به گزارش مشرق به نقل از مهر، "استفاني گيزارد" عکاس نجومي زماني که مي خواست اين بخش از تاريک ترين نقطه آسمان را بيابد به صحراي آتاکاما در شيلي رسيد، جايي که آسمانش در هنگام شب تاريک ترين آسمان جهان است.
نتيجه عکاسيهاي وي تصاوير شگفت انگيزي هستند که در ابتدا کمي کدر و آلوده به نظر مي رسند اما در صورتي که به اندازه کافي بر روي آنها بزرگنمايي صورت گيرد، بيننده خود را در ميان آسمان احساس خواهد کرد.
اين تصاوير در فاز ماه نو به ثبت رسيده، به اين معني که هيچ نوري از سوي ماه در آسمان وجود نداشته تا نورهايي که از ديگر بخشهاي جهان به زمين مي رسند را مختل کند.
با وجود اينکه گيزارد تصاوير خود را در چنين زماني از سال از کهکشان راه شيري به ثبت رسانده، باريکه هايي از نور در سطح آسمان به چشم مي خورند. اين نوارهاي نوري نورهاي جاده هاي شهري نيستند، بلکه از خود کهکشان زمين نشات مي گيرند.
ديگر نورهايي که در اين تصوير ديده مي شوند، بازتاب نور خورشيد هستند که توسط اجرام کيهاني به سوي زمين بازتابانده مي شوند. نتيجه تلاشهاي اين عکاس بخشهايي از تاريک ترين آسمان زمين است که کمترين اختلالات نوري در ميان آن به چشم مي خورد.
بر اساس گزارش پاپ ساينس، در تصوير اول مي توان ابرهاي ماژلاني بزرگ و کوچک را در سمت چپ و بازتهابهاي نور خورشيد را در سمت راست مشاهده کرد. همچنين صورت فلکي اوريون در بالاي تصوير به چشم مي خورد و ستاره درخشاني که در مرکز تصوير ديده مي شود نيز در اصل ستاره نيست، سياره مشتري است.
اولين قدم براي عکاسي از آسمانها يافتن جايي است که کاملا تاريک بوده و آلودگي نوري ناشي از چراغهاي شهري در آن راهي نداشته باشد، قدمي که يک عکاس نجومي را به صحرايي در شيلي کشاند تا تاريک ترين بخش آسمان زمين را با چشم خود ببيند.