کد خبر 987174
تاریخ انتشار: ۵ شهریور ۱۳۹۸ - ۰۳:۳۰

در میان جاذبه‌های خیره‌کننده کشورمان روستاهایی وجود دارند که در نوع خود کم‌نظیر و حتی گاهی عجیب است.

به گزارش مشرق، در هر گوشه از کشور زیبای ما جاذبه‌های خیره‌کننده فراوانی وجود دارد، در این میان روستاهایی وجود دارند که ویژگی‌های خاص هر کدام باعث شده که در نوع خود کم‌نظیر و حتی گاهی عجیب باشند. در این مطلب همراه ما باشید تا سفری به برخی از این روستاهای کم‌نظیر داشته باشیم.

ببینید:

عکس/ تنها در روستا

ماخونیک روستایی از توابع شهرستان سربیشه در استان خراسان جنوبی است. فاصله این روستا از مرکز استان یعنی شهر بیرجند در حدود ۱۳۰ کیلومتر است. ماخونیک در طول تاریخ ویژگی‌های جالبی در خود داشته که باعث شده تا نام آن را در فهرست عجیب‌ترین روستاهای ایران وارد کنیم.

ماخونیک؛ سرزمین لی‌لی‌پوت‌ها

به طور کلی قد مردم بومی ماخونیک کوتاه بوده و حتی به زحمت از ۱.۴۰ سانتیمتر تجاوز می‌کرده است، به همین دلیل به این روستا لقب «سرزمین لی‌لی‌پوت‌ها» داده‌اند. هر چند در سالیان اخیر قد مردم روستا متعادل‌تر شده است.

مردم ماخونیک تا حدود نیم قرن پیش، چای نمی‌نوشیدند، سیگار نمی‌کشیدند و اصلا گوشت هم نمی‌خوردند و شکار هم نمی‌کردند. آن‌ها حتی تلویزیون را همچون شیطان می‌دانستند. خانه‌های روستایی در ماخونیک در دامنه تپه‌ها و به صورت فشرده و در گودی زمین ساخته شده‌اند.

ایستا، روستایی با مردمان اهل توقف!

یکی از عجیب‌ترین روستاهای ایران «ایستا» نام دارد که روستایی در اطراف طالقان واقع در استان البرز است. فاصله این روستا با مرکز استان یعنی شهر کرج حدود ۹۵ کیلومتر است. این روستا بدون هیچ شکی می‌تواند در فهرست عجیب‌ترین روستاهای ایران جای گیرد. در این روستای مرموز، مردم به اصطلاح در زمان قدیم متوقف شده‌اند! هیچ اثری از خودرو نیست. هیچ اثری از مراسم عروسی و عزا و جشن تولد نیست.

آن‌ها حتی شناسنامه هم ندارند و خدمات دولتی دریافت نمی‌کنند. خیلی از فعالیت‌های مدرن و امروزی را به جهت تشابه با زندگی کفار درست نمی‌دانند. در این روستا خبری از برق و گاز هم نیست. نکته عجیب دیگر در مورد آن‌ها این است که بانوان را به روستای خود راه نمی‌دهند؟

درکش، داروخانه سرسبز و طبیعی

روستای «درکش» در فاصله ۳۰ کیلومتری جنوب غربی شهر آشخانه در استان خراسان شمالی واقع شده است. این روستا دارای طبیعت جنگلی و کوهستانی و چشمه‌های بسیار است، در میان دره‌ای واقع شده است و رودخانه درکش نیز از میان آن عبور می‌کند. همچنین در جنوب به کوه «آلاداغ» محدود می‌شود. تنها جنگل بلوط منطقه شرق کشور نیز در این روستای زیبا قرار دارد.

این روستا یکی از زیستگاه‌های «مرال» (گوزن قرمز) هم است. موقعیت ییلاقی و هوای خنک این روستا به خصوص در فصل تابستان می‌تواند موجب جذب علاقمندان به طبیعت بکر و زیبا شود. نکته جالب در مورد این روستا این است که گیاه‌شناسان تاکنون بیش از ۳۸۰ گونه گیاه دارویی در آن شناسایی کرده‌اند که حدود ۸۰ نوع آن‌ها بسیار کمیاب هستند. پس بیراه نیست اگر به آن لقب داروخانه طبیعی بدهیم.

زرگر، روستایی با مردمان اروپایی!

فهرست عجیب‌ترین روستاهای ایران بدون ذکر نام روستای زرگر بسیار ناقص است. این روستا در حدود ۵۰ کیلومتری شرق شهر قزوین و ۱۰۰ کیلومتری غرب تهران قرار گرفته است. شهرت این روستا به این خاطر است که زبان مادری مردم آن «رومانو» است، یعنی یک زبان اروپایی! آن‌ها به زبان خود زبان «زرگری» هم می‌گویند. روایت‌ها و بحث‌های بسیاری در مورد اصلیت آن‌ها وجود دارد.

عده‌ای می‌گویند که آن‌ها معلوم نیست از کجای جهان وارد ایران شده و در این محل ساکن شده‌اند. عده‌ای، اما این گروه را اصالتاً ایرانی می‌دانند و حتی آن‌ها را جزو سربازان شجاع شاه عباس صفوی در گذشته قلمداد می‌کنند. برخی هم می‌گویند که در جنگ بین ایران و روم، ۲۰۰ نفر از رومانوها به دست پادشاه ایران اسیر شدند و، چون اندام‌های قوی داشتند، مورد عفو قرار گرفته و در نزدیکی شهر قزوین ساکن شده‌اند.

چهاربرج، روستای نابینایان

روستای چهاربرج در ۳۵ کیلومتری غرب شهر اسفراین در استان خراسان شمالی است. این روستا حدود ۱۰۰۰ نفر جمعیت دارد که از این میان، بیش از ۹۰ نفر آن‌ها نابینا هستند. گویا از حدود ۳۰ سال پیش عارضه نابینایی در این روستا شیوع پیدا کرده و حتی برخی از ساکنان آن، روستا را ترک کرده‌اند. کارشناسان دلیل این اتفاق را تغییرات ژنتیکی و ازدواج‌های فامیلی در میان اهالی روستا عنوان کرده‌اند.

نکته جالب این است که گویا در این روستا گاهی حیواناتی همچون گاو و گوسفند و گربه هم نابینا متولد می‌شوند که دلیل آن هنوز هم جای سؤال دارد. البته گفته می‌شود که از سال ۱۳۹۱ به بعد اختلال نابینایی در بین نوزادان متولد شده در روستای چهاربرج مهار شده است.

سیرچ، سرسبزی در دل کویر

بخش عمده‌ای از مساحت استان کرمان را کویر لوت تشکیل می‌دهد، ولی در این استان مناطق زیبا و سرسبز زیادی هم وجود دارند. روستای سیرچ در ۶۰ کیلومتری شرق کرمان واقع شده است. این روستا با کویر لوت فاصله زیادی ندارد و به عنوان مثال باید بدانید که فاصله این روستا تا منطقه شهداد و گرم‌ترین نقطه ایران یعنی «گندم بریان» کمتر از ۴۰ کیلومتر است، ولی جالب اینجاست که طبیعت آن به هیچ عنوان با کویر همخوانی ندارد.

سیرچ زادگاه هوشنگ مرادی کرمانی خالق «قصه‌های مجید» است. آب و هوای آن خنک و کوهستانی است و حتی نزدیک آن، پیست اسکی هم ساخته‌اند. رودخانه‌ای زیبا، کوهی مرتفع، چشمه‌های آبگرم و یک درخت سرو تاریخی دو هزار ساله در این روستا وجود دارد.

آب‌اسک، روستایی با سنت‌های منحصربه‌فرد

آب‌اسک روستایی زیبا از توابع شهرستان آمل در استان مازندران است که فاصله آن با آمل حدود ۸۰ کیلومتر است. در این روستا هم می‌توان غار دید هم می‌توان به سراغ آبگرم رفت و هم آثار تاریخی زیادی را تماشا کرد. اما دلیل اینکه این روستا را در فهرست عجیب‌ترین روستاهای ایران قرار داده‌ایم به خاطر آیین‌ها و سنت‌های جالب اهالی آن است. به عنوان مثال یکی از این آیین‌ها «زن شاهی» نام دارد. در یک روز از سال، یکی از زنان روستا به عنوان شاه انتخاب می‌شود و دختران روستا را هم به عنوان نگهبان در نقاط مختلف روستا می‌گمارد. نگهبانان مرتباً نزد شاه می‌آیند و چگونگی وضعیت روستا را به او گزارش می‌دهند.

در این روز هیچ مردی نباید در روستا حضور داشته باشد. همچنین ممکن است به دستور شاه، دختران به رقص و پایکوبی و انواع بازی‌های محلی روی آورند. در آیین دیگری به نام «برف چال» مردان روستا آخرین برف زمستان را در کوه‌ها چال می‌کنند تا در تابستان دام‌هایشان از آن بخورند.

شهرآباد، روستای دوقلوها

روستای شهرآباد روستایی واقع در بخش بهمن شهر ابرکوه است. در این روستا حدود ۲۴۰ نفر زندگی می‌کنند که حدوداً ۴۰ نفر از آن‌ها دوقلو هستند. بیشتر این دوقلوها هم همسان هستند. اگر در این روستا وارد مدرسه شوید، تعداد زیادی بچه‌های دوقلو می‌تواند توجه شما را جلب کند. البته شباهت زیاد بچه‌ها به هم می‌تواند باعث دردسر معلمان هم شود.

سرآقاسید، ماسوله زاگرس

روستای سرآقاسید یکی از بکرترین روستاهای ایران است. این روستا از توابع کوهرنگ در استان چهارمحال و بختیاری است. این روستا هم جزو روستاهای با معماری پلکانی در ایران است. در این روستا گویی هنوز زندگی شهری به آن رسوخ نکرده و زنان و دختران روستا لباس‌های کاملاً محلی بر تن می‌کنند.

نکته عجیبی که در مورد این روستا وجود دارد، این است که معمولاً با بارش اولین برف در زمستان، راه ارتباطی این روستا که در منطقه کوهستانی هم قرار گرفته است، چند ماهی با بیرون قطع می‌شود. بهترین زمان سفر به روستای زیبای سرآقاسید از فروردین تا مهر است، زمانی که می‌توانید از باغ‌های میوه و درختان گردوی آن هم لذت ببرید.

منبع: روزنامه هفت صبح