به گزارش مشرق، احمد جنتی محب، سرهنگ بازنشسته نیروی هوایی ارتش که در سال ۱۳۵۱ به استخدام ارتش درآمده و از سال ۵۳ تا سال ۵۹ در حوزه ناوبری به تدریس در مرکز آموزشی نیروی هوایی (مرکز شهید خضرایی) پرداخته است.

این سرهنگ بازنشسته ارتش از همافرانی است که با وجود اطلاع ارتش و دادن امضا مبنی بر این‌که اگر در جمع انقلابیون دیده شود اعدام خواهد شد، با تعداد دیگری از همافران در ۱۹ بهمن سال ۵۷ خدمت امام (ره) رسیده است.

وی همچنین از جمله کسانی است که در تسخیر مرکز آموزشی نیروی هوایی ارتش (شهید خضرایی) نقش مؤثر داشته است.

جنتی می‌گوید: صبح روز ۲۱ بهمن از خانواده‌ام خداحافظی کردم و به آنها گفتم اگر دیدید من نیامدم به خانه پدرتان بروید و به پادگان شهید خضرایی آمدم و حتی تا چند روز پس از پیروزی انقلاب نیز در محافل مردمی حضور داشتم.

در زیر روایت خواندنی وی از آنچه در روزهای پایانی رژیم پیشین در مورد همافران و همچنین تسخیر مرکز آموزشی نیروی هوایی، گذشته را می‌خوانیم.

بیشتر بخوانید:

دعوت احزاب و گروه‌های سیاسی برای حضور در جشن ۴۰ سالگی انقلاب

سرهنگ احمد جنتی محب می‌گوید: انقلاب اسلامی ایران از سال ۵۷ سرعت بیشتری به خود گرفت و من و تعداد دیگری از همافران نیروی هوایی تصمیم گرفتیم تا با لباس نیروی هوایی خدمت حضرت امام (ره) برسیم تا این اقدام حرکت تأثیرگذاری در مسیر انقلاب باشد و شهید بهشتی، شهید مطهری و حضرت آیت‌الله خامنه‌ای که در ستاد استقبال حضرت امام (ره) بودند نیز بر این مسئله تأکید داشتند و می‌گفتند که شما یک کار تأثیرگذاری با لباس نیروی هوایی انجام دهید و این کار، کاری متفاوت از حرکت‌های مردمی باشد.

این سرهنگ بازنشسته نیروی هوایی اظهار داشت: من به همراه دیگر دوستان و همکارانم در کادر نیروی هوایی همچون آقایان طاهری، کشاورز، راهداری و… برنامه ریزی کردیم و برنامه‌ریزی‌هایی را برای این امر انجام دادیم. روز ۱۷ بهمن، ضد اطلاعات از این کار ما مطلع شده بود و بخشنامه‌ای را در این راستا صادر کرد که به دست ما نیز رسید و از ما امضا گرفته شد مبنی بر این‌که هر نیروی نظامی که با اغتشاش‌گران (نیروهای انقلابی) همکاری کند، برابر مقررات زمان جنگ به اعدام محکوم خواهد شد. ما این بیانیه را امضا کردیم و البته عزممان بیش از پیش برای این‌که به خدمت امام (ره) برسیم جزم شد و جدیت بیشتری برای این کار نشان دادیم.

وی افزود: بر همین اساس قرار گذاشتیم تا روز ۱۹ بهمن خدمت امام برسیم و درباره این موضوع پشت تلفن به صورت رمزی باهم صحبت می‌کردیم و به‌گونه‌ای این موضوع را مطرح می‌کردیم که برنامه، برنامه کوهنوردی است و به دوستان هم گفتیم که لباس کوهنوردی بیاورند و در خیابان ایران در مدرسه رفاه لباسمان را عوض کردیم و خدمت حضرت امام رسیدیم.

جنتی خاطرنشان کرد: از سوی دیگر ۱۹ بهمن راهپیمایی بزرگی در حمایت از دولت موقتی که توسط امام تشکیل شد، برگزار شده بود و مردم در جریان این راهپیمایی در خیابان ایران رو به سمت بالا می‌رفتند و ما برای این‌که خدمت امام برسیم، رو به پایین می‌رفتیم و برای این‌که ضداطلاعات ما را شناسایی نکند، هر کسی که دوربین در دستش بود، دوربینش را می‌گرفتیم، فیلم دوربین را درمی‌آوردیم و می‌سوزاندیم و دوربین را به صاحبش برمی‌گرداندیم و مردم هم که از این حرکت ما به اشتیاق آمده بودند، واکنش تندی نسبت به این کار ما نشان نمی‌دادند.

این سرهنگ بازنشسته نیروی هوایی اظهار داشت: ما در محضر امام رژه باشکوهی را برگزار کردیم و حضرت امام برای ما سخنرانی کردند و فرمودند شما از امروز سربازان امام زمان (عج) و در خدمت قرآن هستید و به دیگر نظامیان تأکید کردند آنها هم به همافران بپیوندند.

وی افزود: ابتدا بنای کارمان این بود که سریع‌تر از محل متواری شویم تا کسی ما را دستگیر نکند، اما سخنان امام به ما انرژی بیشتری داد و به عزم ما افزود و امام به ما گفتند بروید و در راهپیمایی حمایت از دولت موقت شرکت کنید و ما آن روز تا شب در راهپیمایی‌های مردمی حضور داشتیم.

جنتی خاطرنشان کرد: آن روز گذشت و شامگاه روز بیستم بهمن و حدود ساعت ۱۲ شب بود که متوجه شدم که در مرکز آموزشی نیروی هوایی، نیروهای حکومت‌ نظامی همافران و دانشجویان را می‌کشند.

این سرهنگ بازنشسته نیروی هوایی اظهار داشت: نیروهای حکومت‌نظامی تانک‌هایی را در مرکز آموزشی نیروی هوایی مستقر کرده بودند و ماجرا از این قرار بود که تعدادی از نیروهای انقلابی مستقر در صداوسیما فیلم حضور همافران در دفتر امام را مجدد در شب ۲۱ بهمن پخش کردند و دانشجویان ما در این مرکز به احترام امام بلند شده و صلوات ختم کرده بودند و هنگام پخش تصویر امام ابراز احساسات و ادای احترام کرده بودند و خدمه تانک‌های حکومت‌نظامی مستقر در مرکز نیز توهین کردند و این توهین آنها با واکنش و اعتراض مواجه شد که این کار به درگیری انجامید که یکی از نیروهای حکومت نظامی تانک را روشن کرده و با هدف قرار دادن ساختمان شیشه‌ها را شکسته و دیوارها را تخریب کرده بود و این اقدام باعث شد که دانشجویان به تظاهرات بپردازند و مردم هم که از بیرون متوجه شده بودند، در بیرون از پادگان و در قسمت شمالی و غربی آن تجمع کرده بودند و تا صبح شعار می‌دادند و آتش روشن کرده بودند و اجازه ندادند نیروی کمکی از حکومت‌نظامی و گارد به داخل پادگان برود.

وی افزود: اما تیمسار ربیعی که در آن زمان فرمانده نیروی هوایی بود که خانه‌اش هم در آن‌ نزدیکی بود در پادگان حضور پیدا کرده و با اسلحه کمری خود به طرف دانشجویان شلیک کرده بود که تعدادی زخمی شده بودند و حتی می‌گفتند تعدادی هم شهید شدند.

جنتی خاطرنشان کرد: من صبح روز ۲۱ بهمن از خانواده‌ام خداحافظی کردم و به آنها گفتم اگر نیامدم به خانه پدرتان بروید. وقتی به مرکز آموزشی نیروی هوایی رسیدم و دیدم وضعیت پادگان مثل مناطق جنگ‌زده است، به کسانی که اطرافم بودند گفتم: «هر کس ملتش را دوست دارد و غیرت دارد با من همراهی کنند، اینها دیگر به پادگان‌های نظامی هم تعرض می‌کنند» و از همکارانم خواستم تا به کمک هنرجوها و دانشجویان برویم و جمعیت رفته رفته زیاد شد.

این سرهنگ بازنشسته نیروی هوایی اظهار داشت: جمعیت زیادی جمع شد و ما اعم از استادان، دانشجویان و… در داخل پادگان با لباس نظامی در روز ۲۱ بهمن شعار «مرگ بر شاه»، «می‌کشم، می‌کشم، آن‌که برادرم کشت»، «بختیار، بختیار، نوکر بی‌اختیار» را سر می‌دادیم تا به در پادگان رسیدیم و می‌خواستیم از در پادگان بیرون برویم و در خیابان‌ها به تظاهرات بپردازیم.

وی افزود: وقتی به درب پادگان در خیابان تهران‌نو رسیدیم، دیدیم که نیروهای حکومت نظامی پشت درب پادگان آماده ایستاده‌اند و وقتی درب باز شد به داخل پادگان ریختند و وقتی وارد پادگان شدند ابتدا تیراندازی هوایی کردند که بعد هم تیراندازی کردند و یکی از تظاهرات کنندگان افتاد که ما هم با سنگ و پاره آجر به نیروهای گارد حمله کردیم.

جنتی خاطرنشان کرد: وقتی دیدیم این‌گونه فایده ندارد، به طرف اسلحه‌خانه رفتیم و درب اسلحه‌خانه را شکستیم و هر کس هر چقدر که می‌توانست اسلحه برداشت. من هم یک اسلحه ژ ۳ که اسلحه انفرادی مؤثر آن زمان بود و تعداد زیادی فشنگ برداشتم.

این سرهنگ بازنشسته نیروی هوایی اظهار داشت: به دانشجویان و افسران گفتم که به بالای ساختمان ۶ طبقه پادگان برویم تا به فضا مسلط باشیم و همین کار را هم کردیم. مشغول تیراندازی بودیم که یکی از بچه‌ها که جلوی من بود تیر به پیشانی‌اش اصابت کرد و مغزش متلاشی شد و به سر و صورت من ریخت و بدنش هم به روی من پرتاب شد و وقتی به اتیکتش نگاه کردم، فردی به نام شاهمرادی بود که جنازه وی را پایین آوردیم و از پادگان خارج شدیم.

وی افزود: بعد از این‌که از پادگان خارج شدیم به مردم گفتیم بروند توی اسلحه‌خانه و سلاح بردارند و آن روز تمام منطقه تهران‌نو مسلح شده بودند و ما آن‌ روز تا ساعت ۴ بعدازظهر جنگ و گریز داشتیم و ساعت ۴ اعلام شد که حکومت نظامی امروز از ساعت ۴ آغاز می‌شود و مردم به خانه‌هایشان رفتند.

جنتی خاطرنشان کرد: از جانب حضرت امام چند ماشین آمدند و با بلندگو اعلام می‌کردند که حضرت امام حکومت نظامی را کلاً ملغی اعلام کردند، مردم به خیابان‌ها بریزید و پرسنل نیروی هوایی را تنها نگذارید. ما تا ساعت ۶ و ۷ بعدازظهر جنگ را ادامه دادیم و این جنگ و گریز در کوچه و پس‌کوچه‌ها ادامه پیدا کرد.

این سرهنگ بازنشسته نیروی هوایی اظهار داشت: پس از صرف شام در چلوکبابی قاسم آبد و پس از این‌که نماز مغرب و عشای‌مان را خواندیم، یک گروه چهارنفره تشکیل دادیم که من و چند نفر از پرسنل نیروی هوایی، (آقایان صفایی، راهداری، دولت‌آبادی)، عضو آن بودیم و وصیت‌نامه خود را نوشتیم و بنایمان بر این بود اگر انقلاب پیروز شد که فبها و اگر پیروز نشد، خدمت امام برسیم تا ببینیم تکلیف چیست و ایشان چه دستور می‌دهند.

وی افزود: اخر شب ۲۱ بهمن در پشت بام ساختمانی در چهارراه سبلان سنگر گرفتیم. ساعت حدود ۱۲ شب بود که دیدم نیروهای حکومت‌نظامی با تانک و نفربر بازگشتند. پادگان گارد در اتوبان افسریه بود و خودروهای زرهی هم با عبور از خیابان سی‌متری نیروی هوایی در منطقه تهران‌نو حاضر می‌شدند و دو طرف خیابان را به گلوله می‌بستند و ما هم از بالای پشت بام به آنها تیراندازی می‌کردیم.

جنتی خاطرنشان کرد: تا صبح چند مرتبه نیروهای گارد و حکومت‌نظامی با تانک و نفربر این مسیر را می‌آمدند و ما از بالای ساختمان در چهارراه سبلان به آنها تیراندازی و آنها را منهدم می‌کردیم که تا صبح ۴ یا ۵ مرتبه این کار تکرار شد و هر بار نیروهای گارد با تیراندازی ما منهدم می‌شدند و نمی‌توانستند کاری انجام دهند.

این سرهنگ بازنشسته نیروی هوایی اظهار داشت: صبح بود که متوجه شدیم تعدادی از دوستانمان در طول شب و در درگیری‌ها به شهادت رسیده‌اند. و صبح روز ۲۲ بهمن نیز درگیری‌ها ادامه داشت که در ساعت ۱۴ روز ۲۲ بهمن ستاد ارتش اعلام بی‌طرفی کرد. حدود ساعت ۱۵ بود که صداوسیما نیز به دست انقلابیون افتاد و فردی که نام وی حسینی بود، با چهره‌ای رنگ‌پریده پشت دوربین قرار گرفت و گفت که اینجا سیمای انقلاب است و مردم تلویزیون را تسخیر کردند و شهید محلاتی هم در رادیو اعلام کرد که مردم ساختمان رادیو را گرفته‌اند و اینجا رادیو انقلاب است. پس از آن نیز در چند روز بعد از پیروزی انقلاب من در اجتماعات مردمی حضور داشتم و بعد از گذشت ۴ یا ۵ روز از پیروزی انقلاب به خانه رفتم.

وی افزود: در اینجا بیان این نکته نیز لازم است که اگرچه مردم پادگان‌ها و شهربانی‌ها را به تسخیر خود درآوردند، اما حرف‌های امام روی پادگان‌ها و نیروهای شهربانی نیز تأثیر گذاشته بود و امام در اطلاعیه‌های قبلی خود گفته بود که مردم ولی‌نعمتان شما هستند و دست از طاغوت بردارید و به مردم بپیوندید و نیروهای ارتش و شهربانی هم وقتی دیدند این حرکت یک حرکت کاملاً مردمی است مقاومت چندانی نکردند و همه چیز را به مردم تسلیم کردند و این‌گونه بود که انقلاب به پیروزی رسید.

جنتی با اشاره به مسائل روز کشور خاطرنشان کرد: همان‌طور که رهبر معظم انقلاب نیز فرمودند مردم قطعاً بدون شک و شبهه در راهپیمایی ۲۲ بهمن امسال که چهلمین سال انقلاب اسلامی است، حضور پیدا خواهند کرد و مردم باشکوه‌ترین جشن را فردا برگزار می‌کنند و حضور چشمگیری خواهند داشت، اما من اینجا می‌خواهم به مسئولان بگویم از ابتدای انقلاب همانگونه که امام فرمودند من به اتکای این مردم تو دهن دولت می‌زنم و دولت تعیین می‌کنم و همین کار را کردند، اگر امروز مسئولان هم توکلشان به خدا و اتکایشان به مردم باشد، این مشکلات اقتصادی پیش نمی‌آید.

این سرهنگ بازنشسته نیروی هوایی اظهار داشت: بخش اعظمی از مشکلات اقتصادی که امروز به وجود آمده مربوط به سو مدیریت و عدم اهتمام کافی است و به خاطر بی‌توجهی در حوزه داخلی است.

وی افزود: مردم به وظیفه خود به خوبی عمل می‌کنند اما نمی‌دانم چرا مسئولان قدرشناسی نمی‌کنند. مسئولان باید بیشتر تدبیر و دقت داشته باشند و دل بسوزانند و باید عملکرد جهادی داشته باشند و وقت بگذارند و دلسوز باشند و هم مجلس و هم دولت ما باید به‌گونه‌ای تدبیر کنند تا وضعیت کشور به صورتی که شایسته مردم است درآید.

جنتی خاطرنشان کرد: همه ملت‌های مستضعف دنیا به انقلاب و مملکت ما چشم دوخته‌اند. ما چهل سال است که ضمن این‌که انقلابمان را حفظ کرده‌ایم، ملت‌های سوریه و عراق را چنگال داعش و تروریست‌ها نجات داده‌ایم و این کار توسط جوانان و رزمندگان ما انجام شده، مسئولان ما اینها را متوجه شوند و به نیروی داخلی متکی باشند و ان‌شاءالله جهادی کار کنند تا مشکلات برطرف شود.