خاک بر سر رضاخان که فقط عرضه اینو داشت به مردم ایران زور بگه. دست اندرکاران امور روستایی باید حواسشان باشد که این نوع مسائل تکرار نشود و مشکل مهاجرت روستاییان و تخریب تدریجی روستاها چاره اندیشی کنن .یکی از عوامل نابودی درختان استراتژیکی بی توجهی تدریجی و خالی شدن روستاها از سکنه است. درحالی که پرورش این درختان برای زمان بحران ها و عدم قحطی مانند توت ، گردو ، بادام و پسته ضروری است. شهرداری ها سه دهه است سیاست بسیار غلط و نادرستی را در تاسیس پارک ها ی شهری انجام میدهند یعنی فقط درختان سبز و بی حاصل رویش میدهند و از کاشت درختان استراتژیکی مثل میوه و بادام و سیب و فندق و انار در پارک ها ممانعت می کنند. اینم یا از جهالت هست ویا خیانت . این شهردارها فکر این را نمی کنن که برای بحران هایی مثل قحطی این درختان اطراف زندگی مردم میتواند حتی زندگی مردم را نجات دهد و بسیار مفید باشند. بطور مثال بعد از جنگ جهانی دوم بعلت قحطی و گرسنگی و مرگ و میر 4 میلیون المانی دولت ها یاد گرفتند در مکان های عمومی درختان استراتژیکی هسته دار مثل گردو ، فندق و بادام درختان میوه دار مثل توت ، سیب ، الوچه ، گیلاس و سنجد بکارند تا عموم مردم از ان استفاده کنند.