به گزارش مشرق،‌ " هیچ عجله‌ای نکنیم و هول نکنیم. اگر دولت موفقیتی به دست آورد، این موفقیت را تقدیم شما خواهد کرد" ؛ اینها بخشی از جملات آقای حسن روحانی رئیس جمهور است که امروز در آیین افتتاح و بهره‌برداری از طرح‌های ملی وزارت نیرو بیان کرد.

او گفته است: "همه آن‌هایی که در کشور مشغول خدمتند، چه در مجلس، چه در قوه قضائیه و چه در نیروهای مسلح، همه دست به دست هم بدهیم و همه در پی امید و ثبات باشیم. هیچ عجله‌ای نکنیم و هول نکنیم. اگر دولت موفقیتی به دست آورد، این موفقیت را تقدیم شما خواهد کرد. ما دست همه را خواهیم بوسید. بگذارید با حوصله، تحمل، خردورزی و آن‌هایی که تجربه بیست و چند ساله در این امر دارند و در دیپلماسی موفق بودند و در دیپلماسی بارها و بارها آمریکا را در سازمان ملل شکست دادند، کارشان را انجام بدهند. البته ما می‌دانیم هر قوه‌ای هر کاری می‌کند با نیت خیر است، اما با هم مشورت کنیم، همفکری کنیم و کارها را دقیق‌تر و پخته‌تر پیش ببریم."

این اظهارات آقای روحانی احتمالا در واکنش به طرح اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌هاست که طی روزهای اخیر توسط مجلس شورای اسلامی به تصویب رسید و شورای نگهبان نیز آن را تأیید کرد. 

با این حال اما هدف در این گزارش واکاوی جزئیات طرح مجلس و علت مخالفت دولت روحانی نیست، بلکه اظهارات طعنه آمیز امروز آقای رئیس جمهور مبنی بر موفقیت‌های دولت و هول نکردن دیگران (منظور مجلس) و تقدیم این موفقیت‌ها به رقبا است. با این جملات، این سوال پیش می آید که منظور آقای رئیس جمهور از موفقیت‌هایی که می خواهد به رقبا تقدیم کند، دقیقاً کدام موفقیت و کدام شاهکار اقتصادی است که اخیراً یا در سالهای گذشته کسب شده و ما خبر نداریم؟

آیا جهش بی سابقه قیمت ارز در دولت آقای روحانی را باید بعنوان موفقیت بدانیم؟ افزایش قیمت دلار از ۳ هزار تومان به ۳۲ هزار تومان را در کدام قسمت جدول موفقیت‌های دولت باید ثبت کنیم؟ جهش قیمت ارز موجب شد تا در این سالها قیمت تمام کالا و خدمات رشد بی سابقه ای را تجربه کنند آنهم درحالی که آقای روحانی و کابینه محترم‌شان سرگرم برجام و پسابرجام بودند.

قیمت سکه در دولت آقای روحانی رکورد ۱۶ میلیونی را ثبت کرد؛ قیمت پراید به ۱۶۰ میلیون تومان هم رسید؛ قیمت مسکن در تهران از متری ۱۷ میلیون تومان به بیش از ۳۰ میلیون تومان رسید، گوشت گوسفندی از ۱۴۰ هزار تومان عبور کرد، مرغ نرخ ۴۰ هزار تومانی را به خود دید، قیمت برنج هندی که بین ۸ تا ۱۰ هزار تومان فروخته می شد و دهک‌های پایین جامعه بیشتر از آن استفاده می کردند به واسطه مدیریت اقتصادی دولت روحانی به بیش از ۲۲ هزار تومان رسیده است!

همین افزایش قیمت ها را در سایر بازارها و کالاهای اساسی شاهد هستیم؛ نمونه ای از موفقیت‌های ستاد تنظیم بازار در دولت روحانی را در بازار روغن شاهد بودیم و کماکان هم هستیم! روغن جامد که مدت‌هاست در فروشگاه ها و بازار یافت نمی شود و اگر هم پیدا شود با قیمت های غیرقابل بارو به فروش می رسد، بعنوان مثال روغن جامد ۴ کیلویی که قیمتش ۴۳ هزار تومان بود در برخی فروشگاه ها انهم در صورت موجود بودن به بیش از ۲۰۰ هزار تومان هم رسید! روغن ۱۷ کیلویی که قیمت هایی در حدود ۵۰۰ هزار تومان راهم دیده بود.

البته این وضعیت درحالی در بازار کالاهای اساسی وجود دارد و هر روز هم نوبت نرخ شکنی یکی از محصولات اساسی مردم می رسد که آقای روحانی معقتد است دیگر مردم برای خرید کالاها صف نمی کشند، او گفته است: اگر به سال ۹۱ و ۹۲ برگردیم می‌بینیم که تحریم سال ۹۰ در دو سال چه میزان بود و مردم برای کالاهای اساسی صف می‌بستند.

در اوج محدودیت‌های کرونایی طی روزهای اخیر، با پرواز قیمت مرغ، مردم مجبور به حضور در صف‌های طولانی برای خرید «مرغ دولتی» شده بودند. حالا هم که نوبت گرانی تخم مرغ رسیده و شاهد هستیم که برای تأمین حداقل های زندگی مردم باید با سختی همراه باشند.

مردم به لطف سیاست‌های اقتصادی دولت و البته نظارت‌های دقیق میدانی بر قیمت کالاهای اساسی هر روز باید هنگام خرید مایجتاج روزانه با شوک همراه شوند، هر روز قیمت یک کالا پرواز می کند و گویا سریال گرانی ها بخصوص در اقلام ضروری مردم پایانی ندارد؛ در مقاطعی هم البته راه حل های مسئولان خیلی جالب است، آنجا که می گویند: فعلاً نخرید، ارزان می شود! اینکه چه زمانی ارزان می شود هم سوال بی پاسخی است که مدام تکرار می شود.

جدا از بازار کالاهای اساسی، در سایر بازارهای اقتصادی نیز وضعیت همین است و گلایه مردم و فعالان بازار هم احتمالاً به گوش دولتی ها نمی رسد که کاری بکنند. تحریم هم بهانه ای شده تا آقایان کلاً دست از کار بکشند و بگویند تحریم هستیم! همین نگاه مدیریتی در بخش های مختلف موجب شده تا سیاست اقتصاد مقاومتی و تقویت تولید داخلی به فراموشی سپرده شود درحالی که بسیاری از مشکلات با تقویت تولید داخل حل می شود اما احتمالاً موفقیت های مد نظر رئیس جمهور در حوزه سیاست های خارجی برای لغو تحریم هاست که در این سال‌ها برعکس عمل کرده و بجای اینکه تحریم ها برداشته شود روز به روز بیشتر هم می شود.

شاید هم منظور آقای رئیس جمهور از موفقیت، اتفاقاتی هست که در سال جاری در بورس رخ داده و به واسطه شاهکار مدیریتی دولت، شاخصی که با سرعت هر چه تمام تر اوج گرفت، به یکباره سقوط کرد و شد آنچه نباید می شد. وضع تولید ملی و جهش تولید هم که مشخص است و نیاز به بازگویی ندارد.

وقتی عملکرد اقتصادی دولت جناب آقای روحانی را در سالهای گذشته به ویژه یکی دو سال اخیر در حوزه های رشد اقتصادی، تولید، تورم، بیکاری، بورس، معیشت، عدالت و فاصله طبقاتی، گرانی مسکن و اجاره بها، خودرو، کالاهای اساسی و ده‌ها موارد دیگر مرور می کنیم، مملو است از شاهکارهایی که نمی دانیم می شود اسمش را موفقیت گذاشت یا نه؟ یا کسی پیدا می شود که این پیش کشی آقای رئیس جمهور را بپذیرد یا نه؟ 

با این حال اما با آغاز فعالیت دور جدید مجلس شورای اسلامی شاهد تکاپوی جدیدی با پیشنهاد طرح‌های حمایتی از مردم و ... هستیم که فوراً با مخالفت دولت همراه می شود و دست آخر هم آقای روحانی با کنایه به مجلس می گوید که هول نکنید، اگر دولت موفقیتی به دست آورد، این موفقیت را تقدیم شما خواهد کرد.

به نظر می رسد، آنچه در واقعیت در حال رخ دادن است، خلاف اظهارات بخشش مابانه آقای رئیس جمهور است و دولت نه تنها حاضر نمی شود، موفقیت‌های حاصل نشده را به دیگران بذل و بخشش کند، بلکه اگر قوه دیگی مثل مجلس هم بخواهد درپی کم کاری دولت، حرکتی از خود نشان دهد تا مشکلی از مردم حل شود، در مقابل آن مقاومت می کند تا خدای نکرده کوچکترین موفقیتی به اسم دیگران ثبت نشود. نمونه اخیر آن هم طرح یارانه کالاهای اساسی بود که مجلس پیشنهاد کرد، دولت به بهانه اینکه پول ندارد، با طرح مجلس مخالفت کرد، ولی دقیقا همان کار را به شیوه ای دیگر در هیات دولت مصوب کرده است و اینگونه بود که معیشت مردم هم گرفتار سیاسی کاری های دولت شد.

جمله آخر خطاب به آقای رئیس جمهور اینکه، اگر مجلس شورای اسلامی در تصویب برخی طرح‌ها عجله می کند و هول است، نه برای اینکه خدای نکرده موفقیت‌های شما را به اسم خودش رقم بزند، بلکه تدبیری است که جلوی شاهکارها را بگیرد تا بیش از این معیشت مردم و اقتصاد کشور ضربه نخورد.