعده خود عمل کرد و سفیر منصوب «زن، اهل سنت و بلوچ است»، به راه افتاد.
بیشتر بخوانید:
این انتصاب در حالی که خانم ریگی فاقد سابقه دیپلماتیک می‌باشد. او پیش از این فرماندار شهر ۶۱ هزار نفری قصر قند در جنوب استان سیستان و بلوچستان بوده و پیش از آن نیز، مشاور بهزیستی استان، دبیر کمیسیون بانوان فرمانداری چابهار و دبیر کمیسیون شورای شهر چابهار بوده است.
سوالی که از وزارت خارجه و آقای جهانگیری باید کرد این است که آیا شرایط لازم برای سفیر بودن، تجربه و مهارت دیپلماتیک است یا مثلاً جنسیت، مذهب و قومیت؟! چرا از یک سو شعار تخصص و فن‌سالاری می‌دهند و از طرف دیگر خلاف تخصص عمل می‌کنند؟!
با احترام شخص خانم ریگی، باید از دولت و وزارت خارجه پرسید چرا مصرند دو قطبی‌های انحرافی و تفرقه‌انگیز نظیر «سنی- شیعه»، «زن- مرد» و «بلوچ و سیستانی» راه بیندازند و حتی حوزه خطیر سیاست خارجی را از سیاسی‌کاری خود استثنا نکنند.
انتصاب‌های غیرکارشناسی از این دست مورد انتقاد است؛ اعم از اینکه فرد منصوب شیعه یا سنی، زن یا مرد و مربوط به این یا آن قومیت باشد.
البته از مدیریتی که به مدت چند ماه فاقد سفیر در کشورهای مهمی نظیر چین و هند بود، لابد انتظار زیادی است که توقع داشته باشیم، قبل از هر رویکرد سیاسی‌کارانه و عوام‌فریبانه، به تخصص بها بدهد.
از سوی دیگر ادعای عملی شدن وعده جهانگیری در حالی است که وی اخیراً ادعا کرد فاقد اختیار است و حتی اختیار جابه‌جا کردن منشی خود را ندارد.
در این میان مردم مناطق محروم و جنسیت و قومیت‌ها و مذاهب مختلف در کشور پیش از آنکه دغدغه حضور در انتصابات را داشته باشند، انتظار دارند امثال جهانگیری به وعده‌های خود درباره رونق اقتصادی عمل کنند و درباره سوء مدیریت‌های بزرگی نظیر واگذاری ۱۸ میلیارد دلار ارز به قیمت ۴,۲۰۰ تومان پاسخگو و عذرخواه باشند؛ نه اینکه هرچند وقت یک بار، برای مردم سرگرمی تازه‌ای فراهم نمایند.