به گزارش مشرق، روزنامه «کیهان» در ویژه‌های خود نوشت:
مهدی آیتی درباره اظهارات نزدیکان روحانی (ازجمله داماد وی که روحانی را تنها و مظلوم خواند) به روزنامه آرمان گفته است: یکی از انتقاداتی که از همان سال ۹۲ مطرح بود، به حلقه نزدیک و مشاوران، دوستان و فامیل آقای روحانی برمی‌گشت. در صورت ورق‌زدن آرشیو سیاسی اطرافیان آقای روحانی متوجه می‌شوید که چنین اظهارنظرها و حرف‌های ناپخته تنها برای دولت جنجال و چالش کرده است. در مواردی موجب افزایش تضادها می‌شد که اغلب از سوی اطرافیان آقای رئیس‌جمهور به جامعه تزریق و رسانه‌ای می‌شد.
بیشتر بخوانید:
سوءتدبیر به جای تدبیر در تنظیم بازار شب عید
دستگاه قضایی و اطلاعات- عملیات جنگ با فساد
این سوءمدیریت اقتصادی پاسخ نمی‌خواهد، شرمندگی می‌خواهد
اگر قبلاً آقایان واعظی، نوبخت و آشنا صحبت می‌کردند، اکنون مشاهده می‌شود برخی که در عالم سیاست چندان هم شناخته شده نیستند اظهارنظر می‌کنند؛ افرادی که چهره سیاسی نیستند و در طیف سیاستمداران قرار نمی‌گیرند و به برکت دولت آقای روحانی سیاستمدار شدند. اگرچه اظهارنظر حق هریک از شهروندان است اما باید درنظر داشت که اظهارنظر در حوزه‌های مهم نباید به موضوعی پیش‌پا افتاده تبدیل شود که افراد صرفاً به جهت نسبتی که با چهره‌های سیاسی و مسئولان دارند اظهارنظر کنند. مطمئناً برخی کارها و سخنانی که در این سال‌ها مطرح شده، به ضرر آقای روحانی تمام شده است. خود مسئولان باید توجه داشته باشند که اگر کسی که چندان تجربه‌ای ندارد، از آنها دفاع کند، بیشتر از آنکه به نفع آن مسئول باشد، به ضرر او خواهد بود. در سوی دیگر اگر چنین سخنانی با خودمحوری و خودستایی هم همراه شود، تأثیر منفی به مراتب بیشتری خواهد داشت. تردیدی نیست که خودمحوری و خودستایی باعث دافعه در جامعه می‌شود.
وی افزود: قطعاً آقای روحانی که یک شخصیت حقوقدان و سیاستمداری باتجربه است و در پست‌های حساس قرار داشته، به بازخورد سخنان در جامعه توجه دارد. بطور کل باید بگویم که استفاده از کلمات مظلوم‌ترین و تنهاترین و… اگر با سخنان دیگری که دور از واقعیت است مطرح شود، در شأن مسئولان بلندمرتبه کشور نیست.
آیتی گفت: اگر این سخنان بارها و بارها به زبان بیاید، نشان‌دهنده این است که درک روشنی وجود ندارد که به این نکته مهم توجه شود که این سخنان نه تنها سودی ندارد بلکه به زیان گوینده تمام می‌شود. برخی سخنانی که مطرح شده موجب ریزش محبوبیت می‌شود و باید به این مسئله مهم توجه داشت و از تکرار این سخنان خودداری کرد. نمی‌توان همه مشکلات را به گردن دیگران انداخت. نمی‌توان با انداختن همه مشکلات به گردن دیگران خود را مبرا دانست. اینکه گفته شود چرا مملکت را باید ۲۰-۱۰ نفر اداره کنند، چندان درست نیست. اینکه گفته می‌شود افرادی که دارای تفنگ، پول و نفت هستند در همه چیز مداخله می‌کنند، تنها موجب التهاب‌آفرینی می‌شود. به عبارت دیگر اگر به مجلس، قوه‌قضائیه و… هجمه انتقادات سخت صورت گیرد، به ضرر همه خواهد بود. برخی مسائل را نمی‌توان از پشت تریبون حل و فصل کرد. از نظر کارشناسان مشخص است که چه بخشی از نقصان‌ها و ناکارآمدی‌ها به دولت مربوط است و چه بخش‌هایی هم به دولت مربوط نیست؛ مردم هم این را می‌دانند. از این نظر نیازی به مطرح‌کردن حرف‌های تنش‌زا نیست.