سرویس سیاست مشرق - تفاوتی ندارد که «باراک اوبامای دموکراتِ مؤدب و باهوش» -به تعبیر اصلاح طلبان- بر سرِ کار باشد یا «دونالد ترامپِ جمهوری خواهِ مزاحم و دیوانه»، کدخدا!، کدخداست!
جماعتی که تا همین چند ماه پیش، «دونالد ترامپ» را یک دیوانه معرفی می‌کرد و مدعی بود که بی دستاوردی برجام تقصیر اوست، حالا برای یک کودتا که با دخالت مستقیم دولت او در حال وقوع است، از شدت ذوق زدگی سر از پا نمی‌شناسند!
روزنامه‌های این طیف در روزهای اخیر، این کودتای آمریکایی را «انقلاب»! و «جنبشی برای آزادی»! نامیده‌اند.
در همین رابطه روزنامه سازندگی - ارگان حزب کارگزاران به دبیر کلی «غلامحسین کرباسچی» - در مطلبی با عنوان «یک ملت، دو دولت» نوشت: «ونزوئلا در میانهٔ انقلاب ایستاده است. از یکسو مردم علیه سیاستهای نیکلاس مادورو رئیس جمهور کشور قیام کرده‌اند و از دیگر سو خوان گوایدو خود را رئیس جمهور جدید انقلاب می‌خواند»!
این روزنامه اصلاح طلب در گزارش مذکور نوشت: «به باور بسیاری از مخالفان، منتقدان و شهروندان ونزوئلایی در انتخابات ریاست‌جمهوری اخیر تقلب شده و آراء تغییر کرده است. از همین رو پس از پیروزی مادورو بسیاری از ناظران داخلی و بازیگران منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای دولت جدید را فاقد مشروعیت توصیف کردند»!
روزنامه اصلاح طلب قانون نیز در مطلبی با عنوان «جنبشی برای آزادی» نوشت: «از نظر نظام روابط بین‌الملل در حال حاضر، ونزوئلا دو رییس جمهور دارد. برخی کشورها، مادورو را رییس جمهور و برخی دیگرگوایدو را رییس جمهور موقت می‌دانند! … بهترین نسخه برای ونزوئلای ۲۰۱۹، برگزاری یک انتخابات آزاد با نظارات سازمان ملل و گروه‌های مستقل است… به نظر می‌رسد اگر تاریخ در حال تکرار شدن باشد، به زودی باید شاهد بیداری جدیدی در کشورهای آمریکای لاتین و در اعتراض به شرایط اقتصادباشیم… هرچند اکثر کشورهای آمریکای لاتین، کانادا و دبیر کل سازمان کشورهای آمریکایی تقریباً با همان سرعت گوایدو را به رسمیت شناختند، اما…رییس جمهور پوپولیست و چپگرای مکزیک هنوز مادورو را به عنوان رییس‌جمهور ونزوئلا قبول دارد».
همچنین روزنامه اصلاح طلب دنیای اقتصاد در گزارشی با عنوان «دو رئیس در یک اقلیم» نوشت: «چه کسی در ونزوئلا حکومت خواهد کرد، گوایدو یا مادورو؟».
بیشتر بخوانید:
کودتای آمریکا در ونزوئلا؛ ذوق‌زدگی پادوهای ترامپ در ایران
وزیر خارجه ونزوئلا ضرب‌الاجل اروپا را رد کرد
سِت کردن لوگوی روزنامه با کودتای مخملی
اما این اولین بار نیست که طیف اصلاح طلب برای یک کودتای آمریکایی اینقدر ذوق زده می‌شود.
در سال ۹۲ نیز این جماعت دچار جوزدگی شد. در همین رابطه روزنامه اصلاح طلب آفتاب یزد- که سردبیرش در جریان فتنه ۸۸ به آمریکا گریخت -(۷ اسفند ۹۲) لوگوی خود را به تقلید از مخملی‌های اوکراین به رنگ «نارنجی» تبدیل کرد! در آن سال شهر «کیف» -پایتخت اوکراین- به رنگ خون در آمد و آشوب‌ها در شهرهای مختلف به کشته شدن صدها تن انجامید».
در آن سال و در جریان کودتای مخملی در اوکراین (معروف به کودتای نارنجی، در راستای سیاستهای سلطه گرایانه آمریکا) با استعفای رئیس پارلمان و فرار رئیس جمهور، دولت اوکراین رسماً سقوط کرد و تیمو شنکو از رهبران مخالف از زندان آزاد شد. نکته قابل توجه اینجاست که آزادی «تیمو شنکو» با استقبال و ذوق زدگی روزنامه‌های اصلاح طلب مواجه شد و اکثر این روزنامه‌ها، آزادی سرکرده کودتاگران را در صفحه اصلی خود کار کرده و با تیتر تقریباً مشابه «آزادی بانوی نارنجی»! به آن پرداختند.
در ونزوئلا چه اتفاقی افتاد؟!
در اردیبهشت سال جاری «نیکلاس مادورو» برای دومین بار متوالی به عنوان رئیس جمهور ونزوئلا انتخاب شد. مادورو باکسب ۵ میلیون و ۸۰۰ هزار رأی از «هنری فالکون» نزدیک‌ترین رقیب خود در انتخابات ونزوئلا که با فاصله فاحشی ۱ میلیون و ۸۰۰ هزار رأی به دست آورده بود، پیشی گرفت و در انتخابات پیروز شد.
در پی اعلام نتایج انتخابات طرفداران مادورو در محلات فقیرنشین «کاراکاس» به جشن و پایکوبی پرداختند. نیکلاس مادورو پس از پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری این کشور با دعوت از همه کاندیداهای این انتخابات برای گفت و گو به منظور حل مشکلات، تاکید کرد که باید اختلافات را با صلح و با حفظ حاکمیت حل کنیم.
در همان مقطع مقامات آمریکایی با گستاخی اعلام کردند که نتایج انتخابات ونزوئلا را به رسمیت نخواهد شناخت! در همین راستا آمریکا تمام توان خود را به کار گرفت تا دولت قانونی ونزوئلا را با کودتا ساقط و همه چیز را در آمریکای لاتین به زمانی برگرداند که دولت‌های این منطقه دست نشانده واشنگتن بودند.
در روزهای اخیر و درست چند روز پس از آغاز دوره جدید ریاست‌جمهوری نیکلاس مادورو، پیاده نظام کودتای آمریکایی در ونزوئلا دست به آشوب و هرج و مرج زدند و «خوان گوایدو» رئیس‌شورای ملی ونزوئلا و رهبر مخالفان تحت امر آمریکا در این کشور نیز خود را رئیس‌جمهوری موقت معرفی و سپس سوگند یاد کرد!
در ادامه روند مرحله به مرحله کودتا از سوی آمریکا و مخالفین دولت، پروژه کشته سازی در ونزوئلا از سوی رسانه‌های غربی کلید خورد و برخی رسانه‌های خبری در همین راستا اعلام کردند که در ۵ ایالت بزرگ ونزوئلا دستکم ۱۶ نفر جان خود را از دست داده‌اند و تعدادی نیز بر اثر درگیری‌های مشکوک در برخی نقاط زخمی شده‌اند. پیش از این ونزوئلا دستخوش توطئه‌های کثیف اقتصادی نیز شده بود.
از فتنه ۸۸ در ایران تا کودتای ۹۷ در ونزوئلا
فرمول کودتاهای مخملی‌ای که با هدایت آمریکا صورت می‌گیرد، مشابه و مو به مو است.
- همزمانی کودتای مخملی با برگزاری انتخابات
- ادعای تقلب و لگدمال کردن رأی مردم
- ادعای پیروزی و ریاست جمهوری توسط شخصی به غیر از رئیس جمهور منتخب
- تحریک به آشوب و اغتشاشات خیابانی
- قانون شکنی و امتناع از اجراکردن روند قانونی اعتراض به نتیجه انتخابات
- کشته سازی و دمیدن بر آتش آشوب
- کوچک کردن سفره مردم و گرا دادن برای تحریم بیشتر از سوی آمریکا
موارد مذکور هم در فتنه آمریکایی ۸۸ رخ داد و هم در کودتای آمریکایی در ونزوئلا.
با این اوصاف، ذوق زدگی طیف اصلاح طلب از کودتای آمریکایی در ونزوئلا اصلاً عجیب نیست. اگر غیر از این بود عجیب به نظر می‌رسید. وقتی یک طیف یکبار-در انتخابات ۸۸- این فرمول آمریکاپسند را اجرا کرده و کشور را ۸ ماه به آشوب کشید و آدرس تحریم‌های فلج کننده را به دشمن داد، باید هم از تَکرار آن در یک کشور دیگر اینقدر ذوق زده شود.
با اتفاقات اخیر در ونزوئلا، یکبار دیگر دم خروس جریان فتنه بیرون زد. طیفی که نهایت برنامه‌اش برای ایران، تبدیل کشورمان به حیاط خلوت امثالِ ترامپ دیوانه و مزاحم است.
کشوری فاقد توان هسته‌ای، فاقد توان دفاعی و موشکی، بی اراده و توسری خور در منطقه و در نهایت کشوری راحت الحلقوم برای نظام سلطه!