به گزارش مشرق، یکی از دعاهایی که به خواندن آن بعد از هر نماز واجب در ماه مبارک رمضان سفارش شده است، دعایی است که با جمله «اللَّهُمَّ أَدْخِلْ عَلَی أَهْلِ الْقُبُورِ السُّرُورَ» آغاز می‌شود. از پیامبر اکرم (ص) روایت شده هر که این دعا را در ماه رمضان بعد از هر نماز واجب بخواند، گناهان او تا روز قیامت آمرزیده شود.

بیشتر بخوانید:

دستورات قرآن و حدیث درخصوص نگهداری همسر در بیماری

این دعا توسط حجت الاسلام والمسلمین سید محمدباقر علم الهدی استاد حوزه علمیه تهران شرح داده شده است و امروز در بیست و هشتمین روز از ماه مبارک رمضان با اشاره به فرازی از این دعا که می‌فرماید «اَللّهُمَّ اشْفِ کُلَّ مَریضٍ» درباره ضرورت و اهمیت سلامت روح و روان مطالبی تقدیم مهمانان ماه ضیافت الهی می‌شود:

بسیاری از بیماری‌های جسمی نتیجه بی توجهی به بیماری‌های روحی است، سلامت روان به عنوان یک اصل در فرآیند زندگی انسان نقش تأثیر گذاری دارد، سلامت روان به معنای تعادل روانی است که انسان به واسطه نور عقل که باعث زینت روانش می‌شود از خدای متعال درخواست می‌کند. بنابراین انسان باید در این ماه از پروردگار بخواهد با فرار از جهل و تردید به اردوگاه علم و دانش بپیوندد.

سلامت روان سبب نزدیک شدن انسان به خداوند متعال می‌شود، انسان با نزدیک شدن به خدا همه ابعاد وجودی اش شکوفا می‌شود و بر اثر تعادل روان موفق می‌شود به کمال انسانی دست یابد. چنین انسانی هرگز از مسیر حق منحرف نشده و گرفتار پیروی کردن از انسان‌ها سفیه و جاهل نمی‌شود.

سلامت روح مهمترین دلیل حمایت انسان‌ها از عدالت است، گرفتاران بیماران روحی و روانی انسان‌های طماعی معرفی می‌شوند که در ادبیات دینی به شدت از رفتارشان نکوهش شده است، انسان‌های کینه‌توز، طماع و حسود که نمی‌توانند موفقیت‌های دیگران را مشاهده کنند آنان مبتلا به بیماری روحی هستند و در این فراز از دعای ماه مبارک رمضان از خداوند می‌خواهیم که همه بیماران را شفا دهد.

اگر کینه‌ها و حسادت‌ها از دل‌ها پاک شود و قلب‌ها عاری از نفرت و تعصبات نابخردانه و سرشار از فضائل اخلاقی چون مهربانی و دلسوزی شود زندگی بشر گلستان می‌شود. عمده مشکل بشر آن است که انسان‌ها بر اثر بی توجهی به بیماری‌های روانی این نوع صفات را در وجود خویش نهادینه و ریشه دار می‌کنند، اضطراب، تعصب، رفتارهای هنجار شکن و برخی عملکردها بیانگر عمیق شدن این بیماری‌ها در وجود انسان است.

متأسفانه مشاهده می‌شود وقتی همه دنیا را هم در اختیار برخی افراد می‌گذارند باز قانع نمی‌شوند و تاریخ همواره شاهد چنین انسان‌های قارون صفتی بوده است و در تاریخ معاصر نیز به وفور از این افراد دیده می‌شود، انسان‌هایی که حتی به حقوق خودشان قانع نیستند و دست به جیب مردم کرده و بیت‌المال را به تصرف شخصی خودشان در می‌آوردند و به مصرف شخصی می‌رسانند، این عملکرد نشانه بیماری مزمن روحی و روانی است. آنان هرگز گزاره‌های عدالت محور را بر نمی‌تابند و به حق خودشان قانع نیستند اینگونه بیماران روحی و روانی گاهی از اوقات کارشان به جایی می‌رسد که گرفتار بعضی از افسردگی‌های فزاینده می‌شوند.

دین برای گذار انسان‌ها از بیماری‌های روحی و روانی از همان قدم‌های اول برنامه دارد و این به آن معنا نیست که اگر کسی بیماری روحی و روانی در وجودش گسترش پیدا کرد به اطباء و کارشناسان روانشناس و روانکاو مراجعه نکند چرا که هدف و نقش دین و دعا در بهداشت سلامت انسان‌ها این نیست که افراد مبتلا دیگر لازم نیست به پزشک مراجعه کنند اتفاقاً این گونه بیماران باید در کنار دریافت دارو و بعضی از تمرین‌های شخصی به عبادت نیز بپردازند با بهره‌گیری از عبادت به قدرت لایزال الهی تکیه بزنند تا از اضطراب و استرس روحی رها شوند.