کد خبر 932923
تاریخ انتشار: ۱۰ بهمن ۱۳۹۷ - ۰۱:۳۰

دولت پشت درهای بسته کار می‌کند؛ ۶ ماه است بدون سخنگو و یک سال بدون نشست خبری فعالیت می‌کند.

به گزارش مشرق، روزنامه «کیهان» در ویژه‌های خود نوشت:

این مطلب را سایت جماران از سایت‌های همسو با دولت منتشر کرد و نوشت: آیا دولت سخنگو نمی‌خواهد؟! این سؤالی است که ماه‌ها پاسخ خود را نیافته است.


محمدباقر نوبخت سخنگوی سابق که همزمان رئیس‌سازمان برنامه و بودجه کشور است، بعد از درخواست رسانه‌ها از رئیس‌جمهور برای سپردن سازمان برنامه به فرد دیگری از سخنگویی دولت استعفا داد و گفت که می‌خواهد همه توانش را صرف سازمان برنامه و بودجه کند.

بیشتر بخوانید:

انتقاد علی مطهری از غیبت روحانی در جلسات مجمع تشخیص

جمله‌ای که از توئیتر رسمی رئیس جمهور حذف شد! +عکس


در ابتدا می‌شد از نیامدن فرد دیگری به جای نوبخت، معنای «یا نوبخت یا هیچ کس» را برداشت کرد اما می‌شد این را هم تصور کرد که رئیس‌جمهور در حال فکر کردن به گزینه‌های جایگزین است. خداحافظی نوبخت از تریبون سخنگویی دولت با استیضاح وزرای سابق کار و اقتصاد در فاصله‌ای یک ماهه اتفاق افتاد و به همین خاطر می‌شد تصور کرد روحانی همزمان با انتخاب وزرای جدید خود، برای سخنگویی دولت نیز تصمیم می‌گیرد. اما این اتفاق نیز رخ نداد.


شخص رئیس‌جمهور هم از رسانه‌ها فاصله گرفته و این یعنی دولت تصمیم گرفته خود را از رسانه و افکار عمومی دور نگه دارد. روحانی در سال ۹۷ بعد از خروج آمریکا از برجام فقط یک بار و آن هم به سوالات مجری صدا و سیما پاسخ داد و حتی یک نشست خبری با خبرنگاران هم برگزار نکرده و آخرین نشست خبری او در بهمن ماه سال ۹۶ برگزار شد.


اما روحانی در مهر ماه رحمانی فضلی وزیر کشور خود را به عنوان رئیس‌ستاد اطلاع‌رسانی و تبلیغات اقتصادی کشور منصوب کرد. پرسش‌های سیاسی رسانه‌ها نیز در روزهای چهارشنبه و حیاط هیئت دولت توسط محمود واعظی، رئیس‌دفتر روحانی پاسخ داده می‌شود.


این در حالی است که در چهار سال اول ریاست جمهوری روحانی هم که دولت سخنگو داشت، عملکرد دولت در حوزه اطلاع‌رسانی مورد انتقاد حامیان روحانی بود.


عبدالله ناصری، فعال اصلاح‌طلب به خبرنگار جماران می‌گوید: آقای روحانی و دولت خیلی به کارکرد و حساسیت افکار عمومی و رسانه آگاهی ندارند وگرنه در این شرایط حساس دولت را بی سخنگو نمی‌گذاشتند. دولت یا رئیس‌جمهور بی سخنگو چه از نظر داخلی و چه از نظر خارجی پدیده‌ای بی‌معناست. بنابراین نداشتن سخنگو را باید به خاطر درک درست نداشتن از اهمیت رسانه و ارزش قائل نبودن برای افکار عمومی، طبیعی تلقی کرد.


ناصری ادامه می‌دهد: نیت خوانی ممکن نیست اما از عملکرد آقای روحانی و دولت می‌توانیم برداشت کنیم که دولت خیلی مایل نیست در این شرایط حساس و بحرانی با افکار عمومی و رسانه رو به رو شود. لذا سخنگوی رسمی شاخصی وجود ندارد. می‌توانیم مقداری این تلقی را داشته باشیم که دولت از پاسخ گویی فرار می‌کند.