مشرق - حضرت زین‌العابدین امام سجّاد علیه‏‌السلام:

منافق نهی می‌کند و خود نهی نمی‏‌پذیرد

به آنچه دستور می‌دهد خودش عمل نمی‏‌کند

چون به نماز ایستد به چپ و راست می‌‏نگرد

چون رکوع کند خود را (مانند گوسفند) به زمین اندازد (یعنی بعد از رکوع نمی‏‌ایستد و به همان حال به سجده نمی‌‏رود)

چون سجده کند (مانند کلاغ و سایر پرندگان که دانه می‏‌چینند) منقار به زمین زند

چون بنشیند نیم‏‌خیز نشیند

چون شب شود، با این که روزه نداشته است همه‏‌اش به فکر خوردن غذاست

در هنگام روز با آن که شب زنده داری نکرده‏ است، همّ و غمّش خفتن است

اگر سخنی (یا حدیثی) به تو گوید، دروغ گوید

اگر به تو وعده‏‌ای دهد، خُلف وعده کند

اگر به او اعتماد کنی و امانتی سپاری به تو خیانت کند

و اگر با او مخالفت کنی، پشت سرت بدگویی کند.

متن حدیث:

الإمامُ زینُ العابدینَ علیه‏‌السلام:

المُنافِقُ یَنهی و لا یَنتَهی، و یأمُرُ بما لا یأتی، إذا قامَ فی الصَّلاةِ اعتَرَضَ، و إذا رَکَعَ رَبَضَ، و إذا سَجَدَ نَقَرَ، و إذا جَلَسَ شَغَرَ، یُمسی و هَمُّهُ الطَّعامُ و هُو مُفطِرٌ، و یُصبِحُ و هَمُّهُ النَّومُ و لَم یَسهَرْ، إن حَدَّثَکَ کَذبَکَ، و إن وَعَدَکَ أخلَفَکَ، و إنِ ائتَمَنتَهُ خانَکَ، و إن خالَفتَهُ اغتابَکَ.

"أمالی صدوق، صفحه ۳۹۹"