به گزارش سرویس دفاع و امنیت مشرق، پس از حادثه ۱۱ سپتامبر و علاقمندی دولتمردان آمریکایی به اشغال برخی کشورهای جدید در منطقه غرب آسیا، هواپیماهای بدون سرنشین تبدیل به یکی از مهم‌ترین ابزار جنگی ارتش اشغالگر شدند و این منطقه از آسیا در کنار قاره آفریقا سهم زیادی از این عملیات‌های پهپادی را در سالهای اخیر به خود اختصاص دادند.
اما در اتفاقی که نمونه آن در تاریخ بی نظیر است، یک فروند پهپاد RQ-4 آمریکایی که از پایگاهی در داخل خاک امارات متحده عربی به پرواز درآمده بود بعد از تجاوز به محدوده سرزمینی ایران توسط پدافند نیروی هوافضای سپاه سرنگون شد. در ادامه نگاهی به پایگاههای میزبان پهپادهای آمریکایی در منطقه بویژه جاسوسخانه مستقر در امارات خواهیم داشت.
بیشتر بخوانید:
کدام چشم ایرانی «بلندپروازترین پهپاد آمریکایی» را کشف کرد؟ / جزئیات استفاده «گلوبال هاوک» از سامانه خاص مقابله با موشک‌های پدافندی +عکس
قندهار؛ RQ-170 اولین بار اینجا رصد شد
فرودگاه و پایگاه هوایی قندهار از جمله بزرگترین فرودگاه‌ها در کشور افغانستان محسوب میشود. این پایگاه هوایی در جنوب شرقی کشور افغانستان و در فاصله ۱۷ کیلومتری شهر قندهار قرار دارد.نام این فرودگاه از جهتی برای ایرانیان بسیار جالب و خاطره انگیز است چراکه پهپاد RQ-170 که از جمله طرح‌های پنهانکار و مخفی آمریکا در حوزه بدون سرنشین‌های پرنده بود، در سال ۲۰۰۷ میلادی برای اولین بار در این پایگاه هوایی دیده و به همین دلیل لقب "جانور قندهار" به این پهپاد داده شد.
پهپاد ریپر در پایگاه هوایی قندهار
در طول چند سال اخیر هواپیماهای جنگی سرنشین داری مثل تورنادو، هریر و اف ۱۶ در این پایگاه مستقر شده اند. در حال حاضر پرنده بدون سرنشین MQ-9 ریپر نیز در این پایگاه حضور و عملیات‌های شناسایی و تهاجم هوا به سطح را بر عهده دارد.
بگرام؛ بزرگترین پایگاه آمریکا در افغانستان
پایگاه هوایی بگرام بزرگترین پایگاه نیروهای آمریکایی در داخل خاک افغانستان محسوب می شود که در باند طولانی فرود آن توانایی پذیرش بزرگترین هواپیماها مثل بویینگ ۷۴۷ و هواپیمای ترابری گالاکسی را نیز دارد. این پایگاه از جمله مکان‌های معروف برای عملیات‌های پهپادی سازمان سیا برای انجام عملیات‌های جاسوسی و ترور در داخل افغانستان و مناطق مرزی پاکستان در سالهای اخیر بوده است.
پهپاد پردیتور در پایگاه هوایی بگرام
علی السالم؛ محل حضور آمریکایی‌ها در کویت
پایگاه هوایی علی السالم کویت که در حدود ۵۰ کیلومتری مرز عراق قرار دارد از جمله پایگاههای مهم نیروهای آمریکایی در منطقه به شمار می آید. در طول سالهای اخیر خصوصاً بعد از تهاجم آمریکا به عراق این پایگاه میزبان حجم زیادی از هواپیماهای با سرنشین و بدون سرنشین آمریکایی بوده اما در ۴ سال اخیر و با افزایش مجدد عملیات‌های هوایی آمریکا بر فراز عراق و آغاز حملات هوایی به درون سوریه پهپادهای سری ام کیو ۱ پردیتور و سپس ام کیو ۹ ریپر به صورت مرتب در این پایگاه حاضر بوده و به عملیات در عراق و سوریه می پردازند.
در چند سال اخیر تأسیسات و آشیانه‌های جدیدی برای پهپادها در این پایگاه ساخته شده است. در ادامه تصویری ماهواره‌ای مربوط به سال ۲۰۱۶ از آشیانه‌های پهپادی در این پایگاه را مشاهده می کنید.
العدید؛ پایگاه استراتژیک آمریکا در قطر
پایگاه هوایی العدید قطر از جمله مهم‌ترین پایگاههای نظامی برای کشور قطر و همچنین نیروهای مسلح آمریکا در منطقه خاورمیانه محسوب می شود. حضور جنجالی اخیر بمب افکن‌های بی ۵۲ در منطقه خاورمیانه که بنا به اعلام مقامات این کشور در پروژه جدید عملیات روانی علیه ایران استفاده شد در این پایگاه هوایی قرار دارند. این پایگاه حتی در سال‌هایی میزبان پهپاد معروف RQ-4 گلوبال هاوک نیز بوده است و دارای زیرساخت‌هایی برای پذیرش انواع و اقسام پرنده‌های شناسایی، ترابری و رزمی در کنار پهپادها است.
گلوبال هاوک در العدید
انجرلیک ترکیه؛ پایگاهی مهم برای ناتو و آمریکا
پایگاه هوایی انجرلیک در جنوب ترکیه را می توان یکی از راهبردی‌ترین پایگاههای هوایی نه فقط برای کشور ترکیه بلکه برای کل پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) و آمریکا تلقی کرد. در سالهای جنگ سرد یکی از مهم‌ترین پایگاههای ناتو برای مقابله با شوروی سابق اینجرلیک بوده و همچنان نیز تعدادی از سلاح‌های اتمی آمریکا در آن نگهداری می شود. در ایام پس از ۱۱ سپتامبر و به راه افتادن ماجرای مبارزه به اصطلاح با تروریسم به رهبری آمریکا نیز این پایگاه اهمیت بسیار راهبردی برای ناتو و آمریکا داشته است. در سالهای بعد از یازده سپتامبر تا به امروز اینجرلیک از جمله پایگاههای اصلی برای پهپادهایی مثل پردیتور و ریپر بوده است.
پهپاد پردیتور در پایگاه اینجرلیک
پایگاه أم الملح؛ مکانی سری در عربستان سعودی
پایگاه هوایی أم الملح در جنوب عربستان سعودی از جمله پایگاههای تقریباً سری پهپادی آمریکا در منطقه خاورمیانه حساب می شود که پرنده‌های بدون سرنشین این کشور از آن برای عملیات بر فراز یمن در سالهای اخیر استفاده کردند. در سال ۲۰۱۳ میلادی تصاویر ماهواره‌ای از این پایگاه هوایی منتشر شده و نشان داد که سازه‌هایی شبیه به آشیانه‌های مخصوص پهپادهای سری پردیتور و ریپر در آنجا ساخته شده است.
کارشناسان زیادی اعتقاد دارند که این فرودگاه در قلب صحرای عربستان سعودی و به دور از خیلی از جاده‌ها و بزرگراه‌های اصلی، در حقیقت یک پایگاه نظامی برای استفاده پهپادهای آمریکایی است.
الظفرة؛ جایی که شکار از آن به هوا بلند شد
اما در نهایت به پایگاه الظفرة امارات متحده عربی می رسیم، یعنی جایی که پهپاد RQ-4 آمریکایی از آن به جهت جاسوسی از ایران به پرواز در آمده و البته با اقتدار سرنگون شد. این پایگاه در فاصله ۳۲ کیلومتری جنوبی ابوظبی امارات قرار دارد و غیر از نیروی هوایی امارات، یگانهایی از نیروی هوایی آمریکا و فرانسه نیز در آن حضور دارند.
خود اماراتی‌ها بخشی از جنگنده‌های اف ۱۶ و میراژ ۲۰۰۰ خود را در این پایگاه استقرار داده اند. فرانسوی‌ها نیز هواپیماهای سوخت رسان و جنگنده‌های رافال را در بخشی از این پایگاه مستقر کردند. پایگاه هوایی الظفرة در سال ۱۹۹۲ میلادی ساخته شده است.
پهپاد گلوبال هاوک در پایگاه هوایی الظفرة
هواپیمای جاسوسی یو ۲ در حال فرودگاه در پایگاه هوایی الظفرة
ارتش آمریکا نیز با تعدادی از هواپیماهای خاص خود برای عملیات شناسایی و جمع آوری اطلاعات در این پایگاه حضور دارند. به غیر از پهپاد RQ-4 گلوبال هاوک، هواپیمای شناسایی کهنه کار یو ۲ از دیگر پرنده‌های حاضر در این پایگاه به شمار می آید. پهپاد گلوبال هاوک در حقیقت برای جانشینی هواپیمای یو ۲ در خدمت نیروی هوایی آمریکا توسعه پیدا کرده است.
تعدادی از هواپیماهای هشدار زودهنگام هوابرد E-3 نیروی هوایی آمریکا نیز در پایگاه الظفرة استقرار دارد. این هواپیما رادار پرنده و اصطلاحاً آواکس اصلی نیروی هوایی آمریکا به حساب می آید. نکته جالب دیگر درباره این پایگاه اینکه اولین حضور عملیاتی جنگنده اف ۳۵ نیروی هوایی آمریکا در منطقه خاورمیانه نیز به میزبانی این پایگاه انجام شده است و طبیعتاً جز گزینه‌هایی محسوب می شود که نیروهای مسلح کشورمان اشراف و تمرکز خوبی روی تحرکات آن و نقاط ضعف و قوتش داشته و دارند؛ درست مثل سایر مناطقی که آمریکایی‌ها در شعاع ۲ هزار کیلومتری مرزهای کشورمان در آن مستقر هستند.