کد خبر 979362
تاریخ انتشار: ۷ مرداد ۱۳۹۸ - ۱۱:۵۰

منافقین حتی چند شهر مرزی را هم اشغال کردند و واقعا توهم برشان داشت که دو سه روز دیگر در تهران هستند.

به گزارش مشرق، محمد ایمانی تحلیلگر مسائل سیاسی و فعال رسانه‌ای در کانال تلگرامی خود نوشت:

این روزها، سی و یکمین سالگرد عملیات سازمان منافقین تحت عنوان "فروغ جاویدان است"؛ عملیاتی که در همراهی با ارتش متجاوز صدام و به توهم تسخیر تهران ظرف چند روز صورت گرفت و این زمانی بود که ایران، قطعنامه 598 شورای امنیت برای آتش بس  را پذیرفته بود.

منافقین حتی چند شهر مرزی را هم اشغال کردند و  واقعا توهم برشان داشت که دو سه روز دیگر در تهران هستند. اما چند هزار نفر از نیروهای کادر و سران آنها -سواره و پیاده- در تنگه چهار زبر، گرفتار کمین رزمندگان ایرانی شدند و جهنم را مقابل چشم دیدند و چشیدند.

نام "عملیات مرصاد" بر پیشانی تاریخ ثبت شده است. اما سران سازمان- مشخصا مسعود و مریم رجوی- هرگز حاضر نشدند درباره این سرشکستگی بزرگ توضیح بدهند؛ همچنان که نگفتند اگر واقعا برنامه فتح تهران را باور داشتند چرا در کنار قطار نیروها یشان نبودند؟

آنها هرگز توضیح نداده اند که چرا به نام مجاهد خلق، برای ارتش متجاوز صدام، خبرچینی و مزدوری کردند، گرای بمباران شهرها را دادند و در کنار ارتش متجاوز بعث، به داخل مرزهای ایران گسیل شدند و هر جا مردم عادی را سر راهشان دیدند، وحشیانه کشتند؟!

اما سوالات مهم دیگری در میان است: سازمانی که ادعای پیشاهنگی اپوزیسیون را داشته، اکنون چرا با دلار های سعودی و به شکل اجاره ای در حاشیه پایتخت یکی از فقیر ترین گشورهای اروپایی (آلبانی) سر می کند؟

چه شد که مجبور شدند از مقابل خشم مردم کرد و شیعه و سنی عراق بگریزند؟ مگر در حق این مردم ، کدام جنایت ها را به تبعیت از صدام مرتکب شده بودند؟

نکبت و فلاکت در سازمان تمامی ندارد.  مسعود رجوی سرکرده سازمان، پس از سر به نیست کردن هر عضوی که شعور و ابهام و سوال داشت، قرارگاه مبارزه را تبدیل به حرمسرا کرد؛  و حال آن که قبل از آن، مریم قجر عضدانلو را از چنگ همسرش مهدی ابریشمچی (نفر دوم سازمان) در آورده و از آن خود کرده بود. اما جنون او بیش از این حرف ها بود!

حالا چند سال است از سرکرده دار المجانین خبری نیست اما صدایش را هم در نمی آورند. برخی می گویند او در اثر حملات موشکی به پادگان اشرف، مرده است. و گروهی دیگر، بیماری های ناشی از جنون حرمسرا داری را علت مرگ او می دانند.

اما فرض کنیم مسعود رجوی زنده باشد. سازمانی که می ترسد  و ناتوان از اعلام خبر مرگ -یا حتی زنده بودن- رئیس خود است، در واقع امر و نه در تبلیغات، چه قدر اعتماد به نفس دارد؟! چرا سازمان پر هیاهو  و پر ادعا، تبدیل به اردوگاه کر و لال ها شده و پاسخی درباره انبوه سوالات از سازمان ندارد؟

این روزها سی و یکمین سالگرد عملیات مرصاد است؛ روز نکبت برای سازمان منافقین. "إِنَّ رَبَّک لَبِالْمِرْصَادِ. همانا پروردگارت در کمین است". راست گفت پروردگار بلند مرتبه و با عظمت.