به گزارش مشرق، عبدالخالق عبدالله مشاور اماراتی و نزدیک به محمد بن زاید، همواره از طریق اظهارات و نوشته ها و حضور خود در همه رسانه ها، سیاست های امارات را منعکس می کند. در راس این سیاست ها، مشارکت امارات در تجاوز به یمن در 5 سال گذشته بود. وی در آخرین فعالیت های خود در شبکه های اجتماعی، چند روز پیش در صفحه توییتری خود اعلام کرد که امارات تا زمان آزادسازی یمن و پایتخت و شهرهای آن از حوثی ها، این کشور را ترک نخواهد کرد.
مدتی قبل، از خلال اظهارات مختلف، صحبت از خروج امارات از یمن بود تا اینکه سی ان ان مقاله عبدالخالق عبدالله را منتشر کرد. وی در این مقاله تاکید کرده است که امارات تا این زمان به صورت رسمی خروج خود را از یمن اعلام نکرده است.
بیشتر بخوانید:
زمانی که مقاله این مشاور اماراتی را می خوانیم، دوپیام را مشاهده می کنیم که یکی به سمت ریاض و دیگری به سمت صنعا و تهران است. نویسنده تاکید کرده که مشارکت امارات در جنگ یمن هرگز یک مشارکت نمادین و گذرا نبوده و تاثیرات خود را داشته است.
با این توصیفات متوجه می شویم که نویسنده قصد دارد تا جایگاه کشور خود و نیز اهمیت مشارکت نظامی امارات در جنگ یمن را بالا ببرد. همچنین به دنبال این است که نشان دهد عربستان پس از خروج امارات از یمن به تنهایی نمی تواند شرایط را اداره کند.
جنایت‌های ارتش امارات در یمن
با همه این اوصاف نیازی نیست که مشارکت امارات در بزرگترین جنایت و فاجعه بشری در قرن اخیر را یادآوری کنیم. در واقع پیامدهای این جنایت، تا سالها گریبان‌گیر این کشور خواهد بود.امارات همچنان در لیست سیاه قرار دارد و سران آن به جرم این جنایت ها در حق زنان و کودکان و غیرنظامیان یمن محاکمه خواهند شد.
بهای انسانی و مادی سنگین امارات در جنگ یمن
عبدالله در مقاله خود روی سخن را به ریاض کرده و تاکید می کند که هیچ کس نمی تواند خسارت هایی را که امارات در این جنگ متحمل شد را انکار کند. وی ادامه داد که این خسارت ها یکی از مهم ترین دلایل خروج این کشور از یمن بود و امارات بیشتر از همه چه از نظر انسانی و معنوی و چه سیاسی و مادی، در این جنگ بها پرداخت کرد.
در حال حاضر این اظهارات نشان می دهد که عربستان و امارات به دنبال محاسبه غنیمت ها و غرامت های این جنگ هستند. در اینجا این سوال پیش می آید که میزان غنیمتی که امارات در این جنگ از ریاض می خواهد چه قدر است که البته پاسخ به آن دشوار نیست. روشن است که امارات احساس می کند که عربستان در مناطقی که به گمان امارات متحده عربی در این جنگ نصیبش خواهد شد، مانند عدن و سقطری و مهره و حضرموت و درحال حاضر المخا و الخوخه ، برای آن مزاحمت ایجاد می کند.
بازدارندگی امارات در جنگ یمن
شاید اقدام مناسبی که امارات در حال حاضر می تواند انجام دهد، دورکردن فرودگاه های خوداز تیررس حملات هواپیماهای بدون سرنشین یمن باشد که صحنه های مستند به منظور هدف قرار دادن آنها را مشاهده کردیم. پیام های مشاور اماراتی در مقاله خود،نگرانی و ترس امارات از تشدید واکنش های یمن را پنهان نمی کند. تعدادی از گزارش های غربی نیز اعلام می کنند که امارات می ترسد که مصیبتی که عربستان و فرودگاه هایش به آن دچار شد، گریبان گیر این کشور نیز بشود و حملات ماه های اخیر یمن ضد عربستان، در رابطه با امارات هم تکرار شود، به ویژه که این کشور به هیچ وجه تحمل چنین خسارت هایی را ندارد.
توجیهات عقب نشینی امارات از یمن
مشاور بن زاید پس از اظهارات خود در مقاله اش، شروع به توجیه خروج امارات از یمن کرد. البته سخنان قبلی وی مانند اشاره به درگیری با ریاض برسر غنیمت های جنگ و ترس از واکنش های یمن نیز در قالب توجیهات سیاسی و میدانی و انسانی بود.
از جهت سیاسی، مشاور مدعی اماراتی، این عقب نشینی را به توافقنامه استکهلم ربط داده و اشاره کرده که زمان کنونی، زمان اقدامات مدرن و عقب نشینی شجاعانه است.سوال مهمی که اینجا مطرح می شود این است که این همه شجاعت حاکمان امارات، در طی این 5سال کجا دفن شده بود؟
اصطلاح عقب نشینی یا خروج امارات از یمن درست نیست؛چرا که امارات هیچ حق و تملکی در یمن ندارد. ابوظبی تنها از توهمات خود دست کشیده و به اندازه طبیعی خود بازگشته است.
اما توافقنامه سوئد، سوال مطرح شده در رابطه با این ادعا این است که چرا امارات تاکنون این توافقنامه را به اجرا نگذاشته بود و الان درباره آن صحبت می کند؟ تمام اقداماتی که امارات در جنگ یمن انجام داد و سازمان ملل نیز همواره در تجاوز ضد یمن کنار آن ایستاده بود، نشان می دهد که کارهایی که امارات انجام داده و سخنانی که در حال حاضر بیان می کند هیچ تناسبی باهم ندارند.
نویسنده این مقاله تاکید کرده که مسئولان اماراتی و کشورهای ائتلاف عربستان در این جنگ، بیش از 90 هزار نیرو را تحت حمایت قانونی در یمن آموزش داده و مسلح کردند. از سوی دیگر گزارش های کارشناسان شورای امنیت نشان می دهد که اقدامات امارات در جنوب یمن و آموزش شبه نظامیان،کاملا مستقل و دور از نظارت دولت یمن بوده است. بنابراین اگر خروج نمادین امارات از یمن درست بوده و تنها یک نیرنگ نباشد،این اقدام می تواند دلیلی بر اهداف واقعی آن از تجاوز به یمن باشد.
اما از جهت میدانی، اظهارات عبدالخالق در رابطه با کاهش نیروها به حدود نصف تعدادشان که در حال حاضر به 5 هزار عدد می رسد و نیز خروج تجهیزات جنگی، خودروهای زرهی ، تانک ها، سلاح های سنگین و هواپیماها و هلی کوپترها و نیز سامانه دفاعی موشکی از چندین منطقه، آرامش جبهه ساحل غربی را توجیه می کند، اما با این وجود نقض و تجاوزات و تلاش برای نفوذ و بمباران برخی مناطق و تاسیسات هنوز ادامه دارد. همچنین فراموش نکنیم که غیرنظامیان در منطقه الدریهمی همچنان تحت محاصره هستند.
توجیه مشاور اماراتی در رابطه با انگیزه امارات از کاهش مقابله نظامی خود در یمن، کاهش چشمگیر درگیری های روزانه در میدانهای این جنگ است؛ درحالی که خودش اشاره کرده که علت کاهش این درگیری ها،میزان بالای خسارت هایی است که نیروهای مزدور و متجاوز در جبهه ساحل غربی متحمل شده اند.این خسارت ها آنها را مجبور ساخته تا به منظور حفظ آبرو و جلوگیری از یک شکست رسواکننده و نیز دوری از خسارت های بیشتر،به سوئد رفته و این عقب نشینی را به توافقنامه استکهلم ربط دهند.
مسئولان واقعی جنایت‌ها در یمن
گزارش های حقوقی و انسانی بین المللی که در رابطه با جنگ و شرایط یمن به عنوان بزرگترین فاجعه انسانی در جهان منتشر می شود، به طور مستقیم مسئولیت این جنایت ها را متوجه ابوظبی و ریاض می داند. علاوه براین کارشناسان شورای امنیت که در گزارش های خود نام سران امارات و عربستان را در لیست مسئولانی قرار داده اند که باید پاسخگوی این جنایت ها باشند، در گزارش اخیر خود تاکید کرده اند که نمی توان تنها این افراد را مسئول جنایت های یمن دانست و کشورها و سازمان های مختلف نیز در این جنایت ها مشارکت دارند. این اظهارات به این معنا است که آینده سیاهی در انتظار حاکمان جنایتکار است. همچنین این جمله عبدالخالق که اظهار کرده هیچ کس نمی تواند پس از تصمیم امارات مبنی برخروج از یمن، آن را به عنوان یکی از مسئولین جنگ یمن سرزنش کند، تعبیر روشنی از نگرانی حاکمان امارات از این سرنوشت قطعی است که در انتظار آنها و همه قاتلان زنان و کودکان یمن خواهد بود.
نویسنده مقاله مذکور و نیز اربابان وی تصور می کنند که با خروج از یمن، دیگر هرگز به خاطر مشارکت در این جنایت ها محاکمه نخواهند شد.
چه کسی و یا چه دین و قانونی می خواهد برای امارات و دیگر جنایتکاران جنگ یمن که از پنج سال گذشته بدترین و غیرانسانی ترین جنایت ها را در حق ده ها هزارغیرنظامی مرتکب شدند، شبانه به منازل آنها حمله کردند، آنها را در مراسم های عروسی وعزا و در بازارها و مدرسه ها کشتند، مجوز بخشش وتبرئه صادر کند؟ بی تردید یک روز این جنایتکاران باید تقاص ظلم های خود را درحق مردم یمن پس بدهند.
اما درپایان باید بگوییم که هم اکنون در یک مرحله تازه با روندهای سیاسی و نظامی جدید قرار گرفته ایم. در حال حاضر نباید فریب خروج نمادین امارات از یمن را بخوریم، به ویژه که امارات متحده عربی هنوز هم صدها عنصر مزدور را در کشور خود آموزش می دهد. باوجود اینکه اعتقاد راسخ به نابودی متجاوزان یمن در آینده ای نزدیک داریم؛ اما تا زمان پاکسازی کامل یمن از لوث وجود متجاوزان و مزدوران که به خواست خداوند به زودی محقق خواهد شد، نمی توانیم درباره خروج و عقب نشینی صحبت کنیم.