به گزارش مشرق، در میان پروژه‌های نظامی که میان ایران و رژیم صهیونیستی در دوران پهلوی بصورت مشترک در جریان بود، پروژه شکوفه (پروژه گل) یکی از مهمترین آنها به شمار می‌آمد. این پروژه بیشتر برای توسعه برد مفید نسخه جدید سلاح‌ها و موشک‌های ضد کشتی گابریل و بکارگیری آنها در محدوده‌ی (150 تا 200 کیلومتر) متمرکز شده بود. در همین راستا در 18 ژوئیه 1977 حسن طوفانیان معاون وزیر جنگ ایران، در سفری که به فلسطین اشغالی داشت، به دیدار موشه دایان، وزیر دفاع رژیم صهیونیستی رفت.
در این جلسه درباره ذی‌نفع بودن ایران از توسعه پروژه شکوفه که در آینده شامل زیردریایی حامل موشک هم می‌شد، بحث انجام شد و ایران نگرانی خود را از توسعه فناوری موشکی هند و پاکستان ابراز کرد. در طی یکسال بعد از این ملاقات، ایران مبلغ 280 میلیون دلار حاصل از فروش نفت بود، به این پروژه اختصاص داد. برای پشتیبانی از این پروژه، یک گروه از متخصصان ایرانی شروع به ساخت یک سری از تاسیسات مونتاژ موشک در نزدیکی سیرجان که در جنوب ایران قرار دارد کردند و یک آزمایش موشکی نیز در نزدیکی رفسنجان دایر کردند.
بیشتر بخوانید:
اولین ترور پس از پیروزی انقلاب چگونه رخ داد؟
بعد از اینکه پیشرفت تجهیزات نظامی ارتش عراق به شاه ثابت و مشهود شد، رابطه دیگری میان ایران و رژیم صهیونیستی در همکاری پروژهٔ شکوفه در اواخر سال 1977 بوجود آمد و همکاری دو کشور در تلاش برای مونتاژ موشک‌های آمریکایی و با تجهیزات ساخته شده توسط رژیم صهیونیستی که توانایی مجهز شدن به کلاهک هسته‌ای را دارا بودند، دیده می‌شد. ترکیبی از ناوبری موشک آمریکایی و تجهیزات راهبری و مورد مهم آنکه رژیم صهیونیستی مجاز به اشتراک‌گذاری آن تجهیزات با دیگر کشورها نبود.
اسرائیلی‌ها و ایرانی‌ها به صورت یکسان، ماهیت و اندازه‌ی این طرح را از ایالات متحده آمریکا مخفی نگه داشتند و به‌صورت راز این پروژه را در بین خودشان نگه داشته بودند.
دیدار ارتشبد حسن طوفانیان و ارتشبد بهرام آریانا از ستاد کل نیروهای دفاعی اسرائیل در راستای پروژه شکوفه
در سال 1977، رژیم صهیونیستی 1 میلیارد دلار از ارزش تسلیحاتی خود را برای معامله نفتی در عملیات شکوفه استفاده کرد. به صورت مشترک، ایران و اسراییل پروژه ساخت سلاح هسته‌ای با توانایی شلیک موشک سطح به سطح را آغاز کردند و مایل بودن همانند همتایان آمریکایی خودشان شوند. به نظر می‌رسد اسراییلی‌ها که بخشی از آنها رابطه‌های مفسدانه‌ای را در پیش گرفته بودند با سیاست‌مداران رده‌بالای ایرانی و رهبران نظامی ایرانی از طریق هیاتی که تشکیل داده بودند، تسلیحات نظامی ایران را غنی می‌کردند.
در پروژه شکوفه، همکاری دو کشور در تلاش برای مونتاژ موشک طراحی شدهٔ آمریکایی و با تجهیزات ساخته‌شده توسط اسرائیل که توانایی مجهز شدن به کلاهک هسته‌ای را دارد دیده می‌شود. ترکیبی از ناوبری موشک آمریکایی و تجهیزات راهبری، و مورد مهم آنکه اسرائیل مجاز به اشتراک‌گذاری آن تجهیزات با دیگر کشورها نبود. اسرائیلی‌ها و ایرانی‌ها به صورت یکسان، ماهیت و اندازه‌ی این طرح را از ایالات متحده آمریکا مخفی نگه داشتند و این پروژه را به صورت راز ادامه می‌دادند.
در جریان فوریه 1979 که سلطنت محمدرضا پهلوی به‌واسطه انقلاب مردم ایران فروریخت، پروژه شکوفه نیز از بین رفت. همهٔ مهندسین اسراییلی و تمام کسانی که با این پروژه دفاعی همکاری می‌کردند به فلسطین اشغالی برگشتند و همهٔ نقشه‌ها و نمودارهای مربوط به این پروژه که در رابطه با ساخت سلاح بود را از یک راه محافظت شده دیپلماتیک خارج کردند.
کلاهبرداری رژیم صهیونیستی از پهلوی
بر اساس اسناد تراز اولی که در دهه‌های بعد انتشار یافت، پروژه شکوفه یک کلاهبرداری بزرگ رژیم صهیونیستی از ایران بوده‌است.
سه دهه بعد از سرنگونی حکومت پهلوی و تعطیلی پروژه، کتابی از سوی رونن برگمن تحلیلگر اسراییلی برجسته و نویسنده ارشد امور امنیتی در روزنامه یدیعوت اخرونوت با عنوان «جنگ پنهان اسرائیل در ایران» منتشر شد که در آن با یک مقام بسیار عالی‌رتبه در وزارت دفاع رژیم صهیونیستی که در جریان این پروژه فعالیت داشته است گفتگو انجام داد. وی در این گفتگو چگونگی کلاهبرداری رژیم صهیونیستی از مقامات وقت ایران را افشا کرد.
در حالیکه مقامات وقت ایران از این پروژه و به تصور خود پیشبرد آن حتی دور از چشم آمریکا خرسند بودند، رژیم صهیونیستی به دقت آنان را جهت تأمین منافع خود فریب داده بود. بر اساس نقشه رژیم صهیونیستی، ایران در جریان این پروژه بر خلاف تصور مقامات عالی ایران تنها به تکنولوژی از رده خارج دست می یافت اما رژیم صهیونیستی خود از سرمایه یک میلیارد دلاری ایران برای ساخت نسل جدید تسلیحات اختصاصی برای خود استفاده می‌کرد. یاکوف شاپیرو (Yaakov Shapiro) افسر ارشد اسراییلی در وزارت دفاع رژیم صهیونیستی مسئول مذاکره و تماس با مقامات ایران در این پروژه بود است دهه‌ها بعد گفت:
مقامات ایرانی با ما مثل شاهان رفتار می‌کردند. برای ما آنان سنگ ترازو بودند. بدون رابطه با ایران ما پول کافی برای توسعه تسلیحاتی را که الان در بالاترین رده تسلیحات اسراییل هستند نداشتیم.