راهپیمایی چهلم مهمترین معیار برای سنجش راهبرد چندین ماهه ترامپ بود. 22 بهمن 97 قرار بود مشخص کند که آیا راهبرد فشار حداکثری تحریم و اقتصادی به ایران می‌تواند آمریکا را به موفقیت نهایی برساند یا نه؟

به گزارش مشرق، راهپیمایی چهلمین سال پیروزی انقلاب اسلامی از روزهای استثنایی بود که هم داخلی‌ها و هم خارجی‌ها آن را باحساسیت ویژه‌ای از مدت‌ها قبل آن را مدنظر داشتند.

راهپیمایی چهلم مهمترین معیار برای سنجش راهبرد چندین ماهه ترامپ در مواجه با ایران بود. ۲۲ بهمن ۹۷ قرار بود مشخص کند که آیا راهبرد فشار حداکثری تحریم و اقتصادی به ایران می‌تواند آمریکا را به موفقیت نهایی برساند یا نه؟ اگر جداسازی مردم از نظام مهترین هدف راهبردی آمریکا از فشار همه جانبه باشد، با راهپیمایی دیروز به همه معنا این راهبرد شکست خورده است.

بیشتر بخوانید:

مهم‌ترین پیام راهپیمایی دیروز / سلام مردم به دهه پنجم

بازتاب جهانی حضور گسترده مردم ایران در راهپیمایی ۲۲ بهمن +تصاویر

دیروز برای چندمین بار ثابت شد که جمهوری اسلامی دارای سرمایه اجتماعی عظیمی است که هرگاه احساس خطر برای انقلاب کنند، در کف خیابان حضور میلیونی خواهند داشت.

پس از ۹دی ۸۸ و تجمعات بزرگ مردمی دی ۹۶ در پاسخ به اغتشاشات زمستان آن سال، اینک ۲۲ بهمن سال ۹۷ یکی از سه تجمع مهم در دفاع از جمهوری اسلامی در ده سال اخیر محسوب می‌شود. بماند که شرایط فعلی اقتصادی و اهمیت چهل سالگی انقلاب، راهپیمایی دیروز را بیش از همه استثنایی کرده بود. همچنین اگر راهپیمایی ۹دی ۸۸ و دیماه ۹۶ را واکنشی به فتنه انگیزی داخلی بنامیم، اما ۲۲ بهمن ۹۷ واکنشی مستقیم به یک عامل خارجی به نام دولت آمریکا بود. و این تفاوت بسیار مهمی است.

اما حضور میلیونی دیروز، دو پیام نهفته راهبردی دیگر نیز دارد. اول اینکه پیوند سرمایه اجتماعی جمهوری اسلامی با حاکمیتش پیوندی کاملاً اعتقادی است نه اقتصادی یا چیزی دیگر شبیه این. اگر پیوند مردم با انقلاب اسلامی پیوندی کاملاً اقتصادی می‌بود، دیروز با توجه به شرایط اقتصادی فعلی، باید رسانه‌های جهان با صحنه های متفاوتی روبه رو می‌شدند.

پیام نهفته دوم نیز این است که حضور میلیونی مردم یک محاسبه کاملاً پذیرفته شده برخی اتاق فکرهای آمریکایی را بیش از گذشته تایید کرد! می توان گفت اکثریت اتاق فکرهای آمریکایی یک گزاره ثابت درباره مواجه با ایران را پذیرفته‌اند که فشار به نظام ایران به خصوص فشارهای که بوی براندازی، مواجه سخت افزاری و یا حالت جنگی داشته باشد، مردم ایران را متحدتر از قبل به صحنه خواهد آورد. این محاسبه البته الان یک تبصره مهم نیز به آن اضافه شده است و آن اینکه ایرانی ها تحریم‌ها و فشارهای اقتصادی را به مثابه یک گزینه جنگی و سخت علیه خود می‌دانند.

اما سوال راهبردی این است که راهپیمایی میلیونی امسال تاثیری بر محاسبات آمریکا دارد؟ باید گفت هم آری و هم خیر! پاسخ آری از این جهت که قطعاً عاقل‌هایی در آمریکا یافت می شوند که بیش از گذشته به این نکته اعتراف کنند که براندازی و تغییر نظام با این میزان سرمایه اجتماعی و صدالبته این عمق رابطه میان یک نظام با مردمش، عملاً بعد از گزینه های همچون جنگ، این گزینه نیز فعلاً به تاریخ پیوسته است.

اما پاسخ منفی نیز اینگونه است: مقامات آمریکایی و به خصوص دولت بی برنامه و سردرگم ترامپ برای ادامه دشمنی با ایران گزینه‌ای غیر از فشار اقتصادی ندارند و جرات سیاسی اعتراف به اشتباه را هم ندارند. به همین دلیل آنها بر همین شیوه غلط خود در مواجه با ملت ایران ادامه خواهند داد.جالب آنکه چهار دهه است که روسای جمهوری آمریکا با محاسبات غلط وارد کارزار مقابله جمهوری اسلامی شده‌اند و هر کدام به طریقی شکست خورده و از میدان به در شده اند ولی دریغ از عبرت گرفتن روسای‌جمهور بعدی! بماند که ترامپ از بسیاری از روسای جمهور قبلی آمریکا احمق‎تر نشان داده است.

البته باید یادآوری کرد که شرایط موجود اقتصادی گرچه بی تاثیر از تحریم ها نیست ولی در واقع تحریم ها بیش از توان ذاتی خود، بر گزاره های همچون بیماری های مزمن اقتصادی ایران همچون وابستگی به اقتصاد نفتی، کم توجهی دولتمردان به اقتصاد مقاومتی، ظرفیت های داخلی و یا فساد در بدنه اقتصادی کشور سوار می‌شود. به این معنا اگر موارد مذکور به نوعی حل یا شرایط بهتری پیدا کنند، میزان تاثیر تحریم‌ها بسیار کمتر از میزان فعلی بر اقتصاد کشور خواهد بود و ضمن اینکه حل شدن مسایل گفته شده، به صورت کلی هم ایران را در آینده نسبت به تحریم‌ها مصون خواهد کرد.

بنابراین اگر برگردیم به چند سطر قبل که تاکید شد که راهپیمایی دیروز، می تواند نشانه آگاه شدن مردم از قرار گرفتن در شرایط جنگ اقتصادی است، این امیدواری را بوجود آورده که گام مهمی در تحولات اقتصادی آینده رقم خورده است. گامی که می توان امیدوار بود که مردم را به صحنه کنش بیشتر در جنگ اقتصادی بیاورد. از این منظر است که امید به بهبود اقتصادی را واقعی می‌کند. این اتفاق ادامه همان منطقی است که می گوید تحول اقتصادی از درون ایران و به صورت مردمی باید اتفاق بیافتد و گزاره خارج از کشور سرابی بیش نیست و بیگانگان کاری برای بهبود اقتصادی ایران نخواهند کرد.

در هر صورت مردم در راهپیمایی ۲۲ بهمن ۹۷ کارشان را کردند اینک برای بهبود معیشت و وضعیت اقتصادی باردیگر توپ در زمین دولتمردان تدبیر و امید قرار گرفته است.

منبع: جهان