سرویس اقتصاد مشرق - دوران اوج تحریم‌ها در دولت دهم، سال ۱۳۹۱ بود که تحریم‌های نفتی و بانکی علیه ایران اعمال شد. در دولت دوازدهم نیز سال ۱۳۹۷ دوره بازگشت تحریم‌ها است. در هر دو دوره تحریم‌ها و سوءمدیریت داخلی موجب افزایش نرخ ارز شد و درنتیجه گرانی ارز، شاهد گران شدن بسیاری از کالاها و خدمات بودیم.

بیشتر بخوانید

افزایش ۴۲.۳ درصدی هزینه‌ها در یکسال

تورم نقطه به نقطه در بهمن ماه اعلام شد +آمار

البته در نوع و فراگیری تحریم‌ها در دو دوره مذکور، تفاوت‌هایی وجود دارد. در سال ۱۳۹۱ تحریم‌ها علیه ایران، گسترده‌تر بود زیرا هم شورای امنیت سازمان ملل، ایران را تحریم کرده بود، هم آمریکا و هم اروپا؛ اما در دوره فعلی، فقط آمریکا اقدام به تحریم علیه ایران کرده و به سایر کشورها فشار وارد می‌آورد که از این تحریم‌ها پیروی کنند.

آن‌طور که حسن روحانی و سایر دولتمردان هم می‌گویند فقط چند کشور معدود از تحریم‌های آمریکا تبعیت کرده‌اند و آمریکا این بار در فشار به ایران، تنها مانده است. این در حالی است که در سال ۱۳۹۱ اکثر کشورها بدون فشار آمریکا، تحریم‌ها علیه ایران را اعمال کرده بودند.

با این حال و با وجود گسترده‌تر بودن دامنه تحریم‌ها علیه ایران در دوره قبل، مقایسه میزان گرانی‌ها در دو دوره نشان می‌دهد در دوره فعلی، فشار گرانی بیشتری به مردم وارد آمده است. مقایسه تورم کالاهای اساسی در سال‌های ۱۳۹۱ و ۱۳۹۷ به خوبی نشان می‌دهد در سال ۱۳۹۱ فشار تورمی کمتری به مردم وارد آمد.

آمار تورم نقطه به نقطه نشان می‌دهد در سال ۱۳۹۱ فشار تورمی در کالاهای اساسی کمتر از سال ۱۳۹۷ بوده است به طوری که متوسط افزایش قیمت مواد غذایی در ۱۲ ماه منتهی به بهمن ۱۳۹۱ رقم ۵۱.۹ درصد بود اما در ۱۲ ماه منتهی به بهمن ۱۳۹۷ این رقم ۶۲.۸ درصد اعلام شده یعنی فشار تورمی مواد غذایی در سال جاری حدود ۱۰ درصد بیشتر از دوره قبلی تحریم‌ها بوده است.

تورم بخش مسکن و سوخت هم در ۱۲ ماه منتهی به بهمن ۱۳۹۷ رقم ۲۳.۱ درصد بوده است. این در حالی است که در ۱۲ ماه منتهی به بهمن ۱۳۹۱ این رقم ۱۸.۳ درصد بود.