به گزارش گروه خواندنی های مشرق به نقل از  ايسنا، پزشكان كالج سلطنتي لندن در اين مطالعه دريافتند علائم ديابت فقط سه روز بعد از خواب آشفته بروز مي‌كند. اين يافته در واقع تاييدي بر مطالعات قبلي است كه نشان داده‌اند كارمندان شيفتي بيشتر مستعد ابتلا به ديابت نوع دوم و بيماريهاي قلبي هستند.

به نوشته روزنامه تلگراف، اين مطالعه روي تقريبا 20 هزار داوطلب مشخص كرد افرادي كه هر يك از چهار نسخه متفاوت يك ژن خاص را دارا هستند از اين حيث بيشتر در معرض خطر قرار د ارند و همين ويژگي ژنتيكي اميد به درمانهاي فردي را براي رفع اختلال فوق افزايش مي‌دهد.

متخصصان مي‌گويند يك پروتئين معيوب موسوم به MT2 مي‌تواند ارتباط بين چرخه خواب 24 ساعته، ضربان‌هاي قلب و نيز آزادسازي هورمون انسولين را بر هم بزند كه در نهايت اين آشفتگي‌ها منجر به كنترل غيرعادي قند خون و در نتيجه ديابت نوع دوم مي‌شود.

بررسي‌ها روي الگوي خواب انسان نشان داده است كه خواب از يك سري مراحل مي‌گذرد و الگوي امواج مغزي در هر مرحله با يكديگر متفاوت هستند. در واقع خواب به دو طبقه بندي اصلي تقسيم مي‌شود. خواب NREM يا حركت غيرسريع چشم كه خواب آرام نيز ناميده مي‌شود و خواب REM يا حركت سريع چشم كه خواب فعال يا به اصطلاح «پارادوكسيال» نيز گفته مي‌شود. خواب REM در افراد بزرگسال حدود 20 تا 25 درصد از كل خواب را تشكيل مي‌دهد كه حدود 90 تا 120 دقيقه از خواب شبانه است. مقدار خواب REM در سنين مختلف متفاوت است.

يك نوزاد طبق بررسي‌هاي متخصصان بيشتر از 80 درصد كل خوابش را در مرحله خواب REM است و رويا ديدن نيز در اين مرحله رخ مي‌دهد. برخي از مطالعات ديگر نيز نشان داده است كه اختلال خواب REM ممكن است نشانه زودهنگامي از زوال عقل يا پاركينسون باشد.

پروفسور فيليپ فروگوئل در كالج سلطنتي لندن در اين باره مي‌گويد: كنترل قند خون يكي از بي شمار فرآيندهايي است كه توسط ساعت بيولوژيك بدن تنظيم مي‌شود. ما در اين آزمايشات نسخه‌هاي بسيار نادر ژن MT2‌ را شناسايي كرديم كه تاثير بيشتري نسبت به نسخه‌هاي متداول‌تر و شايع‌تر آن دارند. هرچند هر يك از اين ژنهاي جهش يافته كمياب است اما از اين نظر كه در هر فردي تعداد زيادي از اين نسخه‌هاي كمياب در مولكول دي ان آ وجود دارند، شايع هستند.

از سوي ديگر دكتر ياين فرام، رييس مركز مطالعات ديابت در انگليس متذكر شد: مطالعات ژنتيكي از اين نوع مفيد هستند چرا كه مي‌توانند به ما كمك كنند دريابيم چطور ساختار ژنتيكي يك فرد مي‌تواند روي خطر ابتلاي وي به ديابت نوع دوم تاثير بگذارد.