به گزارش مشرق، بیش از یک دهه است که خبرهای متعددی از نابودی تدریجی سرمایهها و زیرساختهای شرکت «هپکو» اراک، به دلیل واگذاری این شرکت به بخش خصوصی در رسانهها به گوش میرسد.
بیشتر بخوانید:
بلاتکلیفی دوباره کارگران «هپکو»
بیش از یک دهه است که کارگران شرکت هپکو خواستار رسیدگی مسؤولان بازرسی و دستگاه قضایی به سرنوشت نامعلوم میلیاردها تومان از سرمایه گمشده این شرکت هستند.
شرکت هپکو که زمانی ابرقدرت صنایع ایران و مطرح در غرب آسیا بود و سرمایههای عظیمی از بیتالمال را در دل خود نهفته داشت، امروز یکی از داراییهایش، بدهی هزار میلیارد تومانی است! بدهی هزار میلیاردی که بهواسطه مدیریت نالایق مدیرانی به وجود آمده که گویا معنای بیتالمال را بهخوبی درک نکرده و شاید در نظر آنان بیتالمال معنا و مفهومی ندارد.
حسابرسی ویژه از شرکت «هپکو» که بارها و بارها در رسانهها مطرح شده، درخواستی بود که کارگران از مسؤولان دستگاه قضا داشتند، درخواستی که با محقق شدن آن سرنوشت میلیاردها تومان از سرمایه این شرکت مشخص میشد.
شرکت هپکو که در دوران شکوفایی خود یکی از بزرگترین و بینظیرترین سازندگان ماشینآلات راهسازی اعم از انواع واگنها، کامیونها، جرثقیلها، لیفتراکها، تجهیزات صنایع فولاد و صنایع مس، تجهیزات معادن، تجهیزات حفاری، تجهیزات نیروگاهها، تجهیزات سدها، تجهیزات حوزه فناوری هستهای، تجهیزات بنادر و تجهیزات صنایع نفتوگاز بود، ۱۷ سال گذشته یکی از تولیداتش را که لودر بوده است، به شرکتی وابسته به سازمان صنایع نظامی میفروشد.
لودر فروخته شده پس از مدتی نیاز به تعمیر پیدا میکند که گروهی از واحد خدمات پس از فروش این شرکت که در تهران مستقر بوده، برای تعمیر به این شرکت اعزام میشود.
در حین کار تعمیر، آچار تعمیرکار به درون لودر میافتد و چون خارج کردن نیاز به بازکردن موتور و شاسی دارد، تعمیرکار از آن صرفنظر میکند.
آچار در داخل لودر باقی میماند تا اینکه بعد از چند سال، لودر نیاز به تعمیر اساسی پیدا میکند؛ «علی زنگویی» کارگر امانتداری است که برای باز کردن و تعمیر مأمور میشود، حین باز کردن شاسی متوجه آچار میشود، آن را برمیدارد و پس از اتمام کار برای تحویل آن به محل خدمت پس از فروش شرکت هپکو واقع در جاده کرج راهی میشود، اما با درب بسته دفتر مواجه میشود.
بعد از جستجو، این کارگر امانتدار را پیدا کرده و چند کلمه با وی گفتگو کردیم.
علی زنگویی درباره این موضوع میگوید: در این ۱۲ سال چندین بار به محل دفتر مراجعه کردم، تا آچار را به صاحبش بازگردانم، اما همواره درب بسته بود.
وی میافزاید: در این مدت همواره دغدغه این امانت که متعلق به بیتالمال ایت، رهایم نمیکرد تا اینکه هفته گذشته به ذهنم رسید مستقیم آن را به خود کارخانه پست کنم، آچار را در داخل پاکتی گذاشته و به آدرس کارخانه اراک پست کردم و امروز از اینکه باری از دوشم برداشته شده و توانستهام بیتالمال را به جایش بازگردانم بسیار خوشحال هستم.