به گزارش مشرق، آخرین بار سال 1396 بود که آندرانیک تیموریان را با لباس یک پیراهن باشگاهی در میادین دیدیم؛ جایی که او پس از سال ها بازی در سطح اول فوتبال ایران و انگلیس، با پیراهن راه‌ راه آبی و سفید گسترش فولاد تبریز زیر نظر لوکا بوناچیچ به میدان رفت و البته پایان خوشی هم در این تیم زیر نظر سرمربی کرواتش نداشت.

آندرانیک که یکی از کشف های برانکو ایوانکوویچ در جام جهانی 2006 آلمان بود، با نمایش هایی که در این تورنمنت مقابل پرتغال، مکزیک و آنگولا ارائه داد، خودش را به عنوان یکی از استعدادهای ناب فوتبال ایران معرفی کرد و سال ها با شماره 14 تیم ملی برای ایران بازی کرد.

بیشتر بخوانید:

تیموریان به کادر تراکتور اضافه خواهد شد

از سال 1396 به بعد بارها بحث بازگشت آندرانیک به میادین فوتبال شنیده شده و این روزها این بحث در حالی که آندو به تازگی تولد خود را در تاریخ 15 اسفندماه پشت سر گذاشته و آخرین سال های دهه چهارم زندگی اش را تجربه می کند، جدی تر از همیشه مطرح شده است. روز گذشته بود که خبر بازگشت ستاره سابق تیم ملی و استقلال با پیراهن چوکای تالش بارها در صفحات مجازی دست به دست می شد و خیلی ها مشتاق دیدن دوباره این بازیکن در مستطیل سبز بودند. در این بین استوری های آندرانیک نیز به باور این موضوع قوت بخشیده بود.

با تمام این ها اما تیموریان که مرگ برادرش سرژیک ضربه سختی برای او بود، در گفتگوی کوتاهی که ظهر روز 16 اسفندماه داشت، تاکید کرد که به هیچ وجه قصد بازگشت به میادین را ندارد. او در این مورد گفت:« من به هیچ وجه قصد بازگشت به فوتبال را ندارم. نه با چوکا و نه با هیچ تیم دیگری.» 

پس باید در مورد آندرانیک تیموریان که اولین مسیحی تاریخ فوتبال ایران بود، اینطور نوشت؛ این بازیکن هم مثل هم نسلانش علی‌رغم دوران درخشانی که در فوتبال ایران، تیم ملی و لیگ جزیره تجربه کرد، خداحافظی باشکوهی نداشت و پس از اینکه آرام آرام از سطح اول فوتبال ایران دور شد، بدون بازی خداحافظی و بدون اینکه به صورت رسمی از کناره گیری اش حرف بزند، دیگر در زمین فوتبال دیده نشد؛ و حالا که خیلی ها امیدوار بودند بار دیگر این هافبک دفاعی جنگنده و مقتدر را در زمین فوتبال ببینند، خودش به اخبار و شایعات پایان داد، تا باور کنیم بازگشتی برای سامورائی فوتبال ایران در کار نخواهد بود؛ پس هر وقت دلمان برای بازی هایش تنگ شد، باید به آرشیوی سر بزنیم که در تاریخ فوتبال ایران به یادگار گذشته است.