به گزارش مشرق، روزنامه «کیهان» در ویژه‌های خود نوشت:
محمد جواد ظریف گفت فرانسه پیشنهادهایی را ارائه کرده و ما هم پیشنهادهایی را ارائه کرده‌ایم. درباره نحوه اجرای برجام و گام‌هایی که نیاز است طرفین بردارند.
او گفت: ما برجام را غیرقابل مذاکره مجدد می‌دانیم. ظریف در جریان سفر به سوئد هم به پایبندی ایران به تعهداتش براساس برجام اشاره کرده و گفته: ما به آنچه که پذیرفته بودیم عمل کردیم اما به نظر می‌رسد که طرف مقابل می‌خواهد مسائلی را به ما دیکته کند در حالی که در متن برجام به آن مسائل اشاره شده و به صراحت بیان شده است و هیچ چیز ناگفته‌ای در توافق وجود ندارد.
بیشتر بخوانید:
توئیت ظریف بعد از پایان تور اروپایی
با وجود این اظهارات، به نظر می‌رسد دولت فرانسه درصدد دور زدن برجام است؛ چنان که گفته می‌شود ماکرون خواستار دائمی کردن بند موسوم به غروب در برجام (نظارت‌ها و برخی محدودیت‌های هسته‌ای) است و در عین حال بر مذاکرات برای محدود کردن برنامه موشکی ایران به عنوان شرط اجرای وعده‌های جدید اصرار دارد.
روزنامه دولتی ایران روز پنج‌شنبه درباره بسته پیشنهادی فرانسه که ظریف برای مذاکره درباره آن به پاریس رفت، نوشت: «پاریس بعد از ناکام ماندن طرح فریز در برابر فریز، گزینه مذاکره دیگری را روی میز گذاشته است؛ ایده کمک مالی فرانسه به تهران مشروط به فراهم شدن مقدمات گفت‌وگو پیرامون سه موضوع چالش برانگیز.
نخستین درخواست پاریس از ایران گفت‌وگو پیرامون بندی از برجام موسوم به «بند غروب» است که محدوده زمانی ۱۰ ساله توافق هسته‌ای را مورد اشاره قرار می‌دهد.
افزون بر این، پاریس از تهران می‌خواهد در ازای کمک اقتصادی، به درخواست گفت‌وگو درباره فعالیت‌های موشکی‌اش و مسائل مورد بحث در منطقه خاورمیانه پاسخ مثبت دهد. پاریس همچنین خواستار آن شده که تهران در صورت پذیرفتن این پیشنهاد در زمینه اجرای برجام خویشتنداری کرده و شرایط تعهدات برجامی‌اش را به نقطه آغاز بازگرداند.
ناگفته پیداست که پیشنهادات مستتر در ابتکار عمل مکرون برای نجات برجام چندان مورد اقبال مقام‌های ایران واقع نشده است.»
روزنامه ایران در ادامه تصریح می‌کند: «گرچه با وجود گزاره‌های پیش‌گفته، قرار دادن توصیف «امیدبخش و سازنده» برای گفت‌وگوهای تهران و پاریس با تردیدهایی مواجه است و اما آنچه حائز اهمیت است اینکه ایران تلاش می‌کند مدار دیپلماسی با قدرت‌های منظومه غرب را برای اثبات ضرورت حفظ پارادایم گفت‌وگو حفظ کند.
از این رو، بسیار مهم است که در مقطع مهم کنونی دولت ایران با ایفای سهم قابل اعتنای خود برای حفظ توافق هسته‌ای در حفظ و بهبود روابط سیاسی خود با کشورهای اروپایی و سایر کشورهای مهم جهان مداومت به خرج دهد.»
چنان که پیداست، در اینجا تناقضی وجود دارد. اگر برجام، روشن و غیر قابل مذاکره است، پس مذاکرات جدید برای چیست؟ و چرا آقای ظریف با وجود اطلاع از انتظارات فرابرجامی دولت بدعهد فرانسه، سفر به پاریس و مذاکره درباره مطالبات فرابرجامی را می‌پذیرد؟ آقای ظریف در جریان سفر اخیر به نروژ گفت در پیشنهادات ماکرون و روحانی، نقاط مشترکی وجود دارد. اما روشن نمی‌کند که این نقاط مشترک کدام است؟ اگر برجامی است، چرا از سوی اروپا از جمله فرانسه اجرا نمی‌شود؟ و اگر فراتر از برجام است، چرا ایران باید تعهدات جدیدی را بپذیرد و امتیازات جدیدی بدهد، حال آن که تمام وعده‌های برجامی غرب، هیچ و پوچ از آب درآمده و کاملاً بر عکس اجرا شده است؟!
در واقع ما با یک تناقض راهبردی روبه‌رو هستیم. دولت از یک سو در قبال هشدار کارشناسان داخلی مبنی بر لزوم توقف متقابل تعهدات برجامی، اصرار دارد بگوید که از برجام کوتاه نمی‌آید. اما هم‌زمان در خارج، مذاکراتی را می‌پذیرد که ابتدا به ساکن، بر دور زدن برجام از سوی غرب تأکید دارد و این از عجایب است که غرب از ایران انتظار دارد به همه تعهدات برجامی‌اش پایبند باشد اما در عین حال از غرب انتظاری نداشته باشد؛ مگر این که امتیازات دیگری را هم فراتر از برجام واگذار کند!
به بیان دیگر دولت و وزارت خارجه باید روشن کنند که آیا در عمل هم برجام را غیرقابل مذاکره مجدد می‌دانند یا خیر؟ اگر برجام غیرقابل مذاکره مجدد است، مطالبات فرانسه این وسط چیست؟ و چرا درباره مذاکراتی از این دست باید لفظ سازنده را به کار برد.
یادآور می‌شود ماکرون پریروز گفت: پیشنهاداتی برای سبک کردن مجازات‌های وضع شده علیه ایران ارائه کرده‌ام.
او در عین حال گفت: این پیشنهادها در برابر تعهد دولت ایران، اجرای دقیق برجام و قبول مذاکرات تازه (درباره برنامه موشکی و دخالت‌های منطقه‌ای ایران) براساس آنچه آمریکا و ما خواستار آن هستیم،ارائه شده است. اما آنچه در این میان مغفول مانده، تعهدات برزمین مانده فرانسه و قراردادهای توتال و پژو و ایرباس است که با بدعهدی نقض شده است. بنابراین فرانسه باید قبل از هر وعده موهوم جدید، به تعهدات امضا شده خود برگردد؛ و هیاهوی هیچ و پوچ مذاکرات جدید، برای صفر کردن تعهدات برجامی ارزیابی می‌شود.