به گزارش مشرق، محمدحسین رجبی دوانی، مورخ و پژوهشگر تاریخ اسلام:
شهید خرسند از آن روحانیهایی نبود که بخواهد از پشت شیشه خودرویش و با نگاه به چهرهها درد و مشکلات مردم را بداند. او از مردم، درون مردم و همدرد آنان بود.
کشتن امام جمعهای مردمی و بدون محافظ، در حالی که از مراسم احیای شب قدر و مناجات با خدا بازمیگشت، توسط هر شخص یا جریان فاسد و کوراندیش و با هر هدفی که باشد قطعاً در قاموس دشمنان شیعه، اسلام ناب و انقلاب اسلامی، دستاورد بزرگی است. حال آنکه این سیاهرویان نگونبخت نمیدانند و نمیفهمند که مردان خدا و پیروان راستین اهل بیت عصمت و طهارت (ع) آرزویی جز شهادت ندارند.
من در پیشگاه خداوند، شهادت میدهم در مصاحبتها با این روحانی عالم، عامل و نیکخصال جز ایمان و تقوا، اخلاص، روحیه انقلابی، باور کامل ولایی، دغدغه مشکلات مردم، زندگی بسیار ساده طلبگی، خاکساری مردم و همنشینی با همه اقشار، گوش شنوای دردهای محرومان و مستضعفان، دغدغه انقلاب و ولایت و احساس شرمندگی از وضعیت معیشت مردم، ندیدم.
او حتی حاضر نشد به خاطر موقعیت و جایگاه امامت جمعهاش خواست به حق مردم کازرون را که با فتنهانگیزی برخی و بیتدبیری بعضی دستاندرکاران، منجر به حوادث دردناک اردیبهشت سال ۹۷ شد، نادیده بگیرد و انتقاد و اعتراض به عنوان زبان مردم نداشته باشد.
شهید حجتالاسلام محمد خرسند، امام جمعه سرافراز کازرون افتخار آن را یافت تا نامش در کنار نام حضرات آیات، شهید قاضی طباطبایی، مدنی، دستغیب، صدوقی و اشرفی اصفهانی به عنوان شهید محراب در تاریخ انقلاب اسلامی ثبت شود.
روحانیت اصیل و مردمی شیعه همیشه مظلوم بوده است و این مظلومیت تاریخی حاصل اقتدا به موالی معصوم آنان است که تا هنگام ظهور منتقم مظلومان ادامه دارد و شهید حجتالاسلام خرسند آخرین آنان نیست. راستی چقدر از شهادت مظلومانه روحانی مردمی و ساده زیست همدانی، حجتالاسلام مصطفی قاسمی گذشته است؟