به گزارش مشرق، روزنامه «کیهان» در ویژه‌های خود نوشت:

روزنامه قدس با انتشار این تحلیل نوشت: پیشنهاد عبدالناصر همتی، رئیس کل بانک مرکزی انتشار اوراق بدهی است و اعلام کرده که بانک مرکزی آماده استفاده گسترده از عملیات بازار باز، برای کمک به دولت و رشد اقتصاد کشور است. سخنانی که به کرات آن‌ها را بازگو کرده، اما دولت ساز و کارهای دیگری را به روش‌های اعلامی از سوی بانک مرکزی ترجیح می‌دهد. پس از مشخص شدن کسری شدید در بودجه امسال پیش‌بینی‌ها حکایت از آن داشت که دولت به منظور جبران کاهش درآمدهای نفتی سهم مالیات، عوارض صادرات و حقوق مالکانه خود را به طرز چشمگیری افزایش می‌دهد، اما این اتفاق نیفتاد.

اما به جای آن تلاش کرد تا تخم مرغ‌هایش را در سبد بورس بگذارد.

چنان که مرکز پژوهش‌های مجلس نیز اعلام کرده هدف اصلی استفاده از ساز و کار صندوق‌های ETF برای واگذاری سهام دولت، درآمدزایی از ناحیه واگذاری مالکیت بنگاه‌ها و تأمین سریع کسری بودجه است.

پژوهشگران در این گزارش تأکید کرده‌اند که استفاده از این ساز و کار، اگرچه مسئله کوتاه مدت دولت را به نحو ساده‌ای حل می‌کند، اما مسئله‌ای بزرگ برای کشور در آینده ایجاد خواهد کرد.

تأکید کارشناسان بر اخذ مالیات از ثروتمندان برای بهره‌مندی از این امکان برای جبران کسری بودجه در حالی است که این قشر در حال حاضر کمترین سهم را در درآمدهای مالیاتی دولت دارند. مطابق آمارهای بانک مرکزی، میانگین سهم قشر ثروتمند جامعه از درآمدهای مالیاتی کشور زیر ۵ درصد است. از این رو ضروری است تا حاکمیت علاوه بر افزایش درآمدهای مالیاتی در جهت کاهش اختلاف طبقاتی و نیز گسترش عدالت در جامعه، از طریق بازتوزیع درآمد حاصل از مالیات ثروتمندان، به سمت افزایش مالیات ثروتمندان حرکت نماید.

امیر سیاح تحلیلگر اقتصادی معتقد است: برای اینکه تولید در کشور ما پا بگیرد و قوی شود لازم است فعالیت­‌های اقتصادی که درآمد به دست می­‌آورند ولی در بخش تولید نیستند با ابزارهای مختلفی از جمله مالیات مهار شوند. مثلاً خرید و فروش دست دوم مسکن و خودرو. تا زمانی که مثل الآن، سود این کارها بیشتر از تولید باشد، توقع بی­‌جایی است که رونق تولید در کشور ما اتفاق بیافتد. از این رو سازمان مالیاتی در این زمینه به وضوح دارد کم‌کاری می­‌کند و مالیات‌هایی مثل مالیات بر عایدی سرمایه و همینطور مالیات بر خانه­‌ها یا خودروهای دوم و سوم و جلوی همه­ این  فعالیت‌­هایی که نامولد هستند را نمی­‌گیرد. با این شرایط چه کسی در ایران حاضر می‌­شود که سرمایه­‌اش را وارد تولید کند وقتی که اینقدر در تولید اذیت می‌­شود ولی از آن طرف فعالیت­‌های نامولد سهل و راحت و بدون مالیات هستند.