سرویس جهان مشرق - گلوبال ریسرچ در گزارشی به موفقیت چشمگیر کشورهای تحت تحریم‌های ظالمانه آمریکا در مقابله و مبارزه با ویروس کرونا پرداخت و نوشت: دولت ترامپ بعد از چند هفته وانمود کردن به اینکه این ویروس یک "فریب" لیبرال برای تصاحب کرسی ریاست جمهوری است و سپس رفتار کردن به گونه‌ای که گویی ویروس مسئله مهمی نیست و همه چیز تحت کنترل است، به وضوح در مواجهه به پاندمیک کووید-۱۹ به مشکل برخورده است. با وجود چند هفته هشدار که طی آن می‌شد اقدامات پیشگیرانه انجام داد، تعداد بیماران تأییدشده آمریکا اکنون چهار برابر و تعداد فوتی‌ها دو برابر هر کشور دیگری است. در همین حین، کشورهایی که در حال حاضر تحت محاصره اقتصادی آمریکا قرار دارند و در مجموع حدود یک چهارم جمعیت زمین را شامل می‌شوند، عملکردی بسیار بهتر داشته و در مبارزه با ویروس کرونا، پیشرو جهان شده‌اند.

کمک‌های چین و روسیه به کشورهای خارجی در بحبوحه کرونا

به عنوان مثال، چین که مرکز اولیه شیوع بیماری محسوب می‌شود، بعد از فوت ۴۶۳۲ نفر (رقمی که در مواجهه با آنچه در آوریل شاهد بوده‌ایم به طور قابل توجهی اندک است)، موفق شده است تعداد مبتلایان جدید کووید-۱۹ را به شکل قابل توجهی کاهش دهد و کسب‌وکارها را بازگشایی کند. اگرچه اکثر غربی‌ها، واکنش نامناسب یا کند دولت چین در مواجهه با کووید-۱۹ را محکوم می‌کنند، اما واقعیت این است که پکن در تاریخ ۳۱ دسامبر، زمانی که فقط ۲۷ مورد شناسایی شده بود (و هنوز هیچ مرگی گزارش نشده بود) به سازمان بهداشت جهانی هشدار داده بود و مقامات در آن هنگام هنوز حتی نمی‌دانستند که شرایط گزارش شده ناشی از ویروس کرونا است.

گلوبال ریسرچ می‌افزاید: چین در خط مقدم تولید و توزیع تجهیزات حفاظتی و پزشکی در سراسر دنیاست و همراه با روسیه (یک کشور تحریم‌شده دیگر)، یکی از چند کشور محدودی است که کادر پزشکی را برای کمک به سایر کشورها به سراسر جهان اعزام می‌کنند. روسیه حتی علیرغم اینکه تحریم‌های آمریکا به اقتصاد کشورش صدمه زده است، محموله‌های هوایی برای ایالات متحده ارسال کرد. اگرچه رسانه‌های شرکتی اقدامات آن‌ها را بدبینانه و به عنوان تلاشی برای "خود شیرینی" برای خارجی‌ها تعبیر کرده‌اند، اما این کمک‌ها در کشورهایی که تحت آسیب شدید از پاندمیک قرار گرفته‌اند بسیار مورد سپاس و قدردانی قرار گرفته است. در سوی مقابل، آمریکا در سرقت یا مصادره منابع سایر کشورها، پیشگام جهان بوده است.

کمک‌های پزشکی کوبا و ونزوئلا با وجود تحریم‌های شدید آمریکا

یکی دیگر از کشورهای تحریم‌شده‌ای که در دوران پاندمیک پزشکان خود را به جهان صادر کرده، کوبا بوده است. این کشور منزوی در حال ارسال کادر پزشکی به همسایگانش نظیر هائیتی، ونزوئلا، سورینام و جامائیکا و حتی دورترها تا ایتالیاست. پرستار کارلوس آرماندو گارسیا هرناندز معتقد است: "این یک نبرد جهانی است و ما باید شانه به شانه هم با آن بجنگیم". وی به روحیه بین‌المللی‌گرایانه پزشکی در بین کادر درمان کوبا که پیشگامشان چگوارا بوده است اشاره کرد و به نقل از وی گفت: "جان یک نفر انسان، یک میلیون برابر بیشتر از تمام دارایی ثروتمندترین فرد روی کره زمین، ارزشمند است. " علاوه بر این، ثابت شده که یک داروی ضد ویروسی کوبایی به نام اینترفرون آلفا ۲ب در تقویت سیستم ایمنی بیماران موفق بوده است و به آنها کمک کرده که با ویروس کرونا مبارزه کنند و در حال حاضر در سراسر جهان به کار گرفته شده است.

در همین حال، ونزوئلا که با تحریم‌های فلج‌کننده آمریکا دست و پنجه نرم می‌کند (که به نقل از یکی از گزارشگران آمریکایی ویژه سازمان ملل متحد، حداقل جان ۱۰۰ هزار نفر را گرفته است) نیز برای مبارزه با ویروس بسیج شده است. این کشور دو برابر بیشتر از هر کشور دیگری در آمریکای جنوبی تست انجام داده، و فقط ۲۸۸ مبتلای کووید-۱۹ شناسایی کرده که تنها به ۱۰ مورد فوت ناشی از بیماری منجر شده است. مادورو، رئیس‌جمهور ونزوئلا، حتی پیش از آنکه مثبت بودن تست مبتلایان تأیید شود، اعلام وضعیت اضطراری بهداشتی کرد و به سرعت مکان‌های عمومی نظیر سینماها و رستوران‌ها را تعطیل نمود. دولت وی به سرعت یک پایگاه داده آنلاین عظیم را سازماندهی کرد که شهروندان بتوانند در خصوص علائم خود، مقامات را آگاه سازند. متخصصین پزشکی، ده‌ها هزار نفر را در خانه‌های خودشان ویزیت کرده و کیت تست و توصیه‌های پزشکی را توزیع کرده‌اند. مادورو حکم داد که کلیه اجاره‌ها و قبوض در طول بحران تعلیق شوند و همچنین اخراج کردن کارگران را ممنوع کرد.

گواه موفقیت تلاش‌های این کشور این است که هزاران نفر از شهروندان ونزوئلایی ساکن آمریکا، که حداقل ۹۲ درصد از آن‌ها در انتخابات ۲۰۱۳ علیه مادورو رأی داده بودند، در طول پاندمیک به وطن خود بازگشتند و اعلام کردند که نسبت به نحوه مدیریت بحران در ونزوئلا اعتماد بسیار بیشتری داشته‌اند.

موفقیت ویتنام در مهار کرونا

این گزارش در ادامه می‌نویسد: در همین حین، ویتنام، کشوری که در حال حاضر تحریم نیست اما چندین دهه مورد خشم واشنگتن بوده است، مطمئناً مقام اول را در مدیریت ویروس دارد. با وجود اینکه ویتنام نخستین مورد مثبت خود را تنها دو روز بعد از اولین مبتلای آمریکایی ثبت کرد، توانست شیوع ویروس را صرفاً به ۲۶۸ مبتلا و صفر فوتی محدود سازد. این بدین خاطر نیست که آنها تست فراگیر انجام داده‌اند، بلکه بسیار فراتر از آن است. در حقیقت، ویتنام کیت‌های تست چندگانه را طراحی و تولید کرده و به تولید انبوه رسانده است که هزینه کلی آن‌ها کمتر از ۲۰ دلار برای هر کیت بوده و در کمتر از ۹۰ دقیقه، نتایج قابل اعتمادی را ارائه می‌سازد.

کسانی که از خارج از کشور می‌آیند به مدت دو هفته قرنطینه می‌شوند و دمای بدن کسانی که وارد یک شهر بزرگ یا ساختمان اصلی می‌شوند، اندازه‌گیری می‌شود. کل روستا و شهرستان به خاطر یک تست مثبت محصور می‌شود. مسلماً یک عنصر اقتدارگرایانه برای واکنش‌های احتمالی وجود دارد؛ کسانی که درباره سفرهای قبلی خود دروغ گفته باشند یا اطلاعات غلط درباره پاندمیک پراکنده باشند، ممکن است جریمه شوند. با این حال واکنش کلی، حاکی از همبستگی جمعی مردم ویتنام است که بسیاری از آن‌ها شرایط کنونی را شبیه به "حمله عید تت" می‌دانند که در آن میلیون‌ها نفر مخفیانه متحد شدند تا طی یک حمله غافلگیرانه، مهاجمان آمریکایی را به عقب برانند.

ایران نه تنها سقوط نکرد بلکه کرونا رو به خوبی مهار کرد

ایران، یکی از نخستین مراکز شیوع جهانی و کشوری که برنامه‌ریزان در آمریکا با خوشحالی پیشبینی می‌کردند که تحت فشارها سقوط خواهد کرد، موفق شده است که پاندمیک را تحت کنترل بگیرد. از ۳۰ مارس، تعداد مبتلایان جدید روزانه کووید-۱۹، به شکل روزمره کاهش یافته است.

گلوبال ریسرچ در بخش دیگری از این گزارش به سقوط بازار نفت اشاره کرد و نوشت: جالب اینجاست که محمد مرندی، استاد دانشگاه تهران، ادعا می‌کند تحریم‌های فلج‌کننده‌ای که صادرات نفت ایران را مسدود کرده‌اند، به شکل ناخواسته باعث شدند که ایران نسبت به متحدان آمریکا مانند عربستان سعودی، امارات یا قطر، آمادگی بهتری در مواجهه با سقوط جهانی قیمت نفت داشته باشد. ترامپ صادرات نفت ایران را مسدود کرد و به شکل ناخواسته موجب آمادگی ایران در برابر فروپاشی بازار جهانی نفت شد.

مخالفت کشورهای تحت تحریم از پذیرفتن نظم اقتصادی نئولیبرال به رهبری آمریکا

در پایان این گزارش آمده است: آیا سایرین هم آماده هستند؟ آیا نظام عربستان می‌تواند به بقای خود ادامه بدهد؟ امارات؟ کویت؟ قطر؟ نفت شیل آمریکا؟ چه اتفاقی برای بخش بانکی و صنعت نفت آمریکا خواهد افتاد؟ اگرچه کشورهای تحت تحریم از لحاظ توسعه انسانی و معیارهای دموکراتیک دولت‌هایشان، تفاوت بسیار زیادی دارند، اما همه آنها در یک چیز مشترک هستند: آن‌ها از پذیرفتن نظم اقتصادی نئولیبرال به رهبری آمریکا سر باز زده‌اند، نظمی که به نظر می‌رسد در مواجهه با یک پاندمیک جهانی کاملاً ناتوان و غیر آماده بوده است. تصادفی نیست که کشورهایی که بیشترین اشتیاق به نئولیبرالیسم را داشته‌اند، دریافته‌اند که ایدئولوژی فردگرایانه آن‌ها که مروج حرص و طمع است، به شکل قابل توجهی در مقابله با یک بحران سلامتی جهانی که کل دنیا را به خطر انداخته، درمانده شده است.