به گزارش مشرق، حسین قدیانی فعال رسانه ای طی یادداشتی با عنوان "حداد؛ عادل یا ناعادل؟!" در صفحه اینستاگرامش نوشت:
صرف حساسیت به مقوله‌ی عدالت مؤید نکته‌ی مهمی است؛ ارزش‌ها و ضدارزش‌ها در جمهوری اسلامی هرگز با هم عوض نشده‌اند! مرگ ما آن روز است که جامعه‌ی جوان انقلابی نسبت به شئون بی‌عدالتی بی‌خیال باشد! بله! می‌توان منتقد مصداق‌یابی‌های غلط، عاری از تقوی و خالی از اخلاق در حوزه‌ی عدالت‌طلبی بود اما ذات اهمیت جامعه به عدالت که الحمدلله هم‌چنان جاری است، حقیقتا جای شکر دارد! ضمن اهتمام به این شکر و تشکر از همه‌ی عدالت‌جویی‌ها لاجرم باید دقت کنیم که موسم ورود در مصادیق، عدالت‌خواهیم یا خدای نکرده عدالت‌خوار؟!

از طرفی دیگر کم و کیف دفاع ما از یک امر مبارک، نباید جوری باشد که ناخواسته مقوم جریان جوزده و قهرمان‌باز عدل‌خوار گردد! واقعیتی است؛ سالیان اخیر با رشد قارچ‌گونه‌ی جوانانی مواجهیم که عدالت را کیلویی و شعاری تمنا می‌کنند و رسما به اسم عدل‌خواهی، بی‌اخلاقی می‌کنند! الغرض!

آن‌چه جناب حداد در حوزه‌ی علوم انسانی انجام داد و پایه‌گذار مدارسی با کارنامه‌ی فاخر شد، از جمله فخریات جمهوری اسلامی است که نه‌جای حمله و هجمه که جای تقدیر دارد! این‌که بعدها آموزش و پرورش با همین مدل مدارس حداد، پی مدارسی دیگر در حوزه‌ی علوم انسانی را ریخت، خود نشان از صحت کار ایشان دارد!

از یاد نمی‌برم روزگار نوجوانی ما عصری بود که یا باید علوم تجربی می‌خواندیم یا علوم ریاضی و الا گولاخ‌ها و اراذل و اوباش علوم انسانی خوانده می‌شدیم! نگرانی از همین قضاوت شوم، شاخک‌های مغز حداد را تکان داد تا اعتباری مجدد به علوم انسانی در مدارس ببخشد! و الحق برای این خانه‌تکانی حداد شایسته‌ترین بود که اول‌مؤلف کتب درسی من و ما همین حداد بود! تقریبا بلااستثناء همه‌ی ما دهه‌ی شصتی‌ها از سلامت کتب درسی خود در مدارس ابتدایی ابراز رضایت داریم و کلی خاطره‌ی خوش که اتاق فکر همه‌ی آن دروس رویایی عقل حداد بود!

پس حداد با یک تجربه‌ی نیک در آموزش و پرورش، آن دم که از کار و بار این وزارت‌خانه‌ی پردردسر فراغتی یافت، سعی در گشودن گره‌ای کرد که سال‌ها دغدغه‌اش بود! منصف باشیم! مدارسی که حداد بنای تأسیسش را داشت، جز با شهریه امکان تحقق نداشت! بگذریم که از قبل این شهریه، مدارسی برای اقشار محروم در مناطق محروم نیز ساخته شد! من تا کنون نه حداد را دیده‌ام و نه حتی ایشان را در حوزه‌ی سیاست، صاحب‌سبک می‌دانم لیکن نقد حداد با ظلم به حداد متفاوت است! قدر حداد فرهنگ را ندانیم، خدا با برادران اقتصادی روحانی و جهان‌گیری ادب‌مان می‌کند! و کل شهر را می‌دهیم، اگر شهریه را نه درست که درشت نقد کنیم!