سرویس سیاست مشرق - روزنامه‌ها و جراید در بخش سرمقاله و یادداشت روز به بیان دیدگاه‌ها و نظریات اصلی و اساسی خود می‌پردازند؛ نظراتی که بیشتر با خط خبری و سیاسی این جراید همخوانی دارد و می‌توان آن را سخن اول و آخر ارباب جراید عنوان کرد که اهمیت ویژه‌ای نیز دارد. در ادامه یادداشت و سرمقاله‌های روزنامه‌های صبح کشور با گرایش‌های مختلف سیاسی را می‌خوانید:
*************
مهم‌ترین پیام راهپیمایی دیروز
جعفر بلوری در کیهان نوشت:
«واقعا تماشایی بود.» هم حضور معجزه‌آسای مردم و هم لگدمال شدن آرزوهای آن احمق درجه یک. مشاور امنیت ملی آمریکا حتی گفته بود، جمهوری اسلامی ایران نباید جشن چهل سالگی‌اش را بگیرد. اما دیروز مردم آمدند و جشن ۴۰ سالگی را گرفتند و به ریش دشمن خندیدند.
۲۲ بهمن امسال، هم مهم بود و هم متفاوت. مهم بود چون، دشمن برای آن «تدارک جدی» دیده بود. هرچه در چنته داشت به میدان آورده و سوگند خورده بود، نمی‌گذارد ایران چهل سالگی انقلابش را ببیند. متفاوت بود چون، به‌رغم همه مشکلاتی که هست و همه تدارکاتی که دیده شده بود، همه، زیر برف و باران و در سرما آمده بودند. مهم بود چون دیروز انقلاب اسلامی ایران به بلوغ رسید و شد چهل ساله. به برکت حماقت دشمن، با شکوه‌تر از همیشه برگزار شد. دشمن برخلاف سال‌های قبل امسال، خیلی «رو» و عریان «رژیم چنج، رژیم چنج» می‌گفت و تصریح می‌کرد، ایران را تحریم می‌کند تا استخوان‌های مردمش زیر فشار اقتصادی خرد شود! مردم را علناً تروریست می‌خواند و همزمان آنها را تشویق به عدم مشارکت در راهپیمایی می‌کرد که محور آن شعار «مرگ بر آمریکا» است! این اگر حماقت نیست، چیست؟! به دلیل همین هجمه بی‌سابقه و رسوای دشمن دیروز ۲۲ بهمن متفاوتی را تجربه کردیم چون، هیچ گاه مثل امسال، دستاوردهای این ۴۰ سال برای مردم جمع‌آوری، دسته‌بندی و مرور نشده بود. حقیر اطلاع دارم و مشاهده می‌کردم وقتی، برخی از این دستاوردها را برای نوجوانان و جوانان برمی‌شمردیم، تعجب می‌کردند. «پُرکاری دشمن»، ما را متوجه «کم کاری خود» کرد و مردم را نیز نسبت به دستاوردها آگاه‌تر نمود.
«به‌هم ریختگی جبهه دشمن» و اثبات این ادعا که محاسبات آنها گاهی، چقدر «پرت» است، یکی دیگر از برکات چهلمین سالگی انقلاب اسلامی ایران بود. دشمن محاسبه کرده بود، با تحریم‌هایی که به قول «ترامپ»، «تاکنون علیه هیچ
بنی بشری وضع نشده» و سوءاستفاده از مشکلات اقتصادی مردم، می‌تواند راهپیمایی مهم و حساس دیروز را از رونق بیندازد. البته، این فقط تصور و محاسبه دشمنان بیرونی نبود که غلط از آب درآمد. برخی در داخل هم دچار اشتباه محاسباتی شده و تصور می‌کردند، ۲۲ بهمن امسال، مردم به نشانه اعتراض به مثلاً گرانی، حضور کم رنگی خواهند داشت. دیروز مردم این محاسبات را به‌هم ریختند و نشان دادند، به‌رغم همه مشکلات که بعضاً ریشه‌های آن در بیرون از این سرزمین است، نظام را نه فقط «قبول» دارند، بلکه به آن از ژرفای دل عشق می‌ورزند، هرچند انتقادات جدی هم به دولت داشته باشند. شاید بتوان گفت، مهم‌ترین پیام راهپیمایی باشکوه دیروز همین بود.
دیروز دشمن فقط تحقیر نشد. شوکه هم شد. بررسی واکنش رسانه‌های فارسی زبان دشمن به خوبی نشان می‌دهد، آنها ساعت‌ها در شوک غلط از آب درآمدن محاسباتشان هستند. بی‌بی‌بی فارسی دیروز تصویری را برای راهپیمایی ۲۲ بهمن برگزید که، جمعیت را نشان ندهد! شبکه‌های اجتماعی‌شان هم، گواینکه تصور می‌کردند «کار تمام است» خوراک تبلیغاتی مناسبی تهیه نکرده و نتوانستند علیه مردم آن‌طور که باید، مانور دهند. دیروز موج عظیم مردمی که به راه افتاد، همه تلاش‌ها و محاسبات دشمن را شست و بُرد.
پیش از این طی یادداشتی در همین ستون نوشتیم که «به معجزه عادت داریم.» خروش میلیونی مردم در ۲۲ بهمن امثال کم از معجزه نداشت. تصور کنید این همه کم‌کاری از دولت، گرانی، افسارگسیختگی شبکه‌های اجتماعی و سم‌پاشی افکار عمومی، مشکلات اقتصادی، فساد و فیش‌های نجومی و… هم باعث نشد، مردم، دل از نظام مقدس جمهوری اسلامی بکنند.
انقلاب ما دیروز در میان تمام نامردی‌ها، تمام تحریم‌ها، تمام هجمه‌ها، تمام فسادها، تمام خیانت‌ها، تمام دشمنی‌ها و فشارها، گام‌های بلند خود را به سوی قله سرافرازی ادامه داد و چهل ساله شد تا کور شود هر آنکه نتواند دید. دیروز مردم نشان دادند اینکه امام راحل می‌گفت «ملت ایران بهتر از ملت حجاز در عهد رسول‌الله (ص) و مردم کوفه در عهد امیرالمومنین (ع) هستند.» یعنی چه.
مخاطب نکته آخر این وجیزه مسئولین محترم کشور هستند. داشتن چنین مردمی، افتخار بزرگی است. باید قدردان این مردم بود. کاستن از مشکلات اقتصادی و بیکاری، انتظار زیادی نیست. رسیدن به این هدف نیز، کار شاقی نیست.
وضعیت امروز حاصل چشم دوختن به دستان دشمن است. کجای دنیا برای بهبود شرایط کشور، به دستان دشمن می‌نگرند؟! خاصیت دشمن، کینه‌توزی و دشمنی است. ۶سال به امید آن چند کشور بدعهد نشستیم نتیجه شد «وضعیت امروز». با داشتن چنین مردمی پیمودن قله‌های پیشرفت، کار سختی نیست. دیروز با کمک همین مردم بینی دشمن به خاک مالیده شد. با کمک همین مردم می‌توانیم، از این مرحله نیز به‌خوبی عبور کنیم… ان‌شاءالله
ورود به دهه پنجم انقلاب
محمدرضا عارف در ایران نوشت:
راهپیمایی چهلمین سال پیروزی انقلاب نمایشی از وحدت و همبستگی همه جریانات سیاسی و دوستداران نظام اسلامی بود و مطمئناً وظیفه مسئولین در قبال حضور معنادار مردم در راهپیمایی روز گذشته را به مراتب دوچندان می‌کند. حال با گذشت چهار دهه از پیروزی انقلاب اسلامی ایران سؤال جدی و اساسی که این روزها مطرح می‌شود این است که تصویر امروز کشور تا چه میزان با آرمان‌های انقلابیون سال ۵۷ مطابقت دارد. به نظر می‌رسد جا دارد در دانشگاه‌ها و میزگردها درخصوص این سؤال بحث جدی صورت بگیرد که ما برای چه انقلاب کردیم. انقلاب چه آرمان‌ها و هدف‌هایی را دنبال می‌کند.
البته پاسخ به این سؤال روشن است؛ وقتی رهبری انقلاب یک مرجعیت گرانقدر اسلامی است طبیعتاً انقلاب نیز یک حرکت ارزشی و فرهنگی است بخصوص با جایگاهی که انسان در نظام الهی ما دارد و اعتقادی که به عدالت اجتماعی و به آزادی و حقوق انسان در مکتب انقلاب وجوددارد، حقیقتاً انقلاب ما یک انقلاب ارزشی و فرهنگی است و در آن مسیر هم حرکت کرده‌ایم. در چهار دهه گذشته تلاش شده و هر دولت و مسئولی از توان و ظرفیتش در این راستا مایه گذاشته است. انقلاب در طول ۴ دهه گذشته دستاوردهای ارزشمندی داشته که در نگاه کلی می‌توان از آن در قالب دغدغه مسئولان، دولت‌ها، حاکمیت ارزش‌ها و پاسخگویی به مطالبات مردم یاد کرد اما آنچه می‌توانم به عنوان کسی که انقلاب را درک کرده و در سال‌های قبل از انقلاب حضور داشته و با شرایط کشور بخصوص در دو دهه گذشته مأنوس بوده، بگویم این است که تا رسیدن به آن هدف نهایی انقلاب خیلی فاصله داریم؛ نمی‌گویم متوقف شده‌ایم اما فاصله ما زیاد است. البته کارهای ارزشمندی هم صورت گرفته است.
دلایل توجیهی هم برایش داریم و آن مشغله‌هایی است که خصوصاً در سال‌های اول انقلاب با آن مواجه بودیم. ما باورمان نمی‌شد که انقلاب به این زودی‌ها پیروز شود؛ به یک باره انقلاب پیروز می‌شود. حکومت کردن سازوکار خودش را دارد و طبیعتاً یک عده جوان انقلابی با انگیزه‌های معنوی اما تجربه حداقلی نمی‌توانند درست حکومت کنند. در عین حال یک حکومت ارزشی بود که شعار آزادی و استقلال جزو شعارهای اصلی آن محسوب می‌شد و طبیعی بود که در این شرایط منافع غرب به خطر بیفتد و قابل پیش‌بینی بود که انقلاب با حملات و مخالفت‌ها و دشمنی‌های شرق و غرب از روز اول پیروزی مواجه شود. اکنون که چهار دهه از انقلاب اسلامی می‌گذرد و برای ورود به دهه پنجم انقلاب آماده می‌شویم نیاز به ارزیابی و آسیب شناسی عملکرد چهار دهه گذشته داریم که در چه مواردی موفق بودیم و چرا؛ و در چه مواردی ناموفق بودیم و چرا.
ما برای اینکه حضور مردم را داشته باشیم باید مطالبات آنها را پیگیری کنیم در این مسیر کند حرکت می‌کنیم نمی‌خواهم بگویم عقبگرد داشته‌ایم که البته گاهی هم داشته‌ایم که بخشی از آن ناشی از فاصله گرفتن مسئولین از مردم است. گاهی یک مسئول باور می‌کند که صاحب انقلاب است و اوست که باید حرف آخر را بزند و خود را کارگزار مردم نمی‌داند. مسئولان باید یادشان باشد و بدانند مردم صاحب انقلاب هستند مسئولان کارگزار مردم هستند رئیس مردم نیستند آنها منویات مردم را کارگزاری می‌کنند اگر این نگاه در مسئولین ایجاد شود، در دهه پنجم راحت‌تر در مسیر پیشرفت حرکت خواهیم کرد.
یکی از مشکلات این است که مسئولین از مردم فاصله گرفتند که معمولاً کار را بهانه می‌کنند و این به هر صورت قابل توجیه نیست مردم باید احساس کنند مسئولین از خودشان هستند که البته واقعیت هم همین است یک مسئول در بالاترین سطح کار می‌کند و روزی که دوران مسئولیتش تمام می‌شود مثل مردم است، این نشانه مردمی بودن انقلاب است البته آنچه مهم است این است که ما چاره اندیشی کنیم چرا بین مردم و مسئولین فاصله افتاده است که بخشی توجیهات کاری دارد و بخشی هم به مسائل شخصیتی افراد برمی‌گردد و اینکه به علت مشغله کاری مسئولین فرصت نمی‌کنند روی خود کار فرهنگی انجام دهند. ما به رشد فرهنگی نیاز اساسی داریم.
سلام مردم به دهه پنجم
محمد سعید احدیان در خراسان نوشت:
ما چون خودمان درون واقعه هستیم نمی توانیم به درستی درک کنیم که امروز چه اتفاقی افتاد. اگر ذهن خود را از نگاه جزءنگر فارغ کنیم و با نگاهی کلان و از افقی بالا نگاه کنیم می توانیم بفهمیم که امروز یک اتفاق تاریخی روی داد. در اوج مشکلات اقتصادی بخش زیادی از مردم که اتفاقاً بیشتر با این مشکلات دست و پنجه نرم می کنند، به گونه ای مدافع انقلاب هستند که بی هیچ زور و انگیزه مادی به خیابان ها می آیند و مجدداً مهر حمایت شان را از انقلاب بر پای انقلابی می زنند که نتوانسته برخی از آرمان هایش را آن گونه که شایسته و بایسته بوده محقق کند.
این اتفاق معجزه گونه، وقتی تاریخ سازتر می شود که به یاد آوریم نظام اسلامی چه دورانی را از سر گذرانده است.
چه تلاش های سنگینی در طول ۴۰ سال صورت گرفت تا مردم این روز را نبینند. در رسیدن به این هدف، نفاق، ترور، جنگ، اختلاف داخلی، شبیخون فرهنگی، فتنه داخلی، تحریم، نفوذ، عملیات روانی و بسیاری برنامه ریزی های عملیاتی پیدا و پنهان دیگر با هزینه های مادی سرسام آور صورت گرفت اما مردم، تاکید می کنم مردم نه الزاماً مسئولان، پرشکوه تر از همیشه وارد عرصه شدند و ۴۰ سالگی انقلاب خود را جشن گرفتند و به دهه پنجم انقلاب سلام کردند.
این اراده ای که امروز در مردم دیدیم این امید را ایجاد کرد که ان شاءا… با عنایت الهی، مردم آخرین پیچ مسیر پر پیچ و خم انقلاب را هم با کارآمد کردن و حل مشکلات اقتصادی و مبارزه با فساد از پیش روی برخواهند داشت و با الگوسازی نظامی موفق، حرکت برای جهانی کردن انقلاب در چله دوم آغاز خواهد شد. حرکت ادامه خواهد داشت فقط مسئولان از هر فکر و سلیقه و در هر قوه و نهادی مراقب باشند مردم آنها را از قافله پیاده نکنند.
سلام بر مردم
حسین قدیانی در وطن امروز نوشت:
ببار ای آسمان! هر چه می‌توانی بیشتر! رحمت خدا بر این مردم که در تراز ۴۰ سالگی انقلاب، حماسه آفریدند! در بسیاری از شهرها، برف و باران، ظاهری از زحمت داشت اما بنازم پیرزن اردبیلی را که بدون دستکش، عکس فرزند شهیدش را در دست گرفته بود و آمده بود! بدون چتر! و خوب که به قاب تلویزیون نگاه کردم، دیدم دانه‌های برف، چه خوش نشسته بر تار و پود چادرش! استعاره از سپیدبختی انقلاب اسلامی ملت ایران! چه خوش می‌گفت پیرمرد عصابه‌دست نزدیکای برج آزادی به آن خبرنگار غربی که «زحمت چرا؟! این باران، رحمت است! نه زحمت ما که رحمت خداست!» درود بر این نگاه! سلام بر این مردم!
حقاً که ملت صدر انقلاب، برتری دارد به ملت صدر اسلام! شوخی نیست! ۴۰ سال ایستادگی پای پرچم «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی»! نسل می‌گذرد و عصر نیز اما احمد کاظمی هرگز نمی‌میرد! از بطن او، محسن حججی می‌آید و این داستان ادامه دارد! سلام و صلوات خدا بر ملت نستوه و دشمن‌شکن ایران! گمانم بهتر از این نمی‌شد! هم آسمان تجلی رحمت بود و هم زمین! از آسمان، برف و باران و بعضی جاها انوار خورشید و از زمین، قطره‌قطره‌هایی که آمدند و دریا شدند! دریا نه، بگو اقیانوس! اقیانوس کبیر! گویی عجین شده حماسه با ملت ما! ملتی که کوتاه نمی‌آید! کم نمی‌آورد! کم نمی‌گذارد! گمانم دیروز، تاریخی‌ترین دوشنبه تمام عمر انقلاب شد! و دقیقاً همان شد که دشمن نمی‌خواست! تازه این چله اول انقلاب بود؛ چله کوچک! چله بزرگ‌تری نیز در راه است ان‌شاءالله! زین پس هر آینه بر تعداد ادواردو آنیلی‌ها اضافه می‌شود! آری! همه جهان باید چشم و گوش به انقلاب ما بسپارند؛ بیش از آنچه تاکنون بوده! میدان آزادی، حالاحالاها پاتوق خبرنگاران غربی است! آنچه تا الان متعجب‌شان کرده، چله کوچک انقلاب بوده! در چله بزرگ‌تر، حماسه‌های بزرگ‌تر و فتوحات جهان‌شمول‌تر مخابره خواهند کرد به لطف الهی! هنوز دوکوهه پادگان یاران امام مهدی نشده! هنوز نماز نخوانده در قدس، حاج‌قاسم! هنوز کار داریم ما در انتهای افق! ملتی که دیروز ایران را و انقلاب اسلامی را برای بار چهلم بدل به قلب جهان معاصر کرد، استعداد و استحقاق انقلاب مهدی فاطمه را نیز دارد!
هان ای دشمن! این ملت قرار بود ۲۲ بهمن امسال را و ۴۰ سالگی انقلاب را نبیند؟! هیهات! برای ما بهار، با ۲۲ بهمن آغاز می‌شود! اگر ۲۲ بهمن ۵۷ یوم‌الله پیروزی خون بر شمشیر بود؛ ۲۲ بهمن ۹۷ یوم‌الله پیروزی خون دل بر تزویر دشمن و دشمن‌دوستان است! آن پیرزن، آن پیرمرد، خون دل‌ها خورده‌اند، رنج دوران دیده‌اند! ولی امتزاج صبر و بصر، چون فولاد، مقاوم‌شان کرده! هیچ فتنه‌ای حریف ایمان و اراده ملت انقلاب نخواهد شد! و ملت ایران همچنان ملت انقلاب است! ملتی که والفجر را دارد، دست از فجر نمی‌کشد! کی و کجا ۲۲ بهمن افتاده وسط اردیبهشت، که دیشب ضدانقلاب متأثر از اخبار هواشناسی، خوشحالی می‌کرد که احتمالاً برف و باران بیشتر از ملت ایران بیاید! قدم اگر قدم ملت ایران باشد، حتماً زمین پیش آسمان روسفید می‌شود! بچه‌های بازی‌دراز، رزمندگان اروند، دلاوران خیبر، اهالی بدر، اصحاب فکه، مردم فتح‌المبین و شهیدان ارتفاعات «الله‌اکبر»، همه و همه ستاره‌هایی بودند که قبل از آسمان، ابتدا در زمین درخشیدند! و هنوز هم ملت ایران درخشش دارد! دیروز دوشنبه، دوشنبه‌ای از جنس نور بود! دوشنبه حضور! باز هم ملت ایران در آزمونی دیگر، حاضری زد! جانم به این جوشش خون شهدا! زنده‌تر از این ملت، کجا سراغ می‌توان گرفت؟!
آن از شهدایش، این هم از خودش! آن از لیالی والفجرش، این از یوم‌الله فجر چهلمش! بی‌خود کشتی می‌گیری با انقلاب ما، جناب آمریکا! چند بار پشتت را به خاک بخواباند؟! چند مدل؟! چند سبک؟! هم با دست خالی حتی بدون سیم‌خاردار و هم با دست پر از هسته‌ای و موشک، این ملت، در هر حالی هیچ از دشمن نترسیده! و ملتی که خدا را دارد، چرا باید از امثال ترامپ بترسد؟! این تازه آغاز ملت ایران است! آغاز چله انقلابی که خیلی دشمن دارد، خیلی بدخواه دارد، خیلی حسود و عنود دارد لیکن باور دارد بزرگی و بزرگ‌تری خدا را! و همچنان شعارش این است؛ الله‌اکبر! سردترین ماه سال، گرم‌ترین حماسه را آفریدن، هنر دائم و لایزال ملت ایران است! این بهمن، همیشه بر سر دشمن، سنگین است! و از این پس، سنگین‌تر! خدا، کارهای مهم‌تری بر دوش انقلاب گذاشته! خدا خیلی متوقع است از انقلاب! یا حضرت انقلاب! ملتی که دیروز دیدم، تو را در هیچ معرکه‌ای تنها نخواهد گذاشت! ببار ای آسمان! هر چه می‌توانی بیشتر!
۲۲ بهمن؛ تجربه‌ای برای تمام فصول
علیرضا صدقی در ابتکار نوشت:
سرآخر مراسم بزرگداشت چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران هم روز گذشته در سراسر کشور برگزار شد. مراسمی که بحث‌های گوناگونی پیرامون آن از سوی موافقان و مخالفان طی ماه‌های گذشته شکل گرفته بود. مخالفان نظام جمهوری اسلامی با استفاده از تمامی بنگاه‌های رسانه‌ای خود سعی داشتند به مخاطبان‌شان القا کنند که جمهوری اسلامی پایان چهل‌سالگی خود را نخواهد دید. در سوی دیگر، موافقان بودند که تلاش کردند تا با استفاده از همه امکانات و ظرفیت‌های موجود، زمینه را برای برگزاری و حضور حداکثری آحاد مردم در این مراسم مهیا کنند.
تجربه روز گذشته نشان داد که مخالفان نظام جمهوری اسلامی همانند بی‌شمار دفعات گذشته با اشتباه محاسباتی و تحلیلی خطا، ایده‌ای غیرواقعی و غیراصولی را دنبال می‌کردند. حضور بیش از گذشته گروه‌های مختلف اجتماعی و سیاسی در این مراسم نشان داد که اپوزیسیون جمهوری اسلامی شناخت درستی از بدنه جامعه ایران نداشته و نمی‌تواند در این حوزه‌ها به تحلیلی درست و واقعی دست پیدا کند.
در حقیقت علی‌رغم آنکه گفته می‌شود مردم ایران حافظه تاریخی مناسبی ندارند اما همواره ثابت کرده‌اند که در بزنگاه‌های حساس و خطرخیز، تصمیم درست را گرفته و در برابر زیاده‌خواهی و بدخواهی‌ها ایستادگی و مقاومت می‌کنند.
اما یکی از مسائل اساسی رویداد کم‌نظیر روز گذشته را می‌توان در وحدت و همدلی کلیه گروه‌های سیاسی و اجتماعی در برگزاری مراسم چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی دانست. آنچه باعث شد همه گروه‌ها و جریان‌های گوناگون و گاه متعارض سیاسی گرد هم آیند و از هیچ کاری برای برگزاری این مراسم فروگذاری نکنند، احساس نیاز و خطر جدی بود. آنها به نیکی دریافتند که شرایط مخاطره‌آمیز و نگران‌کننده‌ای پیش روی کشور قرار دارد. با درک این موقعیت و عمومی شدن این نگرانی‌ها، برای مدتی منازعات سیاسی و اختلاف‌نظرهای جناحی به کنجی رفت و تصمیم بر آن شد تا از طریق مفاهمه‌ای همه‌جانبه زمینه برای برگزاری این مراسم مهیا شود.
حال پرسش اصلی اینجاست که آیا نمی‌توان و نباید این اهتمام را نسبت به همه امور کشور داشت؟ آیا سیاست‌پیشگان و مسئولان بالادستی نظام نمی‌توانند در دیگر امور مربوط به مصالح ملی و عمومی کشور، اختلاف‌ها و منازعه‌ها و تعارض‌ها را به گوشه‌ای برانند و با وحدت و همدلی و همراهی، راه درست و صحیح را از طریق وفاق عمومی در پیش گیرند؟
مراسم ۲۲ بهمن ۱۳۹۷ به عنوان نمونه‌ای آشکار نشان داد که اگر همه مسئولان بخواهند می‌توانند در برخی زمینه‌ها با ایجاد وحدت و همدلی موقعیت‌هایی کم‌نظیر را در کشور ایجاد کنند. با این وصف، چرا این اتفاق در بسیاری از امور رخ نمی‌دهد و فعالان جریان‌های مختلف سیاسی سعی نمی‌کنند دیگر امور را هم از این طریق پیگیری و حل‌وفصل کنند؟
تردیدی نیست که امروز اقتصاد، سیاست، اجتماع و فرهنگ ایران‌زمین بیش از گذشته نیازمند تصمیمی ملی و اراده‌ای همگانی و عمومی هستند. در شرایطی که تحریم‌های یک‌جانبه آمریکا از یک سو، تبلیغات وسیع مخالفان جمهوری اسلامی از سوی دیگر و مشکلات اقتصادی هم از یک طرف، مسائلی نگران‌کننده را مقابل کشور قرار داده است، زمان همدلی و همراهی همه دلسوزان کشور است. تجمیع این مشکلات بی‌گمان تمامیت کشور و نظام را به مخاطره‌ای جدی انداخته است و امروز هرگونه بی‌توجهی نسبت به آنها عواقبی جبران‌ناپذیر برای کشور به همراه خواهد داشت.
شاید لازم باشد تا آنها که دستی بر آتش مشکلات و مسائل گوناگون کشور دارند، یک‌بار دیگر به بازخوانی مسائل موجود بپردازند تا درکی دقیق‌تر از وضعیت داشته باشند. واقعیت آن است که امروزه تمام مسائل اجتماعی، سیاسی و به‌خصوص اقتصادی کشور وضعیتی مشابه چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی دارند. بدون شک تمام دشمنان این مرزوبوم چشم دوخته‌اند تا از دل تمام این بحران‌ها و مشکلات، ساز ناکارآمدی جمهوری اسلامی را کوک کنند. حال آنکه به تجربه ثابت شده است، جمهوری اسلامی توانسته و هنوز هم می‌تواند از پس تمام این مسائل برآمده و موقعیت‌ها و فرصت‌هایی تازه را در دل بحران‌ها و تهدیدها خلق کند؛ رمز آنها هم به همراه داشتن آحاد جامعه است.
امید است بتوان از پس تجربه برگزاری جشن چهل سالگی انقلاب، زمینه‌ای فراهم آید تا از آن طریق شرایطی مشابه برای دیگر حوزه‌های اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی پیش آمده و تلاشی ملی برای رفع چالش‌های موجود اندیشیده شود. در حقیقت تنها از این بستر و امکان است که می‌توان به منظور ساختن فردایی بهتر و نیکوتر برای آحاد کشور اقدام کرد. رمز پیروزی، حفظ، تداوم و سربلندی انقلاب و جمهوری اسلامی تنها و تنها وحدت، همدلی، همراهی و اراده ملی است.
با شکوه‌تر از همیشه
محمد کاظم انبارلویی در رسالت نوشت:
دشمن خود را به عقب رانده‌ایم
می‌گویند عصر، عصر نبرد روایت‌هاست. هرکس موفق شود روایت درستی از معنویت و عدالت به‌دست بدهد و فلسفه سیاسی خود را در حکومت بر مبنایی استوار سازد که مردم به‌شکل واقعی در سرنوشت خود دخالت کنند، پیروز این نبرد است.