کد خبر 977999
تاریخ انتشار: ۲ مرداد ۱۳۹۸ - ۱۳:۱۲

آقای رئیسی در انتخابات سال 96 ناخواسته در یک دوقطبی سنگین تبلیغاتی توسط نزدیکان روحانی قرار گرفت.

به گزارش مشرق،  مهدی جهان تیغی فعال رسانه ای در کانال تلگرامی خود نوشت:

نتایج نظرسنجی اخیر یکی از نهادهای مهم  کشور نشان می‌دهد که محبوبیت آقای رئیسی پس از چندماه حضور در ریاست قوه قضاییه افزایش قابل توجه 13درصدی داشته است. گرچه آقای رئیسی در ماه‌های اولیه ریاست‌شان بر دستگاه قضاء قرار دارند ولی به صورت معمول، برخی پس از رئیس شدن! با کاهش و یا حداقل توقف محبوبیت مواجه می‌شوند.

به نکات ذیل بیشتر توجه بفرمایید:
1.  آقای رئیسی در انتخابات سال 96 ناخواسته در یک دوقطبی سنگین تبلیغاتی توسط نزدیکان روحانی قرار گرفت. این دو قطبی به صورت ناجوانمردانه‌ای، تلاش کرد، بخشی از مردم را از او – بی‌دلیل و با دروغ- بترسانند و در نتیجه بخشی از آرای روحانی، در واقع رای به او محسوب نمی‌شد، بلکه تلاش برای رای نیاوردن حریفش بود. اما این روزها هم واقعیات درباره روحانی و دوستانش نمایان شده و هم مردم فرصت پیدا کرده‌اند که دور از هیاهو و القائات رسانه‌ای و تبلیغاتی رئیسی را بهتر بشناسند.

2.  محبوبیت رئیسی پس از ریاست بر قوه قضاییه، البته محصول عملکرد وی در چند ماه اخیر منجمله مبارزه با فساد کله‌گنده‌ها و دفاع از حقوق عامه مردم هست. ولی آنچه این محبوبیت را پایدار و باورپذیرتر کرده، باور به خدمت فردی است که سنگر خدمت به مردم را صرفا از طریق رئیس جمهور شدن دنبال نکرده و در سنگری دیگر هم همان وعده‌های انتخاباتی مورد درخواست مردم را از طریقی دیگر پگیری می‌کند. و این گزاره بسیار مهمی است!

3.  یک گزاره مهم دیگر نیز وجود دارد و آن اینکه محبوب‌شدن رئیسی برای بسیاری از سیاسیون یک درس بزرگ به همراه دارد. راه محبوب‌شدن تنها ژست‌های روشنفکری و طرفداری از آزادی‌های کاذب و غیرواقعی و درست کردن دوقطبی های سیاسی – من خوبم و آنها همه بد- نیست و می‌شود از طریق صداقت، خدمت و دفاع از حقوق عامه مردم و مهمتر از آن چشاندن مزه عدالت واقعی به جامعه نیز محبوب شد. ضمن اینکه محبوبیت اولی حباب گونه و ناپایدار است و دومی واقعی و ماندگار.

**پی نوشت: البته لایه عمیق‌تری و دقیق‌تری هم برای افزایش محبوبیت آقای رئیسی وجود دارد. پذیرفتن فرمان "ولی فقیه" باوجود مهیا بودن شرایط مطلوب و افزایش امیدواری برای ریاست جمهوری در 1400 در دستگاه الهی که منشاء حقیقی عزت است، فراموش نمی‌شود. ضمن اینکه کسانی هستند که برای طمع به وکیل، وزیر و رئیس شدن، خودشان را از معرض انتصاب و پذیرفتن مسئولیت از طرف "ولی جامعه"دور می‌کنند!