به گزارش مشرق، در زندگی اجتماعی و حتی فردی، در روزمرگیها و مخصوصاً بحرانهای مختلف فردی و اجتماعی، به همان اندازه که پنهانکاری، سهلانگاری و بیتفاوتی میتواند باعث خسارات جبرانناپذیر و مشکلات فراوانی باشد، بزرگنمایی و سیاه نمایی هم میتواند مخرب و آسیبزا باشد.
در بحرانها و مشکلات، نگاه واقعگرایانه با در نظر گرفتن تمام ابعاد مشکل، میتواند در کنار کسب آگاهی و اطلاعات صحیح از منابع مطمئن و معتبر، راهحلی مناسب باشد و البته صبر و حفظ آرامش هم کمکهای بسیار خوبی هستند اما مهمتر از همه توکل و اعتماد بر خداوند است، توکلی مبتنی بر علم و عمل.
بیشتر بخوانید:
در رابطه با انتشار ویروس کرونا، عدهای در داخل و خارج از کشور، از آب گلآلود، ماهیها گرفتند و خبرهایشان مصداق بارز ضربالمثل «یک بام و دو هوا» شد، با شایعاتی این چنین حتی در این مورد بخصوص (کرونا)، ابتلا و تلفات بیشتری در کنار ناامیدی و ترس عمومی خواهیم داشت.
روایت مقاومت در برابر کرونا از زبان جانباز شیمیایی جنگ
شنیدن حرف کسانی که به این ویروس مبتلا شده بودند و درحال حاضر از بیمارستان مرخص شده و سلامت هستند، میتواند مفید باشد، در همین راستا عبدالحمید جعفری، از جانبازان شیمیایی دفاع مقدس که به بیماری کرونا مبتلا شده و درحال حاضر بهبودیافته است میگوید: شروع نشانههای این بیماری برای من در محل کار و بین دو نماز بود که ناگهان ماهیچههای کمرم منقبض شد و تنفسم برای چند ثانیه قطع شد.
وی ادامه داد: البته من مشکل ریوی و قلبی ناشی از تأثیرات شیمیایی و جراحات جنگ تحمیلی هم دارم که پس از مراجعه به بیمارستان، تست کرونا من مثبت بود، ۳ روز ابتدایی این بیماری برای من با منقبض شدن ماهیچهها، تب بالا و بدندرد شدید همراه بود.
جعفری بیان میکند: آزمایش دوم نشان داد تعداد گلبولهای سفید خون من بهشدت پایین آمده بود، همچنین مرتب سی تی اسکن انجام میشد، تنفس هم به حالت عادی برگشته بود، البته من به دلیل مشکلات شیمیایی تنفسهای کوتاه دارم که پس از چند روز مرخص شدم و خودم را در خانه قرنطینه کردم.
وی در ادامه میگوید: زمانی که در بیمارستان بستری بودم یک نفر به تازگی بستریشده بود که تنگی نفس گرفته بود و دستگاه اکسیژن را تحت هیچ شرایطی از خود جدا نمیکرد، اما مساله اصلی، ترس و استرس ناشی از بیماری بود که بهشدت او را درگیر کرده بود و پس از چند روزبه خاطر ترس به دکتر میگفت چشمانم تار میبیند.
جعفری در ادامه عنوان کرد: دکتر سی تی اسکن مغز برای او تجویز کرد اما پس از آنکه با او صحبت کردم و شرایط خود را برای او شرح دادم و به او و باقی بیمارهایی که مثل ایشان کمی ترس داشتند، با رعایت مسائل بهداشتی مثل رعایت فاصله میگفتم که این بیماری مثل باقی بیماریها است و باید طول درمان آن طی شود تا بهبودی کامل را بهدست آوریم و این صحبتها سبب میشد تا از استرس و نگرانیهایشان کاسته شود.
وی متذکر میشود: در این بیماری که برای خودمان از او یک غول بسیار بزرگ ساختهایم، بحث داشتن روحیه و واقعنگری همراه با اطلاعات درست و البته رعایت مسائل بهداشتی در شرایط مختلف، چه هنگام بیماری و چه قبل و پسازآن بسیار اهمیت دارد، بهطور مثال خود من با دیدن علائم بیماری به خانواده گفتم که دچار کرونا شدهام اما جایی نگرانی و ترس وجود ندارد چراکه ما بیماریها و دوران سختتر از آن را گذارنده ایم اما ترس خانواده بیشتر ناشی از مساله مشکلات ریوی و قلبی من بود که خداروشکر الان گرفتگی عضلات یا تب و همچنین تنگی تنفس بهاندازه روزهای ابتدایی را ندارم.
جعفری بابیان قرنطینه کردن خود پس از اطلاع از بیماری و قطع ارتباط با کلیه اعضا خانواده و همچنین اقوام گفت: اگر اطلاعات کافی از کرونا داشته باشیم متوجه خواهیم شد که این بیماری ترس خاصی ندارد اما نکته مهم همانگونه که گفته شد، رعایت بهداشت فردی و جمعی و همچنین عمل به توصیه متخصصان بهمنظور جلوگیری از شیوع آن است چراکه از نظر شرعی مسؤول سلامتی خود و دیگران هستیم.
وی در ادامه با اشاره دلسوزی کادر درمانی و نیرویهای خدمه بیمارستان نسبت به بیماران تصریح داشت: در دوران جنگ تحمیلی بهوضوح آرامش و تکلیف مداری را میتوانستیم در چهره افرادی که با اعتقاد کامل به میدان آمده بودند ببینیم و امروز این مسأله را میتوان در کادر درمانی بیمارستانها و حتی خدمه آن مشاهده کرد بهگونهای که برخی پرستاران و پزشکان تنها به وظیفه اداری خود عمل میکردند اما در مقابل بودند پزشکان و پرستاران بسیاری که با صبر و شکیبایی به بیمار رسیدگی میکردند و بااینکه بسیار خسته بودند اما هر زمان که وارد اتاق میشدند روحیه خود را حفظ میکردند و به بیماران هم روحیه میدادند.
پزشکی طبابت و روحیهدهی را باهم انجام میدهد
جعفری در ادامه صحبت خود افزود: پزشک معالج من در بیمارستان علاوه بر رسیدگی به وضعیت درمانی، با بیماران خود با صبوری و دلسوزی صحبت میکرد و آنها را نسبت به بیماری آگاه میکرد و با شوخی و خنده به آنها روحیه میداد، وحتی با وجود مشغلههای بسیار در موارد خاص به صورت تلفنی با بیماران خود در ارتباط بود و این در حالی است که برخی از پزشکان تنها به یک ویزیت ساده اکتفا میکردند.
وی در واکنش به شایعاتی پیرامون مرگومیرهای بسیار زیاد ناشی از این بیماری اذعان داشت: بیمارستان عیسی ابن مریم مختص به بیماران کرونا است و تمامی بخشهای آن اعم از کودکان و زنان در اختیار بیماران کرونا است اما باید بگوییم علیرغم شایعات و خبرهای کذب، تختهای خالی هم در بیمارستان دیده میشد و در این مدتی که در بیمارستان بستری بودم به دلیل شرایط خاص، در بخشهای مختلف حضور پیدا کردم، مرگ بر اثر کرونا مشاهده نکردم و این نشان میدهد که مرگومیر بر اثر این بیماری اندک است اما در مقابل افرادی که بهبودی یافته و مرخص میشدند بسیار بودند.
جعفری کرونا را فرصتی دانست برای به ظهور رساندن همدلی و انسانیت و بیان داشت: در طول این مدت که خانواده ما درگیری این بیماری بودند، بسیاری از اقوام جویا احوال ما شدند اما از نکات جالب و مهم برای من، توجه، محبت و دلگرمی همکاران در اداره مخابرات و به خصوص مدیریت آنجا بود که شامل احوالپرسی روزانه و تأمین نیازهای من مثل دارو، ماسک، مواد ضدعفونیکننده و... آنهم با رعایت اصول بهداشتی در طی این چند روزی که در قرنطینه بودم میشد و این لطف صحیح و بهجا و البته دور از هرگونه خطر، سبب میشد تا من بهراحتی با این بیماری با توجه به شرایط خاصی که داشتم کنار بیاییم و روحیهام را از دست ندهم.
وی اضافه کرد: مدیر مخابرات به فرزند من که او هم کارمند اداره مخابرات است اجازه داد تا این چند وقت را بدون مرخصی و یا کم کردن حقوق، به پرستاری از من بپردازد، اگرچه این اقدامات در نگاه اول ساده به نظر میرسد اما مجموع این اتفاقات و اقدامات نشان میدهد مردم ما مردمی مهربان و دلسوز هستند که در هر شرایطی کنار یک دیگر ایستادهاند.
نیاز کشور به واقع بینی کرونا
به نظر میرسد در شرایط حاضر، اطلاعرسانی و آموزش همگانی دستگاههای بهداشت و درمان کشور درزمینه پیشگیری از ابتلا به ویروس کرونا، خوب و مؤثر است اما در رابطه با آموزش و اطلاعرسانی به مبتلایان و نزدیکانشان و همچنین نگاه واقعبینانه به این بیماری، قدری ضعیف عمل شده است.
در همین خصوص روح اله ملک محمد بابیان نحوه مبتلا شدن خود به بیماری کرونا و همچنین مواجهه با آن اظهار داشت: حدود ۳ هفته قبل، به دلایل شرایط کاری، سه سفر به تهران داشتم و سه روز پس از آخرین سفر خود، ضعف، سرفه و تنگی تنفس پیدا کردم که به اصرار خانواده، پس از مراجعه به بیمارستان و انجام آزمایش و تستهای متعدد، مشخص شد که به این بیماری مبتلا شدهام و سه روز در بیمارستان عیسی ابن مریم بستری و بنا به دلایل شخصی، ادامه روند درمان را در بیمارستان غرضی سپری کردم.
وی اذعان کرد: پس از تکمیل دوران درمان، با درخواست خودم و همچنین اجازه پزشک، مرخص شدم چرا که من جز بیمارانی بودم که با علائم خاص یا شرایط ویژه به بیمارستان مراجعه کرده بودم و امروز هم پس از گذشت چند هفته میتوانم با مقایسه علائم اولیه بگویم به جز سرفه که به گفته پزشک تا سه هفته پس از بهبودی همراه بیمار است، اثری از علائم بیماری در من وجود ندارد.
ملک محمد در ادامه بابیان ضعف اطلاعرسانی وزارت بهداشت برای بیماران و مبتلایان به ویروس کرونا ابراز داشت: این روزهای بیشترین تمرکز اطلاعرسانیها در خصوص پیشگیری از این بیماری است درحالیکه پیرامون مراقبتهای پس از اطلاع و روند بهبودی پس از ترخیص از بیمارستان، اطلاعرسانیها ضعیف است که بهطور مثال نمیدانم در حال حاضر که از بیمارستان ترخیص شدهام آیا داشتن تب جای نگرانی دارد یا همچون سرفه، از عوارض طبیعی بیماری است، البته مشاورههای تلفنی بیمارستانها پاسخگوی تمامی سؤالات هستند، اما اطلاعرسانی عمومی وجود ندارد.
وی با اشاره به آمادگی بیمارستانهای اصفهان جهت پذیرش بیماران مبتلابه کرونا گفت: مدیریت درمانی در شهرهای مختلف متفاوت است و من اطلاعی از دیگر شهرها ندارم اما تیم درمانی اصفهان در مواجهه با این ویروس آمادگی داشته و مواردی مانند تجمع بیماران در پشت درهای بیمارستانها و یا نبود تخت برای بستری صحت ندارد.
ترسی که همچنان ادامه دارد
ملک محمد همچنین بابیان تصور قبل و بعد خود راجع به این بیماری گفت: ابتدا ترس من از این بیماری بسیار بود بهگونهای که هنوز اثرات آن در وجودم هست و گاهی شبها از خواب میپرم و تپش قلب دارم، اما بعد از اینکه این بیماری را گرفتم متوجه شدم غول بزرگی که در ذهن خودمان ساختهایم درست نیست، گرچه این بیماری سختیها و مشکلات خود را چه به هنگام پیشگیری و چه زمان درمان دارد و تا حدی زندگی روزمره را دچار اخلال میکند، اما با کمی دقت، رعایت نکات لازم و همچنین اطلاع کافی میتوان آن را ابتدا در خانواده و سپس در جامعه تا نابودی کامل، مدیریت کرد.
وی در پایان صحبتهای خود گفت: پیرامون نحو جمعآوری آمار کرونا که روزانه اعلام میشود و شائبههای آن، از مسوولان مربوطه بیمارستان جویا شدم که در پاسخ گفتند، تعداد آمار فوت، مبتلا و بهبودیافتهها، ابتدا از کل بیمارستانها جمعآوری و پس از بررسی و تأیید نهایی علوم پزشکی اصفهان و وزارت بهداشت، اجازه انتشار آن صادر میشود.
کرونا یک ویروس است، نه کاری خلاف شرع و عرف
همچنین همراه یکی از بیماران مبتلابه کرونا که امروز بهبود پیداکرده گفت: مادر من دچار مشکل ریوی شدید است و تنگی نفس دارد و به همین دلیل بیمارستان بستری شد که پس از آزمایشهای متعدد مشخص شد ویروس کرونا وارد بدن او شده و این مشکل را تشدید کرده است.
وی اضافه کرد: مادرم چند هفته در ای سی یو بیمارستان امین بستری بود و پس از اینکه وضعیتش بهتر شد، به تشخیص پزشک مرخص شد و روند درمانی او در خانه ادامه پیدا کرد و الآن تنها مشکل، همان تنگی نفس و سرفه است که آنهم مربوط به مشکلات ریوی او است.
این خانم با قدردانی از تیم مشاوره تلفنی بیمارستان تصریح داشت: درطول مدتی که مادرم را به خانه آوردهایم، هر زمان که مشکل یا ابهامی پیش بیاید از مشاورههای تلفنی وزارت بهداشت که در ظاهراً بیمارستانها مستقر هستند کمک میگیریم، مشاورههای تلفنی و غیرحضوری کمک بسیاری در روند تکمیلی درمان حتی پس از بهبودی بیمار میکنند و از طرفی مانع شیوع این بیماری با مراجعه به بیمارستانها میشوند اما لازم به ذکر است ترس از کرونا همچنان در وجود خانواده ما هست و این ترس درماننشده است.
وی در پایان در خصوص مواجهه اطرافیان با این بیماری گفت: برخی افراد خانواده، دوستان و آشنایان به نحوی با ما برخورد میکنند که گویی عملی خلاف شرع و عرف انجامگرفته است درحالیکه ماهم مانند بسیاری دیگر، فقط مبتلا به بیماری شدهایم و این اتفاق ممکن است برای هرکسی پیش بیاید که برخورد و مواجهه صحیح اطرافیان بسیار اهمیت داشته و میتواند در روند بهبودی و روحیه مؤثر باشد.
مشکل اتاقهای مشترک در بیمارستانها
بهرام فرهانی از دیگر مبتلا شدهها به ویروس کرونا در اصفهان میگوید: پس از مثبت شدن تست کرونا، یک هفته در بیمارستان بستری بودم و بعد از آن که کلیه علائم این بیماری از بدن من خارج شد، به تشخیص پزشک از بیمارستان مرخص شدم تا روند تکمیلی درمان و رسیدن به بهبودی کامل، البته با رعایت نکات بهداشتی و توصیههای پزشکی را در خانه بگذرانم.
وی با اشاره به مشکلات بیمارستانها افزود: به نظر من مشکلاتی که در بیمارستان وجود دارد این است که بیماران بدحال با بیمارانی که وضعیت بهتری داشتند در یک اتاق بودند و این باعث میشد که البته بعداز چند روز این مشکل تا حدی حل شد و بیمارهایی همچون من که وضعیت بهتری داشتند، به بخش دیگری منتقل شدند و باید بگویم طی چندروزی که در بیمارستان بستری بودم، تعداد افرادی که روزانه بهبود پیدا کرده و مرخص میشدند به نسبت خوب بود.