انواع برنج ایرانی

برنج ایرانی یکی از مهم ترین گزینه ها در وعده غذایی است و اکثر ایرانی ها در روز حداقل یه وعده برنج می‌خورند. بنابراین شناخت نوع برنجی که آن را تهیه می کنید، بسیار مهم است.

در ایران به علت گستردگی سرزمین و حاصلخیزی خاک به خصوص در مناطق شمالی گونه های بسیار زیادی برنج کشت می‌شود که می‌توان آن ها را در چهار دسته اصلی تقسیم بندی نمود. طارم، صدری، گرد و پرمحصول.

در جدول زیر برنج هایی که در این چهار دسته قرار می گیرند را خواهیم گفت.

طارم	موسی طارم، طارم دیلمانی، طارم رشتی، اهلمی طارم، طارم امیری، رشتی سرد، سنگ طارم، سنگ جو، طارم محلی
صدری	صدری سالاری، صدری حسن سرایی، صدری دم سیاه، صدری دم سفید، صدری دم سرخ، صدری علی کاظمی، صدری شاه پسند، صدری هاشمی
گرد	حسنی، بینام، عنبربو، چمپا بودار، غریب، محمدی، قشنگه، گرده، قصرالدشتی
پرمحصول	خزر، فجر، ندا، سپیدرود، هراز، آمل 3، ساحل، شفق، کادوس، دشت، زاینده رود، کوهرنگ، یاسوج۱، سازندگی، آمل ۲، هیبرید، شیرودی، چرام ۳، نعمت

تعداد برنج های ایرانی که بالا نام برده شد، کار را برای تشخیص کیفیت و درصد خلوص برنج در حالت خام بسیار سخت می کند و این کار نیاز به کارشناس برنج که سال ها در این عرصه تجربه کسب کرده است دارد.

انواع برنج خارجی

علاوه بر اینکه انواع زیادی برنج در کشور کشت می شود. اما با توجه به میزان مصرف و افزایش جمعیت کشور، باید برای تامین نیاز برنج کشور از سایر کشورهایی که دارای کشت برنج هستند، برنج وارد کنند. برنج هایی که وارد کشور می شوند را می توان به صورت زیر دسته بندی کرد. 

برنج خارجی

برنج هندی درجه 1، برنج هندی درجه 2، برنج پاکستانی، برنج پاکستانی معطر، برنج تایلندی، برنج اروگوئه ای، برنج آرژانتینی- برنج تایلندی هومالی

تفاوت برنج ایرانی و خارجی

• در نگاه کلی می توان گفت که برنج ایرانی به مراتب با کیفیت تر و خوش خوراک تر و خوش بو تر از برنج خارجی می باشد. اما این کیفیت بهتر بهایی نیز دارد و آن هزینه ی نسبتا زیاد برنج ایرانی نسبت به برنج خارجی است.
•  از گذشته ی دور برنج ایرانی به خوش طعم و خوش عطر بودن مشهور است. اما بر خلاف برنج خارجی به عنوان مثال برنج هندی به اندازه آن ها قد نمی کشد. و پختن آن نیاز به مهارت و تجربه بالایی دارد، که اصولا کسانی که تجربه کمتری در آشپزی دارند، ترجیح می دهند که برنج خارجی مخصوصا هندی و پاکستانی بیشتر قد می کشد و خوش قد و بالاتر به نظر می رسد.
•  ارزش غذایی برنج ایرانی بسیار بیشتر از برنج خارجی می باشد. اما برنج های خارجی اکثراً به صورت قالبی تهیه می شوند. قالبی به این معنی است که برنج های درجه دوم و سوم را خرد می کنند و به صورت آرد در می آورند و دوباره آن را درون قالب های منظم و یک اندازه قرار می دهند. به این دلیل است که برنج خارجی از ظاهر زیباتر به نظر می رسد. گاها دیده می شود که زمین های برنج در خارج از کشور با آب فاضلاب آبیاری می شوند که باعث می شود برنجی حاوی مواد شیمیایی نظیر آرسنیک و سیانید باشد، که بسیار برای سلامت مضر است.

•  در مورد تفاوت زمان نگهداری برنج ایرانی و خارجی می توان گفت که برنج خارجی را می توان زمان طولانی تری نسبت به برنج ایرانی نگه داشت. یکی از دلایل این زمان طولانی مواد نگهدارنده برای جلوگیری از شپش زدن که در آن استفاده می شود. اما با توجه به این شرایط استفاده از این مواد و همچنین قیمت پایین برنج خارجی، استقبال از آن بیشتر می باشد.
•  یکی دیگر از تفاوت های برنج ایرانی و برنج خارجی، نوع پخت آن ها است. پختن برنج خارجی به مراتب ساده تر از برنج ایرانی می باشد و می توان آن را در هر اندازه و مقداری بدون اینکه برنج شفته شود، پخت. اما پختن برنج ایرانی نیاز به مهارت و تجربه بسیار زیادتری نسبت به برنج خارجی نیاز دارد. در ضمن برنج ایرانی با توجه به طعم و عطر بهتری که دارد، توصیه می شود که به صورت کته‌ای پخته شود. اما برنج خارجی با توجه به افزایش قدی که دارد بهتر می باشد به صورت آبکش پخته شود.

منبع: www.asham.ir

فروشگاه اینترنتی اُکالا (http://www.okala.com)

کلمات کلیدی: برنج ؛ برنج هندی ؛ برنج ایرانی

**محتوای تبلیغاتی