به گزارش مشرق، یک فعال رسانه‌ای در صفحه شخصی خود در اینستاگرام درباره سیل نوشت: بحران‌ها می‌آید و می‌رود اما آنچه باقی می‌ماند تصویر حماسه مردانی است که شب روز نشناختند و «شط را به گریه انداختند اما گریه نکردند؛ مقاومت کردند و پیروز شدند!»

مردانی هشت سال ایستادند تا یک وجب از خاک ایران کم نشود و حالا آنها و بچه‌هایشان مردانه در برابر این سیل ایستاده‌اند؛ شعار می‌دهند و حماسه می‌آفرینند و گونی‌های خاک را دست به دست می‌کنند تا در برابر آب کم نیاورند.

تصویر آن روز عین دو هیچگاه از ذهنم خارج نمی‌شود؛ صف طویلی که دوربین کامیار تنها نیمی از آن را به تصویر کشیده و نیم دیگرش پشت دوربین اوست. مردی که به عربی شعر حماسی می‌خواند و جوانانی که با این شعر کیسه‌ها را در یک حرکت موزون و هماهنگ دست به دست می‌کنند. لحظه‌های فراموش ناشدنی بود وقتی کودکی را می‌دیدم که پارچ و لیوان به دست از انتهای صف جلو می‌آمد تا این مجاهدان تشنه نباشند.

تصویر کامیار از خاطرم نمی‌رود که دوربین و عکس را کنار گذاشته بود و نشسته بود و به این حماسه زیبا خیره شده بود. تصویری که قلم من هم نمی‌تواند آن را در آن واقعیت میدانی اش برای مخاطب بیان کند.