به گزارش مشرق، محمد صفری در سرمقاله روزنامه سیاست روز نوشت:
سفر ظریف به فرانسه و حضور در جایی که اجلاس جی 7 در حال برگزاری است، با توجه ویژه رسانه های خارجی روبرو شد.
بیشتر بخوانید:
به قول خودتان، مگر دیوانه‌ایم؟!
اخبار سفر وزیر خارجه ایران به فرانسه از سوی رسانه های خارجی منتشر شد، نخستین رسانه، اسرائیلی بود، رسانه ها و خبرگزاری های اروپایی نیز سپس خبر را منتشر کردند و باز هم رسانه های داخلی نادیده گرفته شدند!
سفر وزیر خارجه ایران را به «بیاریتز» فرانسه اگر مخفیانه ندانیم، اما چراغ خاموش و غیر منتظره انجام شد چرا که برنامه سفر او به آسیا و چند کشور آسیایی بود اما ناگهان سر از فرانسه در آورد و گمانه زنی های زیادی در باره آن شد.
چند روز پیش بود که محمد جواد ظریف برای مذاکره با امانوئل مکرون به فرانسه رفته بود و در دیدار و مذاکراتی که با رئیس جمهوری فرانسه داشت مسیر در پیش گرفته شده از سوی مکرون را درست دانسته بود.
این که آقای ظریف بسته پیشنهادی رئیس جمهور فرانسه را در مسیر درستی دانسته است خود محل بحث و بررسی است.
بسته ای که مکرون پیشنهاد داده و هنوز هم به طور رسمی از سوی ایران این بسته برای افکار عمومی رونمایی نشده است، آیا بسته ای است که منافع ایران را با لحاظ توافق هسته ای برآورده می کند؟
آنچه که رسانه های غربی از بسته مکرون درز داده اند پیشنهادهایی تحقیر آمیز، سخیف و بی ارزش است.
این که رئیس جمهور فرانسه در پیشنهادهای خود گفته آمریکا به مدت محدود برخی از کشورهای خریدار نفت ایران را از تحریم معاف کند تا در مدت محدود ایران بتواند نفت خود را بفروشد، پیشنهاد جذاب و در مسیر درستی است؟
ایجاد خط اعتباری 15 میلیارد یورویی برای مبادلات اقتصادی از سوی اروپا برای ایران آیا می تواند جایگزین توافقی شود که 6 سال از عمر ایران را هدر داد؟
قطعاً و یقیناً پیشنهادهای مکرون که اتفاقاً از سوی آمریکا هم پذیرفته نشده است، پیشنهادهای دندانگیر و رغبت آوری نیست، اما به نظر می رسد که دولت تدبیر و امید از این بسته پیشنهادی مکرون ذوق زده شده باشد.
ترامپ بارها اعلام کرده بود که مکرون نماینده آمریکا برای مذاکره با ایران نیست و هر تصمیمی که در این مذاکرات گرفته شود، با تأیید آمریکا همراه نخواهد بود.
در واقع ترامپ با این سخنان به ظاهر راه آمریکا را از اروپا جدا کرده است اما، این ظاهر ماجرا است، اروپا اکنون با پیشقراولی فرانسه باز هم در حال اتلاف وقت و زمان است، که این اتلاف وقت به زیان ایران تمام می‌شود.
چهار سال از امضای توافق هسته ای گذشته اما دولت تدبیر و امید همچنان به دنبال پیگیری اجرای تعهداتی است که طرف های مقابل آنها را امضا کرده و باید اجرا می کردند.
6 سال زمان کمی برای به دست آوردن و امضای یک توافق نیست، دو سوم عمر یک دولت صرف این مسئله شد، اما باز هم می بینیم که با وجود توافق قانونی، موضوع هسته ای ایران حل نشد چرا که آمریکا در پی پایان دادن دشمنی های خود با جمهوری اسلامی ایران نیست.
درک و فهم این موضوع که آمریکا خواهان پایان اختلافات و دشمنی های خود با ایران نیست کار ساده ای است اما چرا برخی این موضوع را درک نمی کنند قاعدتاً به دیدگاه های سیاسی آنها باز می گردد.
آقای ظریف پس از دیدار و گفت وگو با مکرون که با حضور وزیر خارجه فرانسه و برخی دیگر از مسئولین این کشور انجام شد با انتشار متن کوتاهی به همراه چند عکس از این دیدار نوشت؛
«مسیر پیش رو، دشوار است، اما ارزش امتحان کردن دارد.»
وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران گفت: سفرش به این شهر در چارچوب پیگیری تعامل سازنده انجام گرفته است.
وی در توییتر خود نوشت: «دیپلماسی فعال ایران در راستای تحقق تعامل سازنده، ادامه دارد. در حاشیه اجلاس گروه هفت در بیاریتز، پس از گفت‌وگوهایی فشرده با ژان ایو لو دریان [وزیر خارجه فرانسه] و وزیر دارایی فرانسه، با امانوئل ماکرون [رئیس‌جمهور فرانسه] دیدار کردم. بعد نیز جلسه توجیهی مشترکی برای انگلستان و آلمان داشتیم.»
مسیری که آقای ظریف از آن یاد می کند که به امتحانش می ارزد مسیری تکراری و ملال آور است، هیچ جذابیتی ندارد، با وجود این چرا به امتحانش می ارزد؟!
اگر ایران مسیر مذاکره، گفت و گو و دیپلماسی را از همان نخست کنار گذاشته بود و هیچگاه پای میز مذاکره ننشسته بود، شاید میشد گفت که به امتحانش می ارزد، اما ایران 20 سال است که بر سر موضوع هسته ای که با دروغ های رژیم صهیونیستی و آمریکا علیه ایران مطرح شد درگیر مسئله ای است که وجود خارجی ندارد.
اتهام به ایران برای دستیابی به سلاح هسته ای دروغ بزرگی است که باعث شده تا جمهوری اسلامی ایران 20 سال درگیر این موضوع باشد و در دولت تدبیر و امید، پس از 2 سال مذاکرات فشرده و دادن امتیازهای ویژه به طرف مقابل، 4 سال است که توافق امضا شده اما تنها اجرا کننده تعهدات برجام، جمهوری اسلامی ایران بوده است و اکنون که ایران به خاطر بدعهدی اروپا و خروج آمریکا از برجام دست به کاهش تعهدات خود زده است، اروپا باز هم مذاکرات را پیگیری می کند و طرح های جایگزین برجام ارائه می دهد.
ترامپ هم که تکلیف فرانسه و در واقع اروپا را روشن کرد، «آمریکا مسیر خود را در قبال مسئله ایران دنبال می‌کند.» ترامپ با پیشنهاد فرانسه برای لغو محدود تحریم های نفتی مخالفت کرده است.
آیا زمان پایان دادن به دیپلماسی و مذاکره با اروپا و آمریکا فرا نرسیده است؟