به گزارش مشرق، باشگاه پرسپولیس در حساس‌ترین روز‌های خود قرار دارد. روز‌های بعد از برانکو و روز‌های تب و تاب برای جذب سرمربی جدید. در این مدت، برای روشن شدن ابعاد مختلف، با مدیران عامل گذشته باشگاه مصاحبه‌های کاملی انجام دادیم. از حمیدرضا گرشاسبی گرفته تا علی‌اکبر طاهری، عباس انصاری‌فرد، داریوش مصطفوی و…، اما حالا نوبت به محمد رویانیان رسیده است. مدیرعاملی که دوران پرحاشیه و پرخبری در پرسپولیس داشت؛ دورانی که هرگز از خاطر هواداران نمی‌رود.
*اخبار مربوط به پرسپولیس را دنبال می‌کنید؟
بله پیگیر هستم. اصلاً نمی‌توانم بی‌خیال باشم. ۱۰۰ درصد من هم مثل هواداران شاد و خوشحالم که سال‌های خوبی برای پرسپولیس رقم خورد. البته نمی‌خواهم مدام شعار «هوادار، هوادار» بدهم، چون این شعار نخ‌نما شده ولی خودم را وابسته به پرسپولیس می‌دانم و بابت اتفاقات آن واکنش نشان می‌دهم. دوست دارم همیشه تیمم خوب و شاداب باشد و حریفان به خاطر موفقیت‌های تیم، به ما تبریک بگویند.
بله پیگیر هستم. اصلاً نمی‌توانم بی‌خیال باشم. ۱۰۰ درصد من هم مثل هواداران شاد و خوشحالم که سال‌های خوبی برای پرسپولیس رقم خورد. البته نمی‌خواهم مدام شعار «هوادار، هوادار» بدهم، چون این شعار نخ‌نما شده ولی خودم را وابسته به پرسپولیس می‌دانم و بابت اتفاقات آن واکنش نشان می‌دهم. دوست دارم همیشه تیمم خوب و شاداب باشد و حریفان به خاطر موفقیت‌های تیم، به ما تبریک بگویند.
*چرا موفقیت‌هایی که از آن صحبت می‌کنید، زمان شما رقم نخورد؟
برنامه‌های من طوری بود که وسعت و عمق داشت، تعدادش هم زیاد بود طوری که ظرفیت جامعه فوتبال ایران را نداشت. با این حال خوشحالم پایه‌گذار موفقیت‌های فعلی تیم بودم، چون اولین مدیری هستم که سامانه هواداری را راه‌اندازی کردم و در امر درآمدزایی در فوتبال، تغییر ساختاری داشتم. زمانم کم بود و ظرفیت لازم در جامعه وجود نداشت. آن روز‌ها گذشت و باید من قربانی می‌شدم تا پرسپولیس موفق باشد. آن همه حاشیه از من عبور کرد تا بالاخره به بار نشست. البته من که دنبال قهرمانی نبودم، می‌خواستم ساختار جدیدی بسازم و این موضوع، زمان می‌خواست. قرار بود اتفاقاتی را در باشگاه رقم بزنم. حالا که قهرمانی‌ها رقم خورده، سهم من هم محفوظ است، چون خودم را از خانواده پرسپولیس می‌دانم.
برنامه‌های من طوری بود که وسعت و عمق داشت، تعدادش هم زیاد بود طوری که ظرفیت جامعه فوتبال ایران را نداشت. با این حال خوشحالم پایه‌گذار موفقیت‌های فعلی تیم بودم، چون اولین مدیری هستم که سامانه هواداری را راه‌اندازی کردم و در امر درآمدزایی در فوتبال، تغییر ساختاری داشتم. زمانم کم بود و ظرفیت لازم در جامعه وجود نداشت. آن روز‌ها گذشت و باید من قربانی می‌شدم تا پرسپولیس موفق باشد. آن همه حاشیه از من عبور کرد تا بالاخره به بار نشست. البته من که دنبال قهرمانی نبودم، می‌خواستم ساختار جدیدی بسازم و این موضوع، زمان می‌خواست. قرار بود اتفاقاتی را در باشگاه رقم بزنم. حالا که قهرمانی‌ها رقم خورده، سهم من هم محفوظ است، چون خودم را از خانواده پرسپولیس می‌دانم.
*فکرش را می‌کردید برانکو از پرسپولیس جدا شود؟
نه، فکر نمی‌کردم برود. البته تجربه و عقلم این را می‌گوید که خودش خواست از پرسپولیس جدا شود. برانکو ده‌ها میلیارد تومان از پرسپولیس پول گرفت. نمی‌خواهم رقم دقیق را بگویم ولی بهانه دیگری برای رفتن وجود نداشت. البته این را هم بگویم که برانکو مقصر بالا رفتن قراردادش نبود. یک رقمی را با باشگاه بست، هر روز دلار افزایش یافت و به همین خاطر، قرارداد او هم چند برابر شد. یک روز دلار ۳ هزار تومان بود، دو روز بعد شد ۴ هزار تومان و همین‌طور رفت تا ۱۶، ۱۷ هزار تومان. قرارداد برانکو هم با همین شرایط، افزایش یافت. در مجموع ۳، ۴ میلیون دلار درآمدزایی داشت ولی بی‌خیال این حرف‌ها باشید؛ او می‌خواست برود، در نهایت هم رفت.
نه، فکر نمی‌کردم برود. البته تجربه و عقلم این را می‌گوید که خودش خواست از پرسپولیس جدا شود. برانکو ده‌ها میلیارد تومان از پرسپولیس پول گرفت. نمی‌خواهم رقم دقیق را بگویم ولی بهانه دیگری برای رفتن وجود نداشت. البته این را هم بگویم که برانکو مقصر بالا رفتن قراردادش نبود. یک رقمی را با باشگاه بست، هر روز دلار افزایش یافت و به همین خاطر، قرارداد او هم چند برابر شد. یک روز دلار ۳ هزار تومان بود، دو روز بعد شد ۴ هزار تومان و همین‌طور رفت تا ۱۶، ۱۷ هزار تومان. قرارداد برانکو هم با همین شرایط، افزایش یافت. در مجموع ۳، ۴ میلیون دلار درآمدزایی داشت ولی بی‌خیال این حرف‌ها باشید؛ او می‌خواست برود، در نهایت هم رفت.
بیشتر بخوانید:
*پس شما این همه انتقادی که از مدیریت باشگاه می‌شود را قبول ندارید؟
البته مدیران باشگاه همان مسیری را رفتند که برانکو دوست داشت. آن‌ها هم اشتباهاتی داشتند، اما بیایید قبول کنیم که برانکو واقعاً می‌خواست برود. او اینجا هیچ کم و کسری نداشت؛ قرارداد عالی، بازیکنان درجه یک، باشگاه پولدار، اعتماد هواداران، حمایت کامل رسانه‌ها و صدا و سیما، در پرسپولیس همه چیز داشت ولی دنبال بهانه بود که برود و باشگاه هم با تصمیماتی که گرفت، به او کمک کرد. برانکو فقط یک بهانه می‌خواست و چه بهانه‌ای بهتر از مدیریت! دو روز پولش دیر و زود شد، کاسه، کوزه‌ها را سر مدیریت باشگاه شکست و رفت.
البته مدیران باشگاه همان مسیری را رفتند که برانکو دوست داشت. آن‌ها هم اشتباهاتی داشتند، اما بیایید قبول کنیم که برانکو واقعاً می‌خواست برود. او اینجا هیچ کم و کسری نداشت؛ قرارداد عالی، بازیکنان درجه یک، باشگاه پولدار، اعتماد هواداران، حمایت کامل رسانه‌ها و صدا و سیما، در پرسپولیس همه چیز داشت ولی دنبال بهانه بود که برود و باشگاه هم با تصمیماتی که گرفت، به او کمک کرد. برانکو فقط یک بهانه می‌خواست و چه بهانه‌ای بهتر از مدیریت! دو روز پولش دیر و زود شد، کاسه، کوزه‌ها را سر مدیریت باشگاه شکست و رفت.
*اگر جای برانکو بودید چه کار می‌کردید؟
این‌طور جواب تان را می‌دهم که برانکو می‌دانست هر طلبی داشته باشد، باشگاه بالاخره باید یک روز این پول را بپردازد پس بهانه اش، پول نبود. برانکو قبل از اینکه برود، باید بهترین بهانه را پیدا می‌کرد. من بودم، می‌ماندم ولی او بعد از سه قهرمانی، بهانه را ساخت و رفت. حالا همه فقط می‌گویند چرا باشگاه گذاشت برانکو برود؛ برادر من، باشگاه چه کاره بود؟ خودش خواست دیگر در پرسپولیس نباشد!
این‌طور جواب تان را می‌دهم که برانکو می‌دانست هر طلبی داشته باشد، باشگاه بالاخره باید یک روز این پول را بپردازد پس بهانه اش، پول نبود. برانکو قبل از اینکه برود، باید بهترین بهانه را پیدا می‌کرد. من بودم، می‌ماندم ولی او بعد از سه قهرمانی، بهانه را ساخت و رفت. حالا همه فقط می‌گویند چرا باشگاه گذاشت برانکو برود؛ برادر من، باشگاه چه کاره بود؟ خودش خواست دیگر در پرسپولیس نباشد!
*چه کسی را باید جانشین برانکو کنند؟
من با آوردن مربی خارجی مخالفم. در ایران مربیانی داریم که پرسپولیس را می‌شناسند و حق دارند سرمربی این تیم شوند. یحیی گل‌محمدی، افشین قطبی یا حتی علی دایی. البته یحیی را درست انتخاب کردند که در نهایت به نتیجه نرسید. زمان من، دایی با پرسپولیس نایب‌قهرمان شده بود و می‌توانست جانشین برانکو شود. قطبی هم کارنامه اش روشن است.
من با آوردن مربی خارجی مخالفم. در ایران مربیانی داریم که پرسپولیس را می‌شناسند و حق دارند سرمربی این تیم شوند. یحیی گل‌محمدی، افشین قطبی یا حتی علی دایی. البته یحیی را درست انتخاب کردند که در نهایت به نتیجه نرسید. زمان من، دایی با پرسپولیس نایب‌قهرمان شده بود و می‌توانست جانشین برانکو شود. قطبی هم کارنامه اش روشن است.
*یعنی مدیران پرسپولیس برای مذاکره با خارجی‌ها اشتباه می‌کنند؟
من تجربه همکاری با دو مربی خارجی را دارم. با تجربه تلخی که دارم، به عرب می‌گویم دنبال خارجی نباشد، چون زمانی برای این کار وجود ندارد. من روی یک مربی کارنامه‌دار خارجی حساب کردم ولی دیدید که ماجرای پرسپولیس با ژوزه به کجا رسید؟ بنده از این ماجرا ضربه خوردم، خدا کند مدیر فعلی ضربه نخورد. نیتم خیر است که می‌گویم مربی داخلی بیاورید. بعد از دنیزلی و ژوزه، به سراغ گل‌محمدی و دایی رفتم و دیدید که پرسپولیس با این دو مربی نتیجه گرفت.
من تجربه همکاری با دو مربی خارجی را دارم. با تجربه تلخی که دارم، به عرب می‌گویم دنبال خارجی نباشد، چون زمانی برای این کار وجود ندارد. من روی یک مربی کارنامه‌دار خارجی حساب کردم ولی دیدید که ماجرای پرسپولیس با ژوزه به کجا رسید؟ بنده از این ماجرا ضربه خوردم، خدا کند مدیر فعلی ضربه نخورد. نیتم خیر است که می‌گویم مربی داخلی بیاورید. بعد از دنیزلی و ژوزه، به سراغ گل‌محمدی و دایی رفتم و دیدید که پرسپولیس با این دو مربی نتیجه گرفت.
*پس چرا برانکو نتیجه گرفت؟
موضوع برانکو فرق داشت. او اواخر فصل چهاردهم به پرسپولیس آمد و تا اواسط نیم‌فصل لیگ پانزدهم هم نتایج خوبی نگرفت. منظورم این است که زمان کافی داشت تا به موفقیت برسد، اما همین امروز اگر سرمربی پرسپولیس را انتخاب کنند، تا بیاید و با شرایط تیم آشنا شود، زمان از بین می‌رود. هواداران به جای اینکه کسی را محکوم کنند، باید با شرایط کنار بیایند. آن‌ها به جای زیر سؤال بردن مدیران، بهتر است تیم را حمایت کنند تا مدیریت بتواند بهترین نتیجه را بگیرد. هر چند آن‌ها با عجله می‌خواهند یک مربی خارجی بیاورند و این تصمیم عجولانه می‌تواند تبعات بدی داشته باشد.
موضوع برانکو فرق داشت. او اواخر فصل چهاردهم به پرسپولیس آمد و تا اواسط نیم‌فصل لیگ پانزدهم هم نتایج خوبی نگرفت. منظورم این است که زمان کافی داشت تا به موفقیت برسد، اما همین امروز اگر سرمربی پرسپولیس را انتخاب کنند، تا بیاید و با شرایط تیم آشنا شود، زمان از بین می‌رود. هواداران به جای اینکه کسی را محکوم کنند، باید با شرایط کنار بیایند. آن‌ها به جای زیر سؤال بردن مدیران، بهتر است تیم را حمایت کنند تا مدیریت بتواند بهترین نتیجه را بگیرد. هر چند آن‌ها با عجله می‌خواهند یک مربی خارجی بیاورند و این تصمیم عجولانه می‌تواند تبعات بدی داشته باشد.
*این پرسپولیس قهرمان لیگ می‌شود؟
اگر این تیم حفظ شود و روحیه قهرمانی در جمع بازیکنان باقی بماند، قطعاً تیم به قهرمانی می‌رسد. تیم در حال حاضر یک ساختار عالی دارد ولی مربی بعدی اگر بخواهد دنبال تغییر ساختار باشد، پرسپولیس باید قید نتیجه گیری را بزند. مربی بعدی باید فردی باشد که پرسپولیس را بشناسد، با فوتبال ایران آشنا باشد و به سمت تغییر تاکتیک و مدل بازی پرسپولیس نرود.
اگر این تیم حفظ شود و روحیه قهرمانی در جمع بازیکنان باقی بماند، قطعاً تیم به قهرمانی می‌رسد. تیم در حال حاضر یک ساختار عالی دارد ولی مربی بعدی اگر بخواهد دنبال تغییر ساختار باشد، پرسپولیس باید قید نتیجه گیری را بزند. مربی بعدی باید فردی باشد که پرسپولیس را بشناسد، با فوتبال ایران آشنا باشد و به سمت تغییر تاکتیک و مدل بازی پرسپولیس نرود.
*یکی از مدیران باشگاه می‌گفت شما تا همین چند ماه قبل هم مدیرعامل قانونی باشگاه پرسپولیس بودید. موضوع چیست؟
بله. تا قبل از حضور حمیدرضا گرشاسبی، نام من به عنوان مدیرعامل رسمی باشگاه در ثبت شرکت‌ها وجود داشت. یعنی ۵ سال بعد از اینکه از پرسپولیس رفتم، همچنان مدیرعامل قانونی بودم. گرشاسبی بالاخره نام خودش را ثبت کرد تا من از سمت مدیرعاملی خارج شوم.
بله. تا قبل از حضور حمیدرضا گرشاسبی، نام من به عنوان مدیرعامل رسمی باشگاه در ثبت شرکت‌ها وجود داشت. یعنی ۵ سال بعد از اینکه از پرسپولیس رفتم، همچنان مدیرعامل قانونی بودم. گرشاسبی بالاخره نام خودش را ثبت کرد تا من از سمت مدیرعاملی خارج شوم.