به گزارش مشرق، پول‌های زیادی یا بهتر بگوییم دلارهای زیادی خرج‌شان می‌شود که چون از جیب شخصی مدیرعامل نیست، هیچ نگرانی هم برای‌شان وجود ندارد. از همه بدتر شکل قراردادشان است که خیلی راحت می‌توانند در پایان فصل بدون اینکه ریالی به باشگاه بدهند، جدا شوند. بعضی از مدیران فوتبالی در این میان از مقصران اصلی هستند؛ اینکه چرا و بر چه معیاری اینطور قراردادها را امضا می‌کنند. هر سال هم می‌شنویم که حساسیت‌های زیادی روی این مسأله وجود دارد اما وقتی پایانش را می‌بینیم با آن چه شنیده‌ایم منافات داشته است.
نمره قبولی سپاهان
شاید بتوان از سپاهان این ایراد را گرفت که چرا با وجود سخت‌افزارهای لازم و بازیکنان خوب نتوانست حتی یک جام را هم برای هوادارانش بیاورد اما در این مورد خاص (جذب بازیکنان خارجی) نه تنها ایرادی به آنها وارد نیست، بلکه جزو بهترین‌های لیگ هستند. تیم امیر قلعه‌نویی در لیگ هجدهم استنلی کی روش و کومان را به‌عنوان دو بازیکن خارجی در فهرست خود جای داده بود که از بهترین‌های سپاهان و البته لیگ برتر هم شدند؛ کی‌روش که حتی آقای گلی مشترک را هم با پریرا به دست آورد. آنها اینقدر خوب کار کردند که باشگاه چندین هفته (بخصوص برای کی‌روش) به پای‌شان نشست و در نهایت هم قراردادشان را تمدید کرد. جالب‌تر اینکه قرارداد این برزیلی به مدت دو سال تمدید شد.
بیشتر بخوانید:
اردوی پرسپولیس سمبل‌کاری بود
همه خارجی‌های استقلال رفتند
تیم استقلال تهران در این زمینه بسیار عجیب و البته غیرحرفه‌ای رفتار کرده است. آنها 6 خارجی به نام‌های مارکوس نویمایر، طارق همام، گادوین منشا، الحاجی گرو، آیاندا پاتوسی، ایسما گونسالوس را به فواصل مختلف جذب کرد و در حالی که فقط این دو نفر آخری به لحاظ فنی خوب بودند، به دلیل شکل قراردادی که داشتند و دریافت نکردن مطالباتشان خیلی راحت جدا شدند. مسوولان باشگاه هم در حالی که هفته‌ها از تمدید قرارداد پاتوسی حرف می‌زدند اما در نهایت این بازیکن با وینفرد شفر به تیم بنی یاس امارات رفت تا باز هم ثابت شود که هنوز برخی مدیران ما حرفه‌ای قرارداد بستن را بلد نیستند.
پرسپولیس، دو تا از 4 تا
قرمزهای پایتخت هم چهار بازیکن خارجی داشتند که بشار رسن از بقیه به مراتب بهتر بود. بودیمیر که اصلا مشخص نشد چرا آمد و اگر گل روز قهرمانی را نمی‌زد که کارنامه عجیبی از خودش به جا می‌گذاشت. رادوشویچ هم همیشه دروازه‌بان دوم است که تأثیر زیادی ندارد. منشا هم وقتی به استقلال رفت مشخص شد نخواستن برانکو بی‌دلیل نبوده است. برای فصل جدید فقط بودیمیر رفته البته فعلا.
چند نفر خودشان رفتند
در این جدول نام بازیکنانی مثل استوکس، پاتوسی، کرار و شاید هم اوساگونا قراردارد. حساب این چند نفر با بقیه متفاوت است. آنها خودشان تصمیم گرفتند که فوتبال‌شان را در جای دیگری ادامه دهند اما برای قرارداد این چند نفر هم این سوال وجود دارد که چرا طوری قراردادشان بسته نشد که به راحتی بتوانند جدا شوند. بعضی از این بازیکنان با انجام چند بازی خوب سر از تیم‌های متمول خلیج فارس درمی‌آورند بدون پرداخت ریالی پول به باشگاه‌های ایرانی.
چند صدهزار دلار برای هیچ
از 41 بازیکن خارجی فصل گذشته فقط 12 نفرشان را در لیگ نوزدهم که نه ما می‌دانیم چه زمانی آغاز می‌شود نه رییس فدراسیون شاهد خواهیم بود. حالا سوالی که می‌تواند ذهن هر علاقه‌مندی به فوتبال را درگیر خود کند، این است که چند صدهزار دلار بابت آنها پرداخت شده یا مثل دهها بازیکن و مربی خارجی که برای پول‌شان به فیفا رفتند، هزینه شده است؟ امسال و برای فصل جدید چقدر حساسیت روی این مهم وجود دارد تا حکایت شکایت آنها تکرار نشود.