به گزارش مشرق، معترضان آمریکایی روز گذشته در اعتراض به نتایج انتخابات ریاست جمهوری به ساختمان کنگره هجوم برده و آن را تسخیر کردند. دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا نیز دیروز در جمع معترضان حاضر شده و سخنرانی کرد.
بیشتر بخوانید:
اگر آشوبگران سیاه پوست بودند آنها را به گلوله میبستند
با گذشت زمان به تعداد تجمعکنندگان افزوده شد و طرفداران ترامپ روی پلههای ساختمان کنگره حاضر شدند. نیروهای پلیس نتوانستند مانع آنها شوند و در نهایت معترضان وارد ساختمان شدند. ورود و هجوم آنها به ساختمان کنگره باعث تعطیلی جلسات مجلس نمایندگان و سنا شد که در حال بررسی و تایید نتایج انتخابات بودند.
ببینید:
عکس/ دموکراسی زیر حمله!
با تشدید اوضاع، معترضان شیشه ها و درها را شکستند و پلیس هم به ضرب و شتم آنها پرداخته و از گاز اشکآور استفاده کرد. علاوه بر پلیس، نیروهای امنیتی کنگره و لباس شخصیها نیز به درگیری با هواداران ترامپ پرداختند. در یکی از صحنهها که «اشلی بابیت»، معترض زن که قصد ورود به یکی از بخشهای ساختمان کنگره را داشت، از ناحیه سینه مورد اصابت گلوله قرار گرفت و جان باخت.
اشلی در آن هنگام مسلح نبود و پس از شلیک نیروهای امنیتی نقش بر زمین شد. ویدیوی زیر که حاوی صحنههای دلخراشی است، لحظه هدف قرار گرفتن اشلی را نشان میدهد.
علاوه بر اشلی سه نفر دیگر فقط در اعتراضات روز گذشته در آمریکا کشته شدند و دست کم 52 نفر دستگیر شدند. با اعلام منع آمد و شد از ساعت 6 عصر روز گذشته، نیروهای گارد ملی ارتش آمریکا نیز در مقابل ساختمان کنگره مستقر شدند.
رسانهها و مقامات آمریکایی از کلماتی مانند «آشوبگر»، «فتنه» و حتی «تروریست» برای توصیف معترضان و تحولات روز گذشته استفاده کردند. رسانههای آمریکایی و غربی اخبار خود را به گونهای که تنظیم کردند که افراد دستگیر و کشته شده به عنوان افراد قانونشکن معرفی شوند. هیچ کسی از آنها به عنوان قربانی یا قهرمان یاد نکرد.
اتفاقات و تصاویر روز گذشته تقریبا چهره واقعی لیبرال دموکراسی را به نمایش گذاشت که برای سرکوب معترضان سیاسی و معترضان به نتایج انتخابات حتی برای استفاده از نیروهای ارتش ابایی ندارد. اگر از این پس، اتفاقاتی مشابه در کشورهای دیگر افتاد، آمریکایی حق اظهار نظر درباره آن را ندارند و برای مشاهده وضعیت کشور خود باید به تصاویر روز گذشته در کنگره دارند.
آمریکاییها در گذشته در خصوص اتفاقات مشابه و درباره انتخابات برگزار شده در کشورهای دیگر، همواره به جانبداری از طیف سیاسی خاص پرداخته و آنها را به تقلید از دموکراسی و ارزشهای آمریکایی توصیه کردهاند. آمریکاییها همچنین از افراد بازداشت شده در درگیریهای مسلحانه در برخی کشورها و کشته شدگان، قهرمانسازی کردهاند. اما سوال این است که چرا هیچکدام از رسانهها و مقامات آمریکایی از قربانیان روز گذشته در کشورشان یادی نمیکنند. رویکرد دوگانه در قبال دموکراسی و آموزههای لیبرال دموکراسی، اعتراض در کشوری دیگر را جزو حقوق اساسی مردم آن کشور میداند، اما اعتراض در کشور خود را تحمل نمیکند و حتی از ارتش برای سرکوب آن بهره میگیرد. کشورهای اروپایی که برای اعدام مجرمان امنیتی و فردی که مرتکب قتل شده است، آسمان را به زمین میآورند، اما در قبال کشتار معترضان آمریکایی زبان در کام گرفتهاند. آیا این موارد برای اثبات مواجهه سیاسی و گزینشی کشورهای غربی با حقوق بشر و دموکراسی، کفایت نمیکند؟
بماند که قربانیان سیستم سیاسی در آمریکا، فقط 4 نفر روز گذشته نیستند. اعتراضات و تبعیض ساختاری علیه گروههای مختلف مردمی در آمریکا همواره تلفات انسانی قابل توجهی را داشته است، اما چون مبدا اتفاق آمریکا بوده است، کشورهای غربی، رسانههای جریان اصلی و نهادهای بینالمللی و حقوق بشری درباره آن سکوت کردهاند.