به گزارش مشرق، تیم ملی تنیس ایران تابستان امسال با شکست از تیم جزایر پاسیفیک به رقابت‌های گروه سوم جام دیویس سقوط کرد. ایران در حالی دوباره به  گروه سوم سقوط کرد که به تازگی به گروه دوم صعود کرده بود و شکست از جزایر پاسیفیک در دیدار پلی‌‌آف حکم سقوط دوباره را امضا کرد.
در مورد اتفاقات روزهای گرم تابستان جزیره گوام که حکم سقوط تیم ملی تنیس را امضا کرد، هیچکس جز اشکان شکوفی، بازیکن آن روزهای تیم ملی تنیس ایران نمی‌تواند دلایل ناکامی تیم ملی را شکافته و در مورد آن توضیح دهد.
شکوفی که در لیست جدید تیم ملی نامی از وی به چشم نمی‌خورد در گفت و گو با فارس پرده از حقایقی برداشت که می‌تواند برای خانواده تنیس نکات قابل تأملی را به همراه داشته باشد.

* امیدوارم فدراسیون با سیاستی که در پیش گرفته موفق باشد
هر بازیکنی آرزویش حضور در تیم ملی است اما از اینکه در لیست جدید تیم ملی تنیس قرار ندارم، احساس خاصی ندارم. من هم 11،12 سال برای تیم ملی تنیس ایران بازی کردم. امروز فدراسیون چنین تصمیمی گرفته و امیدوارم که با این سیاستی که در پیش گرفته‌اند، موفق باشند. سال‌ها بازی کرده‌ایم و امروز دوستان به این نتیجه رسیده‌اند که ما خارج از گود باشیم.

* سرمربی تیم ملی شکست مقابل جزایرپاسیفیک را رقم زد
اکبر طاهری، سرمربی قبلی تیم ملی تنیس ایران با اشتباهاتش شکست تیم ملی مقابل جزایر پاسیفیک در گوام را رقم زد تا در بازی پلی‌آف گروه دوم ناموفق عمل کرده و دوباره به گروه سوم سقوط کنیم. بحث حضور دیویس کاپ با سایر رقابت‌ها فرق دارد. ملی‌پوشان باید قبل از حضور در چنین رقابتی تجربه حضور در میادین را داشته باشند و تجربه در این بین بسیار مهم است.

* مربی تیم ملی گفت اگر آماده باشی، دیوانه نیستم از وجودت استفاده نکنم
برای دیدار حساس مرحله دوم دیویس کاپ مقابل اندونزی، مراسم ازدواجم را در پیش داشتم. طی نامه‌ای محترمانه به مجید شایسته، رئیس فدراسیون تنیس به اطلاع وی رساندم که به خاطر مشکلات ازدواجم نمی‌توانم در این بازی حضور داشته باشم. پس از 2 ماه که در تیم ملی نبودم برای بازی مقابل جزایر پاسیفیک به تیم ملی تنیس در حالی دعوت شدم که هیچ تمرینی نداشتم. طاهری همراه با میرزایی، مدیر وقت تیم‌های ملی در جلسه‌ای که در فدراسیون برگزار شد اعلام نیازشان را به اطلاع من رساندند و من قبول کردم به تیم ملی بازگردم. آنها گفتند روی من در مسابقه دوبل حساب ویژه‌ای باز کرده‌اند که در پاسخ گفتم اگر قرار باشد برگردم به حدی آماده بر می‌گردم که روی رقابت سخت و حساس انفرادی‌‌ام هم حساب باز کنید. قرار شد در مسابقات انتخابی تیم ملی حاضر شوم. طاهری قبل از این مسابقات به من گفت: اگر در این رقابت‌ها خودت را به خوبی نشان دهی مگر دیوانه هستم که تو را برای رقابت انفرادی در ترکیب قرار ندهم.

* در انتخابی تیم ملی قهرمان شدم اما روی حرفشان نماندند
به اردوی تیم ملی بازگشته و تمریناتم را آغاز کردم. مسابقات انتخابی نیز آغاز شد و موفق شدم با شکست تمام حریفان به عنوان قهرمانی برسم. پس از آن به ترکیه رفتیم تا روادید کشور گوام را بگیریم و برای بازی با جزایر پاسیفیک به این کشور سفر کنیم. بسیار آماده و سرحال بودم و هر چه از من خواسته بودند را عملی کردم اما با رسیدن به گوام متوجه شدم که در ارنج تیم برای دیدارهای انفرادی قرار ندارم و هیچگاه دلیلش را نفهمیدم.

* با مصدومیت انوشا احساس کردم مسئولیتم بیشتر شده است
انوشا شاهقلی با رسیدن به گوام دچار مشکل شد و من احساس کردم با این وضعیت مسئولیتم سنگین‌تر شده است که در نهایت فهمیدم اصلا در ترکیب تیم ملی برای دیدارهای انفرادی هم نیستم و ترکیب با حضور جوانان بسته شده است. این اتفاق در حالی رخ داد که سایر اعضای تیم جز من و انوشا شاهقلی تجربه زیادی از حضور در تیم ملی نداشتند و فقط دو دیویس کاپ بازی کرده بودند اما من و انوشا هر کدام 60 بازی ملی در کارنامه داشتیم و بسیار باتجربه بودیم و نمی‌دانم چرا طاهری که در کنارش بزرگ شده بودیم، این تصمیم را گرفت. سرمربی تیم ملی در حالی چنین تصمیم‌گیری کرد که شرایط را می‌دانست. فیوچرز و جایزه بزرگ مسابقاتی شخصی است و استرسی ندارد و اگر شما ببازی، یک باخت شخصی محسوب می‌شود اما دیویس کاپ رقابتی ملی به شمار می‌رود و شما برای مملکتت به زمین می‌روی و به همین دلیل این رقابت‌ها با فشار و استرس زیادی همراه است، ضمن اینکه بازی ما مقابل جزایر پاسیفیک بازی پلی‌آف بود و مسابقه ساده‌ای به شمار نمی‌رفت که بتوان به راحتی از آن گذشت، اما در نهایت طاهری این تصمیم را گرفت و نمی‌دانم روی چه حساب و کتابی ترکیب تیم ملی را انتخاب کرد. طاهری پس از باخت خالدان در بازی دوم در دیدار مقابل جزایر پاسیفیک حالش بد شد و همه چیز از دستش خارج شد. البته هوا هم بسیار گرم بود؛ با این حال ما تمرین داشتیم و یک ماه در اردوی کیش خودمان را با تمرینات ساعت 4 صبح آماده کرده بودیم.

* شایسته گفت حریف ایتالیایی را بردی بیا دفتر 2 میلیون جایزه بگیر!
در مسابقات فیوچرز تهران (قبل از دیدار با جزایر پاسیفیک) و پس از اینکه در قرعه‌کشی به سید یک از ایتالیا که رده‌بندی 190 دنیا را داشت برخورد کردم قبل از اینکه وارد زمین بشوم، شایسته، رئیس فدراسیون با من تماس گرفت و گفت: شنیدم خیلی روی فرم هستی و در مسابقات انتخابی موفق بودی. این بازی را اگر پیروز شدی به فدراسیون بیا و جایزه 2 میلیون تومانی از من بگیر. ست اول را باختم. ست دوم به پیروزی رسیدم و در ست سوم شکست خوردم و در حالی دو بر یک باختم که این تنیسور ایتالیایی بدون اینکه یک ست را جز بازی با من واگذار کند به عنوان قهرمانی رسید.

* اعتراض نکردم تا جو تیم به هم نریزد
در رقابت‌های انتخابی همه را شکست دادم و فکر می‌کردم با وجود اینکه بازی در گوام روی زمین هاردکورت که تخصص من است برگزار می‌شود، 100 درصد در ترکیب خواهم بود که این اتفاق هرگز رخ نداد. وقتی هم که فهمیدم در ترکیب نیستم کوچکترین اعتراضی نکردم تا تیم به حاشیه نرود. حتی شاهرخ کشاورز، دبیر فدراسیون هم در گوام بود و با وی هم حرفی در این مورد نزدم چراکه در صورت اعتراض من، جو تیم خراب می‌شد و آن زمان دیگر مقصر شکست من نام می‌گرفتم. فقط به میرزایی، سرپرست تیم در گوام و آن هم بعد از بازی گفتم که چطور اکبر طاهری این تصمیم را گرفته است که در پاسخ گفت: طاهری سرمربی تیم ملی است و من در کار او دخالت نمی‌کنم و دیگر هیچ بحثی با وی نکردم. به اندازه‌ای وضعیت بد بود که در مورد اینکه چرا بازی نکردم هیچگاه با اکبر افتخاری صحبت نکردم. پس از رقابت‌های انفرادی با طاهری مسابقه دوبل را برگزار کردم که با نتیجه نزدیکی بازی را واگذار کردیم که پس از آن هم حرف و حدیث زیادی ایجاد شد که اشکان خوب بازی نکرده تا تیم بازی را واگذار کند.

* شایسته تهدیدم کرد اگر تیم ملی را همراهی نکنم محرومم می‌کند
قبل از رقابت‌ با گوام به شایسته گفتم که به خاطر ازدواجم گرفتار هستم و نمی‌توانم در خدمت تیم ملی باشم. اگر امکان دارد یک جوان را جایگزین من کنید که وی در جوابم گفت: باید تیم ملی را در بازی با گوام همراهی کنی و اگر از انجام این کار سر باز زنی تو را اذیت می‌کنم و باید دور تنیس را خط بکشی و در نهایت تهدید کرد که محرومم می‌کند. این موضوع نشان می‌داد که من میلی برای همراهی تیم ملی در گوام نداشتم، اما پس از بازگشت به ایران به فدراسیون رفتم تا با شایسته ملاقاتی داشته باشم، اما او حاضر نشد من را ببیند. چند روز پیش هم مهمانی لیگ بود و اصلا به این جشن دعوت نشدم و فقط از طرف باشگاه پیکان که در لیگ این تیم را همراهی کردم یک اس ام اس آمد که برای جوایز لیگ به این مراسم بروم.

* رباط صلیبی پاره کردم، یک نفر هم سراغم را نگرفت
دو سال و نیم پیش رباط صلیبی‌ام پاره شد و هیچکس فکر نمی‌کرد به تنیس حرفه‌ای بازگردم. در مدت مصدومیتم یک نفر سراغم را نگرفت. از همان زمان که پایم خوب شد و به تنیس بازگشت تا به امروز از 10 مسابقه جایزه بزرگی که در ایران برگزار شد به غیر از آخرین رقابت که سوم شدم در 9 مسابقه دیگر عنوان قهرمانی را کسب کردم. در لیگ هم بازی‌های خوبی را برای پیکان انجام دادم و بدون شکست به عنوان دومی لیگ رسیدیم. در حال حاضر هم در حال تمرین هستم و خودم را برای مسابقات تنیس جام حذفی ایران که در کیش برگزار می‌شود، آماده می‌کنم. نمی‌دانم فدراسیون بر چه اساسی با من لج کرده است. خواستم شایسته را ببینم، نمی‌دانم چرا حاضر نشد من را ببیند. در ادامه هم برای لیست جدید تیم ملی جوانان را دعوت کردند و در حال حاضر هم تمریناتشان را آغاز کرده‌اند و امیدوارم تیم ملی در ادامه مسیر موفق باشد.

* فکر نمی‌کنم دیگر به تیم ملی بازگردم
با این شرایط فکر نمی‌کنم دیگر به تیم ملی برگردم. البته برای حضور در تیم ملی سن و سال مهم نیست و آغاسی هم با 37 سال سن به قهرمانی رسید. شاید این کارشان برای ادامه کار تنیس خوب باشد و باعث شود ملی‌پوشان پیشرفت بیشتری در کارشان داشته باشند.