به گزارش مشرق،  محمد ایمانی تحلیلگر مسائل سیاسی و فعال رسانه‌ای در کانال شخصی خود در تلگرام نوشت:

از جمله روش های ارزیابی یک رویکرد در سیاست خارجی این است که آیا تولید قدرت کرد و موجب بسط ید شد، یا موجبات تضعیف قدرت ملی و کاستی گزینه ها را فراهم کرد؟

طراحان برجام، وعده افزایش گزینه ها و قدرت ملی را می دادند اما این مانند مسکّن و مخدّری بود که بسیاری را از نقشه دشمن غافل کرد.

ساختار معیوب برجام، این فرصت را به آمریکا داد که از برجام خارج شود و تحریم ها را توسعه دهد؛  هر چند که روند بازگشت تحریم ها (کاتسا، آیسا، تحریم های ویزایی و ارعاب شرکای ایران) در دولت اوباما شدیدا پیگیری می شد.

آمریکا زیر برجام زد و تحریم های تعلیق شده را برگرداند، چون مطمئن شد تیم روحانی- ظریف نمی توانند و نمی خواهند از توافق خارج شوند؛ بنابراین فقط خسارت ها و تعهدات برجام برای ما ماند.

دولت در این مدت به جای اهتمام به تولید توانایی های مستقل از غرب، از جمله در زمینه دور زدن یا بی اثر کردن تحریم ها و تقویت مراودات با بسیاری از کشورها،  مهار و محدودیت مد نظر آمریکا و غرب را پذیرفت.

با این خیال که رویکرد، راه اتوبانی پیش پای ما می گذارد و حال آن که این مسیر اتوبان نما، حتی در کوتاه مدت، به دالانی تنگ  و تحت اشراف دشمن ختم می شد. بنابراین گزینه های دولت، چه برای مواجهه و چه برای چانه زنی، محدود و محدود تر شد.

از وعده های گشایش 150 و 200 میلیارد دلاری، به وعده اروپایی SPV رسیدیم. آنها پاییز پارسال، دولت ما را با این شبه کانال که  وعده"نفت در برابر کالا" را می داد، سرگرم کردند.

سپس برای چند ماه، وعده کانال مضحک تری به نام اینستکس را دادند: بدون خرید نفت از ایران (تعهد برجامی)، پول نفت فروخته شده ایران به کشورهای غیر اروپایی را بگیرند و غذا و دارو به ما بفروشند. این رقم نهایتا به 4 میلیون یورو رسید!

تابستان امسال، همین وعده موهن هم فراموش شد و فرانسوی ها مدعی شدند می خواهند اجازه آمریکا برای گشایش یک اعتبار 15 میلیار دلاری را بگیرند.

البته همین وعده های نسیه، با شرط گذاری به تیم روحانی و ظریف فروخته می شد و در داخل، برای مردم فاکتور می کرد که مثلا دیپلماسی التماسی دارد کار می کند!

شرط هایی که اصلا در برجام نبود: باید تمکین به مطالبات FATF را از 37 بند به 41 بند برسانید و با آمریکا و اروپا، مذاکرات جدید درباره "تغییر برجام و افزایش تعهدات، توقف توانمندی موشکی ، و واگذاری نفوذ و قدرت منطقه ای ایران" را آغاز کنید.

سه ماه بعد از عملیات فریب نیویورک و معلوم شدن این که فرانسه مسلوب الاختیار، فقط نقش کرم سر قلاب را بازی می کند، این بار مهره بی اراده تر آمریکا (ژاپن) را سر قلاب زده اند؛ البته به درخواست عجولانه روحانی!

پارسال که اسم اس پی وی و اینستکس در میان بود، کسی باور می کرد این بسته های پر از هیچ، صرفا برای فریب و وقت کشی است و با نمایش توکیو و نظایر آن، فراموش می شود؟

روحانی سال 92 پای میز مستقیم مذاکره با آمریکا نشست که تحریم ها را نابود کند یا شش سال بعد، و این بار از موضع ضعف، واسطه هایی مانند فرانسه و ژاپن را برای مذاکره دوباره (دیوانگی به تعبیر خود روحانی) بپذیرد؟! چرا خود را گول می زنند؟ یا مردم را کم حافظه می شمارند؟